Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чӳрече the word is in our database.
Чӳрече (тĕпĕ: чӳрече) more information about the word form can be found here.
Халь аса илсе те ҫитейместӗп ӗнтӗ, темле майпа чӳрече рамине сирпӗтсе кӑлартӑм та аялалла ҫул ҫине сиксе тухрӑм…

Я теперь и сам не помню, как вышиб оконную раму и бросился вниз, на дорогу…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӳрече умӗнче ун арӑмӗ Лалка тӑрать, кӑвак кӗпепе вӑл, ҫыхнӑ тавар тӗркисем ҫумне ярлык ҫӗлет.

У окна, в скромном синем платье, стояла его жена Лалка и пришивала ярлыки к уже связанным тюкам.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем йӑлт арпаштарса пӗтерчӗҫ, ҫитмен вырӑн хӑвармарӗҫ, амвон ҫине те улӑхрӗҫ, аналоя куҫарса пӑхрӗҫ, алтарьти престол айӗнче шырарӗҫ, чиркӳ ӑпӑр-тапӑрне хуракан шкапсене, кивӗ турӑшсем тултарнӑ арчасене, чӳрече хушлӑхӗсене пӑхса ҫаврӑнчӗҫ, Огнянова ниҫта та тупаймарӗҫ.

Перевернули все, осмотрели все уголки, где можно было бы укрыться, поднялись на амвон, передвинули аналой; заглянули и под престол в алтаре, и в шкафы, где хранилась церковная утварь, и в сундуки, набитые старыми иконами, и в оконные ниши, но нигде ничего не нашли.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑрушлӑх ҫинчен Огнянова пӗлтерме пултаракан шанчӑклӑ ҫын тупасшӑн пулса, вӑл ҫаплах чӳрече патӗнчен пӑрӑнмарӗ.

И, думая о том, как велика опасность, искал глазами верного человека, чтобы попросить его предупредить Огнянова.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов ӑна чӳрече патнелле ҫавӑтса пычӗ те полицейскисене кӑтартрӗ.

Соколов подвел ее к окну и показал ей на полицейских.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Питӗрсе илнӗ савнӑ тусӗсене курасшӑн пулса, нумайӑшӗ чӳрече патнелле сӗкӗнет.

Многие пытались увидеть в окно запертых любовников.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Глор хаджирен тирек ӳкерчӗклӗ чӳрече карӑмӗсем илсе пычӗҫ.

У Хаджи Гюро взяли оконные занавеси с изображением тополей.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах вӑл сасартӑк чӳрече патнелле сикрӗ те хаяррӑн мӗкӗрсе ячӗ.

Но вдруг она бросилась к окну и яростно зарычала.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗлӗкне тӗлленетӗп пуль, тесе шухӑшне илчӗ те Кралич, куҫне сӑтӑркаларӗ, куҫне уҫса пӑхсан, ӑна каллех ҫав чӳрече умӗнчи мӗлке курӑнса кайрӗ, мӗлке ҫаплах пӳлӗмелле ӳпӗнсе пӑхать пек.

Решив, что все это сон, Кралич протер глаза, но когда он снова раскрыл их, тень по-по-прежнему маячила за окном, наклоняясь внутрь.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӳрече уҫӑлсанах такам пӗри сасӑ пачӗ:

Окно открылось, и кто-то спросил:

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫутӑ курӑнакан чӳрече патне мелник пычӗ.

Мельник подошел к окну, в котором горел свет.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Палламан ҫын чӳрече патнерех ҫывхарчӗ.

И неизвестный подошел к самому окошку.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кайран вара вӑл — те тӗттӗме хӑнӑхса ҫитрӗ, те курнӑ пек кӑна туйӑнчӗ-ши — чӳрече патӗнчи кӗтесре пӗр ҫын ниҫталла хускалмасӑр тӑнине курах кайрӗ.

То ли глаза его привыкли к темноте, то ли ему просто показалось, но теперь он был убежден, что в углу двора, у окошка, недвижно стоит человек.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Паллах, ав ҫав ҫутӑ чӳрече ӗнтӗ? — Мосолов пӑхса илчӗ.

— Вот, конечно, это окно, где огонь? — Мосолов посмотрел.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тавах, Мосолов; вӑл паҫӑр чӳрече патне кайса тӑнӑ ҫамрӑк панӑ шыва илчӗ, — куратӑр-и, мӗнле вӗрентсе пӗтернӗ эпӗ ӑна, пурне те малтанах пӗлет.

Благодарю, Мосолов, — она взяла воду, принесенную тем молодым ее спутником, который прежде отходил к окну, — видите, как я его выучила, все вперед знает.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хура тумланнӑ хӗрарӑм сӑнӗ самантлӑха кӑна тӗксӗмленсе илчӗ, анчах ӑна, хӑйпе килнӗ пӗр ҫамрӑксӑр пуҫне, никам та асӑрхамарӗ; ҫамрӑк вара чӳрече патне пычӗ те сивӗ ҫанталӑк кӗленче ҫине ӳкернӗ эрешсем ҫине пӑхма тытӑнчӗ.

Но по лицу дамы в трауре пробежала тень, на один миг, так что никто не заметил, кроме одного из ее молодых спутников, он отошел к окну и стал всматриваться в арабески, слегка набросанные морозом на стекле.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Каҫпа вӑл тӗлӗк курчӗ, чӳрече умӗнче ларать пек те хӑй курать пек: урам тӑрӑх кӳме пырать, питӗ чаплӑ кӳме, чарӑнса тӑрать те ҫак кӳме, унтан акӑш-макӑш чаплӑ хӗрарӑм, тата унпа пӗрле арҫын тухаҫҫӗ, ун патне пӳлӗме кӗреҫҫӗ те, хӗрарӑм калать: «Пӑхӑр-ха, анне, епле тумлантарать мана упӑшка!» тет, — ҫав хӗрарӑм вӑл — Верочка.

Ночью даже приснился ей сон такого рода, что сидит она под окном и видит: по улице едет карета, самая отличная, и останавливается эта карета, и выходит из кареты пышная дама, и мужчина с дамой, и входят они к ней в комнату, и дама говорит: «Посмотрите, мамаша, как меня муж наряжает!» — и дама эта — Верочка.

XXIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Унтан — ҫапса ҫӗмӗрнӗ чӳрече чӑнкӑртатрӗ, кил картинче пӑшал сасси илтӗнчӗ, такам кӑшкӑрса ячӗ…

А затем — звон выбитой оконной рамы, одинокий выстрел во дворе, чей-то вскрик…

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Макар, шӗвӗр пӳрнине хутлатса, чӳрече хашакӗнчен илтӗни-илтӗнми шаккарӗ, кӑштах тӑрсан, ӗнтрӗк ҫутинче Андрей питне асӑрхарӗ, тухма чӗнсе, аллине сулчӗ те наганне кӑтартрӗ.

Макар согнутым указательным пальцем почти неслышно постучал в створку окна и, когда, выждав немного, увидел в сумеречном свете лицо Андрея, призывно махнул рукой, показал наган.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӗсене тытма эп ҫакӑн пек план сӗнетӗп; эпир иксӗмӗр шаккаса уҫтаратпӑр, Андрей кил картинче чӳрече умне выртса юлать.

Предлагаю такой план захвата: мы с тобой постучимся, а Андрей ляжет со двора возле окна.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed