Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чуп the word is in our database.
Чуп (тĕпĕ: чуп) more information about the word form can be found here.
— Аттеҫӗм, эсӗ — манӑн хаклӑскерӗм, эпӗ сансӑр тунсӑхласах ҫитрӗм, — кӑшкӑрчӗ вӑл; ашшӗ вара хӗр ачине ачашларӗ, чуп турӗ, ӑна тӗл пулӑвӑн мӗн пур савӑнӑҫӗпе ҫиҫсе саламлакан чипер те хумханчӑк пите ытараймасӑр тӗсерӗ.

— Папа, ты, — детка мой, измучилась без тебя! — кричала она, пока он гладил и целовал дочь, жадно всматриваясь в это хорошенькое, нервное личико, сияющее ему всей радостью встречи.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

«Манӑн хаклӑ аттеҫӗм, — тенӗ унта, — эпӗ паян сакӑр сехетре килсе ҫитетӗп. Чуп тӑватӑп тата сан ҫумна хыттӑн тӗршӗнетӗп. Тави».

«Мой дорогой папа, — значилось там, — я буду сегодня в восемь. Целую и крепко прижимаюсь к тебе. Тави».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

— Юрать, тӗлӗкре вӗсем ылтӑнпа чуп туччӑр, вӑрансан — вилӗмпе…

— Пусть они во сне целуются с золотом, а наяву — со смертью.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Вӑл ҫеҫен хиртен тусанпа лӗпӗш пӗлӗчӗсене, чечек ҫулҫисене, чуп тӑвулла кӗске, сивӗ ҫумӑрпа инҫетри шыв сиккисен сулхӑнне, чуллӑ тӑпра вӗрилӗхне, никам тӗкӗнмен вӑрманӑн ухмаха ертекен шӑршине, паллӑ марлӑх пирки тунсӑх ҫавӑрттарса килет.

Он несет тучи степной пыли, бабочек, лепестки цветов; прохладные, краткие, как поцелуи, дожди, холод далеких водопадов, зной каменистых почв, дикие ароматы девственного леса и тоску о неведомом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Вӑл ҫакна Полинӑн аллисене чуп тунӑ чухне каланӑ вӑхӑтра хулан тепӗр кӗтесӗнче арҫыннӑн уҫӑмсӑртарах сасси телефон провочӗпе уҫлӑхран уҫлӑха шуса калаҫӑва ҫак сӑмахсемпе вӗҫлерӗ:

Когда он говорил это, целуя ее руки, глуховатый мужской голос, скользя по телефонному проводу из пространства в пространство, оканчивал разговор следующими словами:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Вӑл кил хуҫисемпе тепӗр хут сыв пуллашрӗ, хӗр ачана чуп турӗ те вокзала ҫул тытрӗ…

Потом он еще раз попрощался с хозяевами, поцеловал девочку и ушел.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Арҫын хӗрарӑма асӑрхануллӑн — ҫав вӑхӑтра сывлама та хӑраса тӑтӑм, — шутсӑр асӑрхануллӑн пуҫӗнчен тытрӗ те тутинчен ҫепӗҫҫӗн-ҫепӗҫҫӗн чуп турӗ.

Мужчина взял голову женщины— осторожно, так осторожно, что я боялся дохнуть, и поцеловал в губы.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Вӑл Режи урисене хуллен ҫеҫ чуп турӗ те урама тухрӗ; чунӗнче — ҫыхса хунӑ кӑшкӑрӑвӗ…

Битт-Бой тихо поцеловал ноги Режи и вышел, со скрученным в душе воплем, на улицу.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Вӑл шӑпланчӗ, — кӑмӑл-туйӑмӗпе те, ӳчӗпе те, — чарӑнчӗ те куҫӗсенчен вӑйпах хӑйпӑтса сирнӗ пӗчӗк алӑсене чуп турӗ.

Он умолк, разбитый нравственно и физически, — умолк и поцеловал маленькие, насильно отнятые от глаз ладони.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Ҫук, сулахаййине чуп турӑм пулас…

— Нет, кажется, целовал левый…

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Хыт кукар, эсӗ пӗр куҫӑма та чуп тумарӑн!

— Ни один ты не целовал, скупец!

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Санӑн икӗ куҫна та чуп турӑм-и эпӗ?

 — Оба ли глаза я поцеловал?

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Режи, Куҫ хупанкисен Королеви! — чуп тӑвусен хушшинче сывлӑш ҫавӑрса ячӗ Битт-Бой.

— Режи, Королева Ресниц! — сказал, меж поцелуями, Битт-Бой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Эпӗ санран пӗр утӑм та хӑпмастӑп, — Гнор хӗре куҫ харшинчен чуп турӗ; вӗсем йӗпе, кӑмӑллӑ тата тӑварлӑ.

Я не отойду от тебя на шаг, — Гнор поцеловал ресницы девушки; они были мокрые, милые и соленые.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Гнор хӗре йӑтса ҫӳле-ҫӳле ҫӗклерӗ, хыттӑн пӑчӑртаса куҫӗсенчен тата тутинчен чуп турӗ; Карменӑн ҫинҫе, вӑйлӑ аллисем Гнор пуҫне ыталанӑ, хӗр Гнора хӑйӗн хура куҫӗсемпе ачашшӑн, шӑтарасла пӑхса сӑнать.

Гнор поднял девушку высоко на руках, прижимая к себе, целуя в глаза и губы; тонкие сильные руки ее держали его голову, не отрываясь, притягивая к темным глазам.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫинҫе, ҫӳллӗ хӗр унӑн кӗпине чуп тӑвакан ҫын патне пӗшкӗнчӗ.

Тоненькая, высокая девушка нагнулась к целующему ее платье человеку.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл хытса тӑчӗ, эпӗ ӑна чӗре ҫумне пӑчӑртарӑм та тутинчен чуп турӑм, анчах ӑна ҫавӑнтах вӑй кӗчӗ, вӑл кӑшкӑрса ячӗ те вӗҫерӗнсе тарчӗ.

Она замерла; я прижал ее к сердцу и поцеловал в губы, но силы к ней тотчас вернулись, она закричала и вырвалась.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Хӗрӳ туйӑма чараймасӑр эпӗ ӑна ыталарӑм та — чуп турӑм.

Вне себя от страсти я обнял ее и поцеловал.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Гнор, ҫак эрех сирӗнтен аслӑрах; эсир вӑрманта тертленнӗ, Кармена чуп тунӑ, вӗреннӗ те ҫуралнӑ, вӑл вара тахҫанах нӳхрепре ларнӑ.

— Вино это старше вас, Гнор; вы томились в лесах, целовали Кармен, учились и родились, а оно уже лежало в погребе.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тумлансан ҫак ҫын мана алӑран тытрӗ те… ҫамкаран чуп турӗ, унтан — Кента.

Тогда этот человек взял меня за руку и поцеловал, а потом Кента.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed