Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшларӗ (тĕпĕ: шухӑшла) more information about the word form can be found here.
«Вӑт выльӑхсем! — тарӑхса шухӑшларӗ Чернявкин.

«Вот же какие твари! — с яростью размышлял Чернявкин.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Хыҫалтан пыма тивет, — шухӑшларӗ вӑл хурлӑхлӑн.

«Придется позади идти, — подумал печально.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Мӗншӗн-ха вӑл садалла пӑхса, кулса ларать? — шухӑшларӗ Головачев.

«И чего он так смотрит в сад и про себя усмехается? — подумал Головачев.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Андрей Васильевич Кнышев, япӑх мар компани пухӑннине, кунта кампа калаҫма пулассине туйса, кӑштах канма шухӑшларӗ: вӑл йӗвен чӗлпӗрне лаша уринчен ҫыхрӗ те, буркине сарса, лаша кӗтуҫӗ пек, Кондратьев ҫумне айккӑн выртрӗ.

Андрей Васильевич Кнышев, заметив, что собирается неплохая компания, что тут будет с кем поговорить, тоже решил немного отдохнуть: он привязал повод коню к ноге и, расстелив бурку, прилег возле Кондратьева на бок, как ложатся табунщики.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ку мӗнле япала тата? — шухӑшларӗ Хворостянкин, — Евдоким та манран пӑрӑнать…

«Это что же, — думал Хворостянкин, — и Евдоким от меня отворачивается…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Сӑмах пачӗ, анчах килмерӗ, мӗнле сӑлтава пула-ши? — шухӑшларӗ Григорий, «катерсенчен» пӗрин гусеници ҫаврӑннӑ чухне хыҫалта пыракан трактор ҫути ҫине лекнипе хӗмлӗн ҫуталса илсе ҫийӗнчех сӳннине курса — …

«Обещала и не пришла, что же за причина? — думал Григорий, видя, как один из «катеров» сделал поворот и гусеница, попав на свет шедшего сзади трактора, жарко блеснула и погасла.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫапла, ҫапла, — шухӑшларӗ Хворостянкин, — критик пӗтернӗ пулмалла…

«Так, так, — думал Хворостянкин, — знать, уже откритиковала…

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— «Суйларӗҫ вӗх-ха ҫакна! — кӳренсе шухӑшларӗ вӑл ҫул ҫинче.

«И выбрали такую! — с горестью думал он дорогой.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пилӗк таран ҫатта-ҫарамасланса ҫӑвӑнакан Виктор, каҫхи тӗлпулӑва манас тесе, мӗнле хырӑнасси, тумланасси ҫинчен, вара Рощенскине Сергей патне каясси ҫинчен шухӑшларӗ, анчах шухӑшсем ӑна каллех Соня патне тавӑрчӗҫ…

Виктор, до пояса голый, умывался и, чтобы как-то развлечься, стал размышлять о том, как он побреется, переоденется и поедет в Рощенскую к Сергею, а мысли снова возвращали его к Соне…

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫук, кунта Татьяна айӑплӑ мар… чӗтрекен хунар ҫине пӑхса, вӑл нумайччен шухӑшларӗ.

Нет, тут Татьяна неповинна…» — он долго раздумывал, глядя на вздрагивающий фонарь.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл станицӑсемпе хуторсенче сапаланса выртакан ҫамрӑк электрохуҫалӑха хӑй мӗнле ертсе пырасси ҫинчен шухӑшларӗ, анчах хӑйне вӑл темшӗн кабинетра мар, ут ҫинче ларса пынине курчӗ.

Он размышлял о том, как будет руководить молодым и разбросанным по станицам и хуторам электрическим хозяйством, и видел себя почему-то не в кабинете, а на коне.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ватӑла киле тарҫӑ тупнӑ-ши ку?» — шухӑшларӗ Артамашов.

«Или холуя нажил при старости лет?» — подумал Артамашов.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Мӗн шуйттанӗ тума сӗтӗрӗнсе килетӗп эпӗ кунта? — ҫиллессӗн шухӑшларӗ Артамашов.

«И за каким чертом я сюда плетусь? — со злостью думал Артамашов.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«А-ха, калаҫма шутлатех», — шухӑшларӗ те Федор Лукич, ура ҫине тӑрса, каларӗ:

«Ага, решил-таки заговорить», — подумал Федор Лукич и, вставая, сказал:

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Чее, чее те, ухмах та мар… Пулӑшма тивет… Эпӗ ырӑ тунине астӑвать, ыттисем пек манса кайман», — шухӑшларӗ те Федор Лукич, хӑйне кулса ярассинчен чарса, ҫапла каларӗ:

«Хитрый, хитрый, а не дурак… Придется подсобить… Мою доброту помнит, не позабыл, как другие», — подумал Федор Лукич, и сдерживая себя чтобы не рассмеяться, сказал:

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Кулма шутлать, уссиллӗ шуйттан, — ҫилленсе шухӑшларӗ Федор Лукич.

«Насмешечки строит, чертов усач, — подумал Федор Лукич.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Федор Лукич кулса илнӗ пек пулчӗ те шухӑшларӗ:

Федор Лукич усмехнулся и подумал:

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пӑсӑрлантармасть-и сана? — Федор Лукич кулса илчӗ те шухӑшларӗ: «Пӗтӗр, пӗтӗр уссине, эсӗ ӑна мӗншӗн пӗтӗрнине пӗлетӗп…»

— Не гоняет тебя? — Федор Лукич усмехнулся и подумал: «Крути, крути ус, знаю, чего ты его закручиваешь…»

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫынна пулӑшас пулать, — шухӑшларӗ вӑл Нарыжный ҫинчен.

«Надо поддержать человека, — думал он о Нарыжном.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку сасӑ ҫемҫен те ачашшӑн илтӗннӗ тата темӗнле паллакан ҫын сасси пек янӑранӑ пирки Федор Лукич ирӗксӗрех: «Евсей-ши вара ку? Ӑҫтан шуйттанран килсе кӗчӗ вӑл?» — тесе шухӑшларӗ.

Голос был вкрадчиво-ласковый и такой знакомый, что Федор Лукич невольно подумал: «Неужели Евсей? Откуда его дьявол принес?»

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed