Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫылӑха (тĕпĕ: ҫылӑх) more information about the word form can be found here.
Ҫылӑха кӳртсе ячӗ.

Втравила в гре.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Санӑн, аҫуна асра тытса та пулин, ҫылӑха кӗрес марччӗ пӗреххут!

Ты хоть из памяти об нем не грешил бы!

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Чунна ҫылӑха кӗртетӗн! — Демка, хӗрарӑмсемпе казаксене йӑл култарса, халӑх ушкӑнӗ еннелле пӑхса, куҫне хӗссе илчӗ.

— Грех на душу берешь! — Демка подмигивал в толпу, выжимая у баб и казаков улыбки.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хамӑрӑн Совет председателӗ, хӗрлӗ партизан Разметнов юлташ ахаль чухнехи пек каласан Андрюшка, хӑй мана ҫылӑха кӗртсе ячӗ, мур илесшӗ!

Наш председатель Совета, красный партизан товарищ Размётнов, а попросту сказать Андрюшка, ввел меня в этот грех, крести его мать!

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пурнӑҫа ҫапла тунӑ: халӑх ултӑ кун ӗҫлет, ҫиччӗмӗш кунне ҫылӑха кӗрет, хӑйӗн ҫылӑхӗсемшӗн те тӳлет, ҫылӑхӗсене каҫарттарнӑшӑн та тӳлет, — ҫак анчах.

Жизнь устроена для того, чтобы народ шесть дней работал, а в седьмой грешил и платил за грехи свои, исповедовался и платил за исповедь,— вот и все!

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Сулахайра, ташламалли аслӑ залра, хӗрарӑмсем ӳркевлӗн ҫаврӑнаҫҫӗ, унтан: — Ҫылӑха кӗр! Ырӑ… — тени пӗр вӗҫӗмсӗр илтӗнсе тӑрать.

Налево, в просторном зале для танцев, медленно кружатся женщины, и все там говорит: — Согреши! Приятно…

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Сылтӑмран, ҫынсене ӗмӗрлӗх асаппа хӑратса: — Ҫылӑха ан кӗр! Пӗтетӗн! — тесе пӗр сасӑ ӳкӗтлет.

Направо его застращивают ужасами вечных мук, убеждая: — Не греши! Опасно!

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Хӑшӗсем, хӑюллӑраххисем, кулаҫҫӗ, нумайӑшӗсем хӑйсене тӑн-тӑн тытаҫҫӗ, Тен, вӗсем: «Тамӑкра ҫаплах ирсӗр пулсан, — ҫылӑха кӗме кирлех мар пуль ҫав», тесе шухӑшлаҫҫӗ.

Некоторые осмеливаются смеяться, большинство людей сосредоточенно, Может быть, они думают: «Если и в аду так мерзко,— пожалуй, не стоит грешить».

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Тамӑкра пӑчӑ, шуйттансем вӗтӗ те имшеркке, вӗсене хӑйсен ӗҫӗ ҫав тери ывӑнтарса ҫитернӗ пулас, вӗҫӗмсӗр пыракан пӗр евӗр ӗҫ тата унӑн курӑнсах тӑракан усӑсӑрлӑхӗ тарӑхтарать вӗсене, ҫавӑнпа та вӗсем ҫылӑха кӗнисемпе ытлашши чӑрманмаҫҫӗ — тытаҫҫӗ те, пуленке ывӑтнӑ пек, валака пӑрахаҫҫӗ.

В аду душно, черти мелки и слабосильны, они, видимо, страшно утомлены своей работой, их раздражает ее однообразие и очевидная бесполезность, поэтому они не церемонятся с грешниками, бросая их в желоб, точно поленья.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Ӑна ларма питӗ кансӗр пулас — хутран тунӑ чул ҫӑтӑртатса силленет, анчах та вӑл, хӑйӗн кукӑр ури вӗҫӗнче, аялта, шуйттансем ҫылӑха кӗнӗ ҫынсене хӗненине асӑрхаса ларнӑ пирки, ҫавна сисмест те пулмалла.

Ему, должно быть, очень неудобно сидеть — бумажный камень трещит и качается, но он будто бы не замечает этого, наблюдая, как внизу, у его кривых ног, черти расправляются с грешниками.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Ҫылӑха кӗме юрамасть, теҫҫӗ ӑна, анчах ҫылӑха кӗмесӗр пурӑнма май ҫук…

Грешить ему запрещено, но не грешить невозможно…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Хӗрарӑмӑн ниҫта кайма та ҫук, вӑл ҫылӑха кӗнӗшӗн ӑна никам та «пултарать» тесе мухтас ҫук.

А женщине некуда идти, ей греха в удаль никто не ставит.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Хӗрарӑм — вӑл ҫылӑха кӗрет те, нимрен ытла хӑйӗнчен куласран, мӑшкӑлласран хӑрать.

Женщина — она согрешит и ничего так не боится, как смеха, издевки над ней.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Чунӑм ҫинчен ҫылӑха ил!..

— Сними грех с души!..

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ҫылӑха ма пытарас, ӗҫет.

Нечего греха таить, пьет…

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Мӗн ҫылӑха пытарасси пур ара, — «Векшинцӑсем» Семушкинпа пурте тенӗ пекех килӗшрӗҫ.

И, что греха таить, «векшинцы» почти согласились с Семушкиным.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗн ҫылӑха пытармалли пур унта, Маша Семушкин хыҫҫӑн кайманни Санькӑна кӑштах савӑнтарчӗ те.

Что греха таить, ему даже немного льстило, что Маша не пошла за Семушкиным, а осталась на берегу.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫук, тӑванӑм, ҫылӑха ан кӗр, кум.

Нет, брат, не греши, кум!

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ан ӳпкелеш, кум, ҫылӑха ан кӗр: укҫу пур, сахалах мар… — терӗ ӳсӗрӗлнӗ Тарантьев, юн пек хӗрелсе кайнӑ куҫӗсемпе пӑхса.

— Не жалуйся, кум, не греши: капитал есть, и хороший… — говорил опьяневший Тарантьев с красными, как в крови, глазами.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эсӗ ҫирӗм ҫул хушши пухса пыратӑн-ҫке, кум; ҫылӑха ан кӗр!

— Да ведь двадцать лет собираешь, кум: не греши!

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed