Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑйне (тĕпĕ: мӑй) more information about the word form can be found here.
Морис мӑйне ункӑласа илнӗ.

Петля была накинута на шею Мориса.

LXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вал лассона пырса тытрӗ те ункине айӑпланӑ ҫыннӑн, халь те ним туймасӑр выртакан ҫыннӑн мӑйне хӑвӑрт тӑхӑнтарса хучӗ.

Наклонился и быстро надел петлю на шею осужденному, по-прежнему ничего не сознававшему.

LXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унтан вӑл пӑлан тирӗнчен тунӑ чӗн татӑкне туртса кӑларнӑ та ӑна йыттӑн мӑйне ҫыхса лартнӑ.

Кончив письмо, раненый достал обрывок ремешка из оленьей кожи и завязал его вокруг шеи собаки.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӑхӑр, ун мӑйне темскер ҫыхса янӑ.

Смотрите, у нее на шее что-то привязано.

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑй аллипе мӑйне сӗрсе кӑтартнӑ.

— Сама себе рукой на шею показывает.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй йӗм тӑхӑннӑ, урине пушмак тӑхӑннӑ, вӗсем ҫинчен тата ҫӳллӗ кӗлеллӗ урӑх пушмак тӑхӑнса янӑ, мӑйне ҫур тенкӗлӗх кӗмӗлсенчен тунӑ мӑй ҫыххи ҫакнӑ.

На ногах штаны и башмачки, а на башмачках другие в высокими каблуками; на шее монисто, всё из русских полтинников.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл тутарӑн сарлака ҫурӑмӗпе унӑн шӑнӑрлӑ мӑйне анчах курса пынӑ, тата ҫӗлӗкӗ айӗнчен хырнӑ кӑвак ӗнси курӑннӑ.

Только и видит перед собой здоровенную татарскую спину, да шею жилистую, да бритый затылок из-под шапки синеется.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ вара хут ҫине: «Чӗрӗ, сывӑ, ҫӳлте тӑватӑ ҫухрӑмра», — тесе ҫыртӑм та ӑна кӑвакарчӑн мӑйне ҫыхрӑм.

Я написал на бумажке, что я жив и здоров, на 4-х верстах высоты, и привязал бумажку к шее голубя.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мӑйне тӑсса, сӑмса шӑтӑкӗсене чарса пӑрахса, вӑл малалла юртма пуҫлать те сиккипе кайма тытӑнать.

С вытянутой шеей и раздувающимися ноздрями он бежит вперед рысью и скоро уже скачет галопом.

Пролог // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫавӑн чух эпӗ Хура лашана пит хӗрхентӗм, унӑн тарлӑ мӑйне чуптуса, хӗненине каҫар мана тесе, ӑна йӑлӑна пуҫларӑм.

Мне так жалко стало Воронка, что я стал целовать его в потную шею и просить у него прощенья за то, что я его бил.

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Иҫмасса, чӑх мӑйне таттарма та ку чухне ҫур литр лартмалла та.

Теперь и курицу без поллитры не зарежешь.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мария Александровна, хӗрне курас тесе, чӗвен тӑрать, мӑйне тӑсса пӑхать.

Мария Александровна вытягивала голову, становилась на цыпочки, чтобы увидеть свою дочь.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Темиҫе ҫул иртӗ, ун чухне Канчер хӑй мӑйне хӑех йӑлмак тӑхӑнтартӗ те ҫакӑнса вилӗ.

Пройдет несколько лет, и Канчер сам наденет себе петлю на шею и повесится.

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мӑйне хускатма тӑни ӑна каллех тӑнран ячӗ.

Попытка двинуть шеей снова довела его до обморока.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Анчах пӗлекен ҫын ун ҫинҫе мӑйне, пӗчӗк пуҫне, тӑсӑк купарчине, курпун сӑмсаллӑ пуҫне курсан, тӳрех ку араб лаши пулнине уйӑрса илнӗ пулӗччӗ.

Но для опытного человека достаточно было бросить взгляд на тонкую шею, маленькую голову, длинный круп, покатые плечи, почти горбоносую морду, чтобы узнать отличительные признаки арабской лошади.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Геркулес хӑйӗн хӑватлӑ сассипе ӑна кӑшкӑрса чӗнчӗ те, энтомолог ҫавӑнтах мӑйне хуҫасран та хӑрамасӑр чӑнкӑ ҫыранранах анчӗ.

Геркулес позвал его во всю силу своих богатырских легких, и почти тотчас же энтомолог спустился с крутого откоса, рискуя сломать себе шею.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Митьӑна та шарф ҫав тери килӗшрӗ, ӑна вӑл тӳрех мӑйне ҫыхрӗ.

Мите шарф тоже очень понравился, он сразу повязал его на шею.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Мартик!.. — Саша аллине тӑсрӗ те вӑкӑрӑн картланса тӑракан хулӑн мӑйне аллипе ачашласа сӑтӑрчӗ.

— Мартик!.. — Саша протянул руку, погладил быка по толстой, в складках шее.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Лаша ҫемҫе хура тутисемпе Генкӑн мӑйне тата аллисене сӑтӑркаларӗ, ун ҫине пысӑк та ӑнланакан куҫӗсемпе пӑхса, ерипен тулхӑрчӗ.

Конь мягкими черными губами трогал шею и руки Генки, глядел на него большими понимающими глазами и тихонько фыркал.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Саша ҫапах та, хӑйӗн яланхи йӑли тӑрӑх, ҫӑмӑл тӑхӑнса, кӗрӗк пиншакне икӗ йӑларан кӑна ҫаклатса ҫӳретчӗ, мӑйне ҫыхмастчӗ.

Саша все же, по своему обыкновению, ходил легко одетым, носил шубу и пиджак только на двух застежках, и не завязывал шею.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed