Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Гент (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Алӑка пӗр ҫын уҫрӗ: Гент ҫакна лайӑх асӑрхаса юлчӗ.

Дверь открыл один человек: Гент запомнил это.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кунта Гент хӑй йӗрлекенсем патне ҫывӑхарах пыма шут турӗ, мӗншӗн тесен вӗсем хулана хапхаран мар, урӑх ҫӗртен кӗрессине ӑнланчӗ; йӗрлевне ӑнӑҫлӑ вӗҫлес йӳтӗмпе ҫав тери асӑрхануллӑн куҫать, халӗ мулатран вунӑ утӑмра ҫеҫ.

Здесь Гент счел нужным ближе держаться к туземцам, так как понимал, что они пройдут в город не через ворота; не желая упустить ни малейшей возможности успешно закончить преследование, он шел за мулатом не далее десяти шагов.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Выртакан ҫын ҫӗкленчӗ те кӗпер ҫинче Асманипе пӗрле пырать; Гент пӗр шит те юлмасть.

Затем лежащий человек встал и пошел через мост с Асмани; Гент не отставал ни на шаг.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унашкалах, сас-чӳсӗр, револьвер тытнӑ Гент ун хыҫҫӑн малалла куҫать, вӗсен хушши — Гента кирлӗ тӗк — чакма май парать.

И так же бесшумно, держа револьвер, тронулся за ним Гент, держась на расстоянии, удобном для отступления.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тӗттӗмленсех ҫитсен Гент симборан тухрӗ те сӗмлӗхе путнӑ хапхаран инҫех мар пытанса ларчӗ.

Когда стемнело, Гент вышел из симбо и стал невдалеке от ворот, скрытый тьмой.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Мӗн пулчӗ? — Бомбэйран ыйтрӗ Гент, лешӗ сурса хучӗ те чупакана йыхӑрма чарӑнчӗ.

— Что случилось? — спросил Гент Бомбэя, когда тот, плюнув, прекратил звать бегущего.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент хапха патнелле утрӗ те унта ту тайлӑмӗ еннелле аллисене тӑса-тӑса хӑлаҫланакан наҫилккеҫӗсен ушкӑнне курать, тайлӑмпа — ҫаврӑнса пӑхмасӑр — тӗксӗм кӳлепе тӗк те ҫил вӗҫтерет.

Гент прошел к воротам и увидел группу носильщиков, махавших руками в направлении горного склона, по которому, не оборачиваясь, быстро удалялась темная фигура.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Тавах сире, — чӑнласах хуравларӗ Гент, — манӑн та ҫав ӗҫ-пуҫ вак-тӗвек ҫеҫ пулнине ӗненес килет.

— Благодарю вас, — серьезно проговорил Гент, — я тоже хочу, чтобы все это оказалось пустяком.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Хӑвӑрӑн кӑмӑлӑр, — Стэнли Гент ҫине шӑтарасла пӑхать, — ӑнӑҫу сунатӑп сире.

Как хотите! — Стэнли пристально посмотрел на Гента. — Я желаю удачи.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Ҫук, Стэнли мистер, — кулса ячӗ Гент, — хальхинче те пӗччен пулатӑп.

— Нет, мистер Стэнли, — засмеялся Гент, — и в этом случае я буду один.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Хальлӗхе нимӗнле те, — какайран шӑммине уйӑрнӑ май лӑпкӑн хуравларӗ Гент.

— Пока ни в какой, — спокойно ответил Гент, вынимая кость из мяса.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Хӑйне Гент сӑмахӗсенче мӗскер самаях аптӑратнине Стэнли манса кайрӗ тейӗн.

Стэнли, казалось, забыл, что поразило его в словах Гента.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Тӗрӗсех, — терӗ Гент суя саланкӑрлӑхпа, — ӑнсӑртлӑх кунта — саккун.

— Правда, — сказал Гент с мнимой рассеянностью, — случайность здесь — закон.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Юрать, — терӗ Гент, — тавах.

— Хорошо, — сказал Гент, — благодарю.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент мистер, манпа пӗрле каҫхи апат тума ларсамӑр.

— Мистер Гент, прошу вас поужинать со мной.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Симбо хапхинче чарӑнчӗ те Гент — хура ҫынсем япаласене япаласемпе ылмаштара-ылмаштара кайнине чарӑнса тӑрсах сӑнать; негрсем пӗр-пӗрин капӑр пусма тӗркисене хыпашлаҫҫӗ, вӗсенчен ӳчӗпе перӗнеҫҫӗ; нумайӑшӗ шӑрҫасемпе капӑрланнӑ ӗнтӗ, хура ӳтрен ҫыхса лартнӑ пӑхӑр пӑралук спиралӗ нумай алӑ ҫинче йӑлтӑртатать.

В воротах симбо Гент остановился, смотря, как черные, выменяв провизию, уходили, хватая друг у друга цветную материю и прикладывая ее к телу; на многих уже красовались бусы, и не одна спираль медной проволоки, намотанной на руку, блестела на черной коже.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент ҫӗкленчӗ те Лондон урамӗсен юррине шӑхӑрса ӗнӗрлет.

Гент поднялся, насвистывая уличную лондонскую песенку.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент арабла пӗлет.

Гент знал арабский язык.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент вӗсен тӗлне ларчӗ те ҫавӑнтах хӑй шӑппӑн вырнаҫнӑшӑн шӑпине тав турӗ: тӗм тепӗр енче инҫех те мар арабла калаҫни илтӗнет; сунарҫӑн ҫивӗч хӑлхи илтнӗ малтанхи сӑмахсемех ӑна сис-чӳлентерчӗҫ:

Он сел возле них и тотчас поблагодарил судьбу, что сделал это бесшумно: в кустах слышалась арабская речь; уже первые слова, пойманные тонким слухом охотника, были подозрительны:

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент шавлӑ ушкӑн хушшинче тӗрткелешсе утать, кӗҫех ҫакӑ йӑлӑхтарчӗ те — картан тулаш енӗпе симборан уйрӑлчӗ.

Гент терся в шумной толпе, пока ему не надоело. Он вышел из симбо, огибая наружную сторону изгороди.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed