Шырав
Шырав ĕçĕ:
Огнянов шӑпах Рада пӳлӗмӗнчен тухнӑ пулнӑ.
XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Мичо бай пек вӗҫне ҫитиччен тӑмашкӑн ун хӑвачӗ ҫитсех каймастчӗ ҫав, Огнянов пек пӗтӗм кун-ҫулне пама хатӗр тӑрса килӗшме унӑн кӗрешсе ҫӗнтерес шанчӑкӗ те ҫитместчӗ.
XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Хӗре аллинчен тытса Огнянов чӗркуҫленсе ларчӗ.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Эсӗ ман ятпа пурӑн, Рада, Огнянов ята йышӑн — вӑл ята нимӗн те чыссӑрлатман, нимӗн те вараламан.Я хочу, Рада, чтобы ты носила мое имя, имя Огнянова, — оно ничем бесчестным не запятнано.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов чарӑнса тӑчӗ, анчах кӑшт тӑрсанах сӑмахне малалла тӑсрӗ:
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Савнӑ Рада, сана кунта пурӑнма калама ҫук кансӗр, — ун хутне кӗчӗ Огнянов, — эп ӑна хам куратӑп.— Рада, милая! Твое положение здесь очень тяжело, — озабоченно проговорил Огнянов, — я это вижу.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Манӑн кӗҫӗрех каймалла, тата ик сехетренех, — терӗ те Огнянов, сӗхечӗ ҫине пӑхса илчӗ, сехетне каллех аяккинчи кӗсйине чикрӗ.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов каллех ларчӗ.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Ун пеккисем валли манӑн хатӗрлени пур, — Огнянов плащне ҫӗклесе кӑтартрӗ, — пиҫиххинчен икӗ револьверпе кинжал тыткӑчи курӑнса кайрӗ.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов ҫӗлӗксӗрех ларатчӗ; вӑл шарӑхне те салтса пӑрахнӑччӗ.Огнянов сидел с непокрытой головой; шарф он тоже сиял с себя.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов шӑпах хӑйне Алтӑнӑвӑри трактирте тӗрӗксем тытма пынӑ тӗле каласа ҫитнӗччӗ.Рассказ дошел до того часа, когда турки пришли арестовать Огнянова на Алтыновском постоялом дворе.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов унӑн аллине хӗссе чӑмӑртарӗ, йӑлтӑртатан пысӑк куҫӗнчен куҫ илмесӗр пӑхса тӑчӗ.И Огнянов сжимал ее руки в своих и не мог оторвать взгляда от ее больших блестящих глаз.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Акӑ тинех Огнянов килсе алӑка шаккарӗ те, Радӑна ури тытса тӑрас ҫук пек туйӑнса кайрӗ, вӑл ҫапах та хӑйне тыткалама вӑй ҫитерчӗ, алӑка пырса уҫрӗ.
XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Ырӑ каҫ пултӑр, — терӗ Огнянов, сак ҫине выртма хатӗрленсе.— Спокойной ночи, — сказал Огнянов, укладываясь спать на лавку.
XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов аллисене хӗреслетсе тытрӗ, вӑл халь те пулин тӗлӗнет-ха.Огнянов стоял, скрестив руки; он не мог прийти в себя от изумления.
XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Эх, Огнянов, Огнянов!
XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов ӑна тӗлӗнсе пӑхрӗ.
XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов тинех ҫак халиччен лӑпкӑ та йӑваш ҫыннӑн хӑюлӑхӗнчен тӗлӗнчӗ.Огнянов теперь и сам дивился мрачной решительности этого юноши, еще недавно столь робкого и мягкого.
XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов ӑна шӑппӑн пӑхса тӑчӗ.
XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Огнянов сана нихҫан та начар ӗҫ тума сӗнес ҫук.
XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.