Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑша (тĕпĕ: ӑш) more information about the word form can be found here.
Палланӑ иҫӗм ҫырли пахчипе сӑрт ҫинчи шурӑ пӗчӗк ҫурта курсан, эпе чӗрене темӗнле ырӑ пулса кайнине сисрӗм: ӑша хуллен кӑна пыл сӑрхӑнтарнӑн туйӑнса кайрӗ.

Увидев знакомый виноградник и белый домик на верху горы, я почувствовал какую-то сладость — именно сладость на сердце: точно мне втихомолку меду туда налили.

VIII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Эпӗ курӑк ҫине выртса кӗнеке кӑлартӑм; анчах икӗ страница та вулаймарӑм, Гагин та хутне варалама ҫеҫ ӗлкӗрчӗ, эпир ытларах калаҫрӑмӑр, сӑмахӑмӑр вара акӑ мӗн ҫинчен пулчӗ; мӗнле ӗҫлемелле, мӗне сивлемелле, мӗне ӑша илмелле, пӗр сӑмахпа каласан, пирӗн вӑхӑтри художникӑн пӗлтерӗшӗ мӗнре пулмалла — ҫакӑн ҫинчен сӑмахларӑмӑр эпир, ман шутпа, самаях ӑслӑн, тӗплӗн шухӑшласа калаҫрӑмӑр.

Я лег на траву и достал книжку; но я и двух страниц не прочел, а он только бумагу измарал; мы все больше рассуждали и, сколько я могу судить, довольно умно и тонко рассуждали о том, как именно должно работать, чего следует избегать, чего придерживаться и какое собственно значение художника в наш век.

V // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Ҫакӑ ят ман ӑша ҫунтаратчӗ, эпӗ унран минтерпе витӗнсе пытанма тӑрӑшаттӑм, эпӗ ҫиллӗме чараймастӑм…

Это название жгло меня, я старался уйти от него в подушку, я негодовал —

XVI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Ҫавӑнпа та хӑйне хисеплекен кашни ҫыннӑнах ашшӗ-амӑшӗн чӗлхине ӑша хывмалла, тӑван ҫӗршывӑн патшалӑх чӗлхине лайӑх пӗлмелле тата пӗр-пӗр ют чӗлхе вӗренсен пит аван.

Поэтому каждый уважающий себя человек должен полностью владеть языком своих родителей, знать русский язык как государственный язык нашей страны, а еще хорошо бы освоить один из иностранных языков.

Чӑвашла вӗренни // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 9,11 с.

Вӑл мӗнпур вӑрмана сарӑлать те тапса тӑма пуҫлать, унтан ӑша ҫунтаракан, вӑя пӗтерекен туйӑмсем ҫухалаҫҫӗ…

Оно заполнит собою весь лес и будет стучать, стучать, и сразу посветлеет все от чувства, которое жжет его, кружит ей голову, расслабляет мышцы…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Паян тесен ӑша хӗлхем те яман-ха…

А с утра маковой росинки во рту не было…

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Сарӑлса та сарӑлса мӗнпур тавралӑха ыталаса илме тӗв тунӑ хурӑм туйӑнать, чечексен куҫне уҫать, манӑн ӑша темле майпа йӑлкӑшса кӗрет.

Ширится и ширится, словно хочет объять всю округу, открывает глаза цветам, неведомо как просачивается в моё нутро.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Чӑм шыва ӳкрӗм, ӑша хыт кӗчӗ, чӗптӗм хал юлмарӗ.

Я весь взмок, живот затвердел, не осталось ни капли сил.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Кунӗпе ӑша пӗр хӗлхем яманнине аса илех кайрӑм.

Тут я вспомнил, что с самого утра во рту маковой росинки не было.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Ӑша ӗнертенпе пӗр тӗпренчӗк яманран ҫак таранчченех пӗтсе, имшерленсе кайрӑм-и кун каҫа?

Или я так исхудал, иссох за один день, потому что не ел со вчерашнего вечера?

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Ҫав уҫӑмсӑр та тунсӑха яракан кичем шӑршӑ тахҫан-тахҫанах иртсе кайнӑ, ҫапах та чуна ҫывӑх самантсене куҫ умне илсе тухать, уҫҫи-хупписӗр салху шухӑшсемпе ӑша вӑркаттарать…

Этот неясный и грустный аромат, как воспоминание о чем-то дорогом и давно минувшем…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Малалла мӗн пулас-килессин уҫҫи-хупписӗрлӗхӗ пӗрехмай ӑша вӑркаттарса ҫӳрерӗ, пурӑнма кансӗрлерӗ; вӑл пӗр минут та хӑйне арестлесе тӗрмене кайса чикесси ҫинчен шухӑшламасӑр пултараймарӗ, — ку ӗнтӗ лайӑх иртес пулсассӑн, — атту персе пӑрахма та пултараҫҫӗ.

Тягостная неопределенность мучила, мешала жить; ни на одну минуту не покидала мысль, что его могут арестовать, бросить в тюрьму — это в лучшем случае, а не то и расстрелять.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Иртенпех пӗр хӗлхем ӑша яман.

С утра ничего не ел.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Махорка вырӑнне килте ӳстернӗ табакпа — сарайхыҫтрестпа ӑша кантарчӗҫ.

Махорку заменял доморощенный табак — самосад.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл армути пусса илнӗ ана сыппинче курӑк ҫисе ҫӳрекен вӑкӑрсене, ҫиелтен шӑналӑк витнӗ урапана куҫ умӗнчи пек курчӗ, шӑрчӑксем янӑравлӑн чӑрӑлтатнине илтрӗ, армутин ӑша лӗклентермелле йӳҫӗ шӑршине сывларӗ…

Она отчетливо видела быков, пасущихся на полынистой меже, арбу с раскинутым над ней пологом, слышала трескучий звон кузнечиков, вдыхала приторно-горький запах полыни…

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун сӑмахӗсене ӑша хывмасӑр, Мишка кухньӑналла тинкерсе ҫаврӑнчӗ.

Не обращая внимания на ее слова, Мишка внимательно рассматривал кухню, говорил:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл амӑшне хуҫалӑх ыйтӑвӗсем пачах та ҫав таранах шухӑшлаттарманнине, ку йӑлтах Григорий ҫинчен сӑмахлама йӳтӗм тупас, унпа та пулин ӑша пусарас тени ҫеҫ пулнине аван ӑнланчӗ.

Она отлично понимала, что вопросы хозяйства вовсе не так уж тревожат мать, что все это служит только предлогом поговорить о Григории, отвести душу.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пӗтӗм ӑша ҫунтарать!..

— Ну прямо все кишки выжгло!..

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Пантелей Прокофьевич, тӗрлӗ йывӑр хуйхӑ-суйхӑпа ӑша вӑркаттарасшӑн мар темле упранчӗ пулин те, кӗҫех ҫӗнӗрен ун чӗрине тапратма тиврӗ.

Как ни оберегал себя Пантелей Прокофьевич от всяких тяжелых переживаний, но вскоре пришлось ему испытать новое потрясение.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫеҫенхирте пӗр пӗччен хуйхӑрса пырасран, вӗҫӗмсӗрех Наталья ҫинчен шухӑшласа ӑша вӑркаттарасран хӑйпе пӗрле вӑл ҫул ҫине Прохор Зыкова илсе тухрӗ.

Чтобы не оставаться в степи одному со своим горем, с неотступными мыслями о Наталье, он взял с собой Прохора Зыкова.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed