Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

арман the word is in our database.
арман (тĕпĕ: арман) more information about the word form can be found here.
Унтан вӑл шывсӑр, ҫилсӗр, лашасӑр авӑракан арман тума шухӑш тытнӑ.

Потом он задумал сделать такую мельницу, чтобы не нужно было ни воды, ни ветра, ни лошадей.

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр ҫын арман тума вӗреннӗ.

Один мужик выучился мельничному мастерству.

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Геркулесӑн хӑватлӑ янах шӑммисем чӑн-чӑн арман чулӗ пек ӗҫлерӗҫ — вӑл чӑмламарӗ, вӑл авӑртрӗ.

А мощные челюсти Геркулеса работали, как настоящие жернова мельницы, — он не жевал, он перемалывал.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Арман чулӗ пек пысӑк та кӗмсӗрккескер, латсӑр та вӑрахскер, арҫын чӗри ҫинче халтӑрт та халтӑрт ҫаврӑнса, унӑн больницӑра уйӑх ытла вырӑнпа выртса хавшамаллипех хавшаса ҫитнӗ шухӑш-кӑмӑлне пушшех те пӑркӑчларӗ, пушшех те тертлентерчӗ.

Большой и громоздкий, как мельничный камень, нелепый и медленный, с хрустом и треском поворачиваясь на сердце мужчины, он еще более измучил, изнурил расслабленную от лежания более месяца в больнице мысль.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӑшӗнче хӑйӗн, чӗри ҫинчен арман чулне илсе пӑрахнӑн, чиксӗр савӑнӑҫ: «Маттур эсӗ, хӗрӗмҫӗм, маттур. Улталаймарӗҫ-ха апла сана, улталаймарӗҫ», — Динӑшӑн хӗпӗртесе, пуҫ тӑрне килсе капланнӑ хуйхӑ сирӗлнипе савӑкланса, чиперрӗн пӑшӑл-пӑшӑл мӑкӑлтатса пычӗ унӑн тути.

Будто камень упал с души: «Молодец, дочка, не дала себя обмануть», — радуясь за Дину, радуясь, что беда миновала, одобрительно шептала она.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсен йӗрӗсемпе ҫул паллисем арман патӗнчен тин пуҫланаҫҫӗ-ҫке-ха!

А следы их и дорожные знаки начинаются только оттуда!

55 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах тавралӑх шӑплансанах кашнинех утар, Матвеичпа Николай Григорьевичӑн вилӗ сӑн-сӑпачӗсем, юхӑннӑ пушӑ арман аса килчӗ…

Но едва наступила тишина, как в памяти каждого вставала пасека, мертвые лица Матвеича и дедушки Николая Григорьевича, пустая, брошенная мельница…

51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Малта, арман хыҫӗнче, Вырка тата та анлӑрах сарӑлса кайнӑ, унта капланса тӑнӑ пӑр катӑкӗсем шатӑртатса ҫурӑлни катаранах илтӗнет.

Впереди, за мельницей, Вырка еще шире разлилась, и оттуда доносились грохот и треск напиравшего льда.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Витюшка кайран «Грознӑя» арман патӗнче тупрӗ: тӑшмансем ӑна пӗтӗмпех шӑтарса пӗтернӗ, ҫурри таран шыва путарнӑ.

Витюшка нашел «Грозный» потом в кустах у мельницы, продырявленный и наполовину затопленный.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Арман патне ҫитсен, пӑлханса кайнӑ ачасем юлташӗсем патнелле ыткӑнчӗҫ.

У мельницы встревоженные ребята бросились к товарищам.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах та таҫтан, арман урапи хыҫӗнчен, такам асӑрхануллӑн кӑшкӑрни илтӗнсе кайрӗ:

Но откуда-то из-за мельничного колеса робко, словно недоверчиво, откликается чей-то голос:

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем ерипен арман тавра утса ҫаврӑнаҫҫӗ, кашни сас-чӗвве итлеҫҫӗ, хуп-хуран курӑнса тӑракан шӑтӑк патне пыраҫҫӗ.

Мальчики осторожно обходят мельницу со всех сторон, прислушиваются к каждому шороху, подходят к черному отверстию.

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӑрушӑ арман!

Страшная мельница!

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Костьӑпа Митя кивӗ арман патне кайса килчӗҫ.

Костя с Митей побывали на старой мельнице.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эсир виҫмине тимӗрҫӗпе кивӗ арман патне пырӑр — унта калаҫӑпӑр.

А вы с кузнецом послезавтра на старую мельницу приходите — там поговорим.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шыв ҫинех лапчӑнса ларнӑ арман ҫав тери сиввӗн туйӑнать.

Все казалось в ней пустынным и неживым…

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӗтре сирӗлнӗ те кивӗ арман питӗ лайӑх курӑнать.

Туман рассеялся, и старая мельница была хорошо видна.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл хӑй те арман ҫинчен шухӑшланӑ.

Он думал о мельнице.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Арман килсе курас килчӗ, — Петька, Гузьран иртес тесе, сылтӑмалла пӑрӑнчӗ.

— Мельницу хочу посмотреть, — сказал Петька и, небрежно покачиваясь, свернул вправо, пробуя обойти Гузя.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл тӗмӗсем хушшинчен тухса хӑвӑрт арман патнелле утма пуҫларӗ.

Он вылез из кустов и решительно направился к мельнице.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed