Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Огнянов (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Огнянов шӑпах Рада пӳлӗмӗнчен тухнӑ пулнӑ.

Огнянова, когда тот выходил из комнаты Рады.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо бай пек вӗҫне ҫитиччен тӑмашкӑн ун хӑвачӗ ҫитсех каймастчӗ ҫав, Огнянов пек пӗтӗм кун-ҫулне пама хатӗр тӑрса килӗшме унӑн кӗрешсе ҫӗнтерес шанчӑкӗ те ҫитместчӗ.

Ему не хватало энтузиазма, чтобы решиться стоять до последнего, подобно Мичо, не хватало и веры в конечный успех борьбы, чтобы все поставить на карту, подобно Огнянову.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗре аллинчен тытса Огнянов чӗркуҫленсе ларчӗ.

— И, взяв девушку за руку, Огнянов преклонил колени.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эсӗ ман ятпа пурӑн, Рада, Огнянов ята йышӑн — вӑл ята нимӗн те чыссӑрлатман, нимӗн те вараламан.

Я хочу, Рада, чтобы ты носила мое имя, имя Огнянова, — оно ничем бесчестным не запятнано.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов чарӑнса тӑчӗ, анчах кӑшт тӑрсанах сӑмахне малалла тӑсрӗ:

Огнянов умолк, но после короткого раздумья продолжал:

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Савнӑ Рада, сана кунта пурӑнма калама ҫук кансӗр, — ун хутне кӗчӗ Огнянов, — эп ӑна хам куратӑп.

— Рада, милая! Твое положение здесь очень тяжело, — озабоченно проговорил Огнянов, — я это вижу.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Манӑн кӗҫӗрех каймалла, тата ик сехетренех, — терӗ те Огнянов, сӗхечӗ ҫине пӑхса илчӗ, сехетне каллех аяккинчи кӗсйине чикрӗ.

— Я должен уехать этой же ночью, через два часа, — ответил Огнянов и, посмотрев на часы, снова положил их за пазуху своей сермяги.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов каллех ларчӗ.

Огнянов снова сел.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ун пеккисем валли манӑн хатӗрлени пур, — Огнянов плащне ҫӗклесе кӑтартрӗ, — пиҫиххинчен икӗ револьверпе кинжал тыткӑчи курӑнса кайрӗ.

— А для таких у меня припасено вот это, — сказал Огнянов, чуть приподняв полу плаща, — из-за пояса у него торчали рукоятки двух револьверов и кинжала.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫӗлӗксӗрех ларатчӗ; вӑл шарӑхне те салтса пӑрахнӑччӗ.

Огнянов сидел с непокрытой головой; шарф он тоже сиял с себя.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов шӑпах хӑйне Алтӑнӑвӑри трактирте тӗрӗксем тытма пынӑ тӗле каласа ҫитнӗччӗ.

Рассказ дошел до того часа, когда турки пришли арестовать Огнянова на Алтыновском постоялом дворе.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов унӑн аллине хӗссе чӑмӑртарӗ, йӑлтӑртатан пысӑк куҫӗнчен куҫ илмесӗр пӑхса тӑчӗ.

И Огнянов сжимал ее руки в своих и не мог оторвать взгляда от ее больших блестящих глаз.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тинех Огнянов килсе алӑка шаккарӗ те, Радӑна ури тытса тӑрас ҫук пек туйӑнса кайрӗ, вӑл ҫапах та хӑйне тыткалама вӑй ҫитерчӗ, алӑка пырса уҫрӗ.

Когда Огнянов наконец постучался, ноги у нее подкосились, но она овладела собой и бросилась открывать дверь.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ырӑ каҫ пултӑр, — терӗ Огнянов, сак ҫине выртма хатӗрленсе.

— Спокойной ночи, — сказал Огнянов, укладываясь спать на лавку.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов аллисене хӗреслетсе тытрӗ, вӑл халь те пулин тӗлӗнет-ха.

Огнянов стоял, скрестив руки; он не мог прийти в себя от изумления.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эх, Огнянов, Огнянов!

— Ах, Огнянов!

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна тӗлӗнсе пӑхрӗ.

Огнянов посмотрел на него недоумевая.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тинех ҫак халиччен лӑпкӑ та йӑваш ҫыннӑн хӑюлӑхӗнчен тӗлӗнчӗ.

Огнянов теперь и сам дивился мрачной решительности этого юноши, еще недавно столь робкого и мягкого.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна шӑппӑн пӑхса тӑчӗ.

Огнянов молча смотрел на него.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов сана нихҫан та начар ӗҫ тума сӗнес ҫук.

Огнянов не способен толкнуть тебя на подлость.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed