Corpus of the Chuvash language

Тутине тӑп тытать те вара, лешне тухса каясса кӗтнӗ евӗр, чалӑшшӑн кӑна пӑхса тӑрать.

ни при нем, ждала, когда он уйдет,

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Э, йӑмӑкӑм, пӑрчӑканӑм, пиччӳ миҫерине те маннӑ-ҫке эсӗ, — тӳррипе калассинчен пӑрӑнчӗ Янтул тум-тир витӗрех хӑйӗн айӑкне хӗр кӑкӑрӗ пусса тӑнине туйса, ҫывӑхрах хӗрӗн чӗтревлӗ тутине курса.

— Э-э, сестренка, трясогузочка моя, ты и позабыла, сколько лет твоему дяде? — ушел от прямого ответа Яндул, чувствуя сквозь одежду упругую грудь девушки, прильнувшей к его боку. А ее губы близко-близко…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Паллах ара, — терӗ леш тутине пӑрса.

— Конечно, конечно, — скривил в улыбке губы хозяин.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах яшкин тутине пӗлмерӗ.

Даже не почувствовал вкуса похлебки.

Янтул несӗлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӗмӗш, мӑн ҫын пек, тутине саппунӗпе хуплать.

А Кемеш, изображая из себя взрослую, стеснительно прикрывает рот подолом фартука.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов кулнӑ пек туса тутине пӑрчӗ.

Михайлов рассмеялся немного искусственно.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗри сывлӑшпа куштӑрканӑ тутине вӑл час-часах сурчӑкӗпе йӗпетсе илет.

она то и дело облизывает обветренные губы; но самое замечательное — это ее глаза, большие темные, задумчивые.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тепри тутине мӑкӑртрӗ те кӗлентӗр пек ункӑсем пӑл та пӑл вӗҫтерме тытӑнчӗ.

Другой тоже не отстал — друг за дружкой выпыхнул целую стайку колец-кренделей.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл пӗрре шурса-кӑвакарса, тепре хӗрелсе кайрӗ, макӑрма хӑтланнӑ пек тутине пӑрчӗ, кӗпе ҫухине пушатрӗ…

Лицо его то белело, то пунцовело, губы дергались, будто в плаче; он рывком расстегнул ворот рубахи.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шахрун тутине кулнӑ пек туса сарса ячӗ.

Шахрун растянул губы в ухмылке.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ивук айккинелле пӑрӑнса вӑрттӑн сурса пӑрахрӗ, тутине сӑхман ҫаннипе шӑлчӗ.

Украдкой сплевывая и утирая рукавом лицо, проговорил Ивук.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ухтиван пуҫне ҫӗклемелле пулсан хӗрарӑм тутине унӑн пуҫӗ ҫумнех ҫывӑха-ҫывӑха илсе пырать, сывлӑшӗпе унӑн суранне ӑшӑтать.

Ухтиван хотя и не поднимал голову, чувствовал тепло ее дыхания, потому что губы ее едва не касались головы.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пуҫне уснӑ, тутине уснӑ, хырӑмне уснӑ.

Обвисло у нее все — и голова, и губы, и брюхо.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушаҫҫӗ Петерӗ старикрен «хут» ыйтрӗ, лешӗ хулари ҫӳп-ҫап купинче тупнӑ кивӗ кӗнеке листине кӑларса парсан пайтахчен ӑна кутӑн-пуҫӑн ҫавӑркаласа, вуланӑ пек тутине сиктеркелесе ларчӗ («иртен-ҫӳренсене терӗслеме хушаҫҫӗ.

Петр Велят вдруг посуровел и потребовал у старика «бумагу», Кошель вынул из-за пазухи листок из старой книги, которую он подобрал в городе среди всякого мусора, и протянул старосте, тот долго вертел листок в руках, шелестел губами, делая вид, что читает: — Велят нам проверять прохожих.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Темшӗн тир тутине аса илтерсе пиҫнӗ ҫырла шӑрши кӗрет.

Напоминает почему-то запах то кожи, то спелой ягоды.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Санпа калаҫса ҫӑвар тутине те сая ярас килмест.

— А чего с тобой говорить?

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ха, амак пуҫӗ, — тенӗ Хушаҫҫӗ Петӗрӗ кулнӑ евӗр тутине сарса.

Петр Велят поторопился угешить «незадачливого» гостя: — Вот чертово дерево.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫӗрле вӑрана-вӑрана шухӑшласа выртнӑ, тӗлӗкре курнӑ, килӗнчи тӗтӗм тутине туйса ҫӳренӗ.

Просыпался по ночам и думал, думал… снился ему отчий дом, наяву чудился запах родного очага.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Санпа калаҫса ларса ҫӑвар тутине те сая ямастӑп эпӗ.

Мне и слово-то на тебя тратить неохота.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ялта кулса курманни кунта сӑлтавсӑрах тутине кулӑпа хускатать, юрлама пӗлменни юрӑ ӗнерлеме хӑтланать.

Тот, на чьем лице сроду не видели улыбки, беспричинно растягивает губы; не умеющий петь пытается завести себе под нос песню.

Улӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.