Шырав
Шырав ĕçĕ:
Таҫтан лерен, ҫӳҫе йывӑҫҫисемпе витӗннӗ лачакаллӑ ҫаранлӑх енчен, кӑвакал нартлатни илтӗнет.Откуда-то из безбрежных заливов болотистой, покрытой ивняком луговины несся утиный кряк.
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Кӑвакал — молдаванка, Тӑрнасем — тӑмпайсем, Шапасем — шампасем, Кураках — антилери, Ҫӑхансем — ҫӑткӑнсем, Пулӑҫсем — туйӑҫсем…
III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Хир кӑркки — есаул, Кӑвакарчӑн — уралец, Улатпа — атаманец, Шӑнкӑрчсем — калмӑксем, Кӑйкӑр кайӑк — линеец, Чанасем — чикансем, Ӑсан кайӑк — пехота, Чакаксем — улпутсем, Кӑвакал — молдаванка…
III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Пасара, лӑпӑ ӑшне хупса, тӑрантарса самӑртнӑ тӑватӑ мӑшӑр кӑвакал илсе кайрӗ, вӗсене сутрӗ те, лавккана кӗрсе, арӑмне валли чечеклӗ ҫитсӑ илсе тухрӗ; киле кайнӑ тапраннӑччӗ ҫеҫ вӑл (урипеле урапа тукунне тӗренлесе тевӗрш хытарса тӑратчӗ), — ҫав самантра ун патне пӗр ют ҫын пырса тӑчӗ.
4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Григорий, питне пӗркелентерсе, кӑвакал чӗппине алӑран ӳкерчӗ, аллипеле ҫилӗллӗн сулчӗ.
9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Кӑвакал йӑви пулнӑ пӗчӗк шӑтӑк хӗрринче тепӗр чӗпӗ, ҫавапа ҫурма варринчен касӑлса татӑлнӑскер, йӑваланса выртать, ыттисем чӗвӗлтетсе, курӑк ӑшне тарса, сапаланса пӗтрӗҫ.
9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Леш енчен, кӑвакал аҫи евӗрлӗ ҫыран ҫывӑхӗнчи йӑлмака ӑшӗнчен вак-тӗвек пулӑсене хураллакан ҫуйӑн вӑркӑнса тухрӗ те хӳрипеле шыва ҫапса хӑварчӗ.
3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Пирӗн шурлӑхсенче ҫаплах-ха кайӑк кӑвакал ушкӑнӗсем кӗшӗлтетеҫҫӗ; анчах вӗлтӗрен кайӑкӗсем асра та ҫук ӗнтӗ.Стаи уток еще толпились на болотах наших, но крапивянок уже и в помине не было.
Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Умрихин йывӑррӑн сывласа илчӗ, кӑвакал сӑмси майлӑ мӑн сӑмсине хыттӑн аяккалла шӑнкартрӗ те кӳренмесӗр, салхун ответлерӗ:Умрихин вздохнул, шумно очистил в сторону вместительный утиный нос и ответил без обиды, сумрачно:
XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Анчах кунта тӑватӑ кӑвакал юлнӑ, кӑшкӑраҫҫӗ вӗсем, пушхирти пекех: «Нарт… нарт!»Остались только его четыре утки, они крякают, как в пустыне: «Я!.. Я!»
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Кӑвакал чӗпписем те ӳссе ҫитрӗҫ: иккӗ — шурри, иккӗ — чӑпарри.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Кӑшт вӑхӑт иртсен, кӑвакал чӗпписем хӑйсен сарӑ мамӑкне хывса пӑрахнӑ.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Чжун Ми арӑмӗ те картишне тухнӑ та кӑвакал чӗпписем йытпуллисене мӗнле ҫисе яни ҫинчен каласа панӑ.Жена Чжун Ми вышла во двор и рассказала ему, как утята съели головастиков.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Кӑвакал чӗпписене хӑваласа янӑ, анчах та бассейнри пӑтраннӑ шыв часах тӑрӑлса ҫитеймен.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Тӑватӑ кӑвакал чӗппи бассейнра ишсе ҫӳренӗ иккен.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Кӑшт тӑхтасан Чжун Ми арӑмӗ, кӑвакал чӗпписене тӑрантарма тесе, сивӗннӗ рис илсе тухнӑ та шыв шӑмпӑлтатнине илтнӗ.Немного погодя жена Чжун Ми понесла утятам холодного риса и издали услышала всплески воды.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Кӑвакал чӗпписем пит хитре пулнӑ.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Чжун Ми арӑмӗ: мана кӑвакал чӗпписем кирлӗ мар, тенӗ.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Пӗррехинче, кӑнтӑрла, пӗр хресчен чӑх чӗпписем вырӑнне кӑвакал чӗпписене илсе пынӑ.Однажды утром крестьянин вместо цыплят неожиданно принес пищавших утят.
Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.
Чжан Пэй-цзюнь автомобильсем кӑшкӑртнине те уйӑрса илекен пулса ҫитрӗ, пӗрисем шӑхличӗ пек шӑхӑраҫҫӗ, теприсем параппан сассине аса илтереҫҫӗ, виҫҫӗмӗшсем вара — йытӑ вӗрнӗ евӗрлӗрех, тӑваттӑмӗшсем — кӑвакал нартлатрӗ тейӗн, пиллӗкмӗшсем — ӗне мӗкӗрнӗ пек, улттӑмӗшсем — кӑлӑк чӑххи кӑтлатнине ҫывӑх, ҫиччӗмӗшсем — ӗсӗклесе йӗнӗ евӗр…
Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.