Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пуҫӗ (тĕпĕ: пуҫ) more information about the word form can be found here.

Ачан пуҫӗ сулланать, сиккелет.
Головка ребенка болталась и подпрыгивала.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пассажирсен пуҫӗ урлӑ ывӑтнӑ чухне саланса тӑсӑлнӑ канат вӗҫсе кайрӗ.
Над головами пассажиров пролетел, разматываясь на лету, свернутый канат.

Ҫав вӑхӑтра матрос пуҫӗ пулӑҫсен тетелӗсемпе вӗренӗсем ҫине ҫакса тухнӑ пӗчӗк флагсем хушшинчи хумсем ҫинче ярӑнни аран-аран курӑнакан пулчӗ.
Между тем голова матроса уже еле-еле виднелась в волне среди флажков, качавшихся над рыбачьими сетями и переметами.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пароходран чылай аяккарах, пӑтратса кӑларнӑ кӑпӑклӑ хум ҫинче ишсе пыракан ҫын пуҫӗ курӑнать.
Уже довольно далеко от парохода, среди взбитого белка пены, на волне качалась, как поплавок, голова плывущего человека.

Пуҫӗ ҫине мороженӑй каткине лартнӑ хӗрлӗ кӗпеллӗ ҫын йывӑҫ сулхӑнӗпе иртсе кайрӗ.
В тени прошел мороженщик в малиновой рубахе со своей кадочкой на макушке.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн ҫаврака, ҫӳҫне кӗске каснӑ пуҫӗ ҫинче пиртен ҫӗленӗ тӳмеллӗ ҫӗнӗ картуз, ун пек картузсене мастерсем праҫниксенче тӑхӑнаҫҫӗ.
На его круглой, ежом стриженной большой голове неловко сидел новенький люстриновый картузик с пуговкой, вроде тех, какие носят мастеровые в праздник.

Анчах, лашасене чарас вырӑнне, вӑл ларкӑҫ ҫине тӑрса, пушшине пуҫӗ урлӑ ҫавӑрса, лашасене пушшех хытӑ хӑвалама тытӑнчӗ.
Однако, вместо того чтобы затормозить, он, наоборот, встал на козлах и отчаянно закрутил над головой кнутом.

Петя, ун пуҫӗ ҫинче патша хӗрӗн коронине курасран хӑраса, ун ҫине темӗн пекех пӑхасшӑн мар пулнӑ.
Петя изо всех сил старался на нее не смотреть, чтобы вдруг не увидеть на ее голове маленькую золотую коронку.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак илемлӗ кӑн-кӑвак тӳпере ҫӳрекен шурӑ ҫилхеллӗ пӗлӗтсен тӗнчинче, унта та кунта лаша пуҫӗ шӑммисем, вӑкӑр мӑйракисем курӑнакан, курӑкпа витӗннӗ тӗмескесем урлӑ хумханса куҫса ҫӳрекен кӗрен мӗлкесем хушшинче, ку тӗнчене пӗтӗмпех этем телейӗшӗн, унӑн хавасӗшӗн тунӑ пулнӑ пулсан та, — ҫав тӗнчере ӗҫсем пур енчен те лайӑх пымаҫҫӗ иккен.
Очевидно, в этом чудесном мире густого синего неба, покрытого дикими табунами белогривых облаков, в мире лиловых теней, волнисто бегущих с кургана на курган по степным травам, среди которых нет-нет да и мелькнет конский череп или воловьи рога, в мире, который был создан, казалось, исключительно для человеческой радости и счастья, — в этом мире не все обстояло благополучно.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пуҫӗ ҫинчен сӗвӗнсе аннӑ шӗлепке ҫил вӗрнипе ҫурӑмӗ хыҫӗнче ҫапкаланса пынӑ.
Шляпа, полная ветра, колотилась за спиной.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шыва кӗнӗ чухне ҫыран хӗрринче вӑл ураран пуҫласа пуҫӗ таранах хӗрлӗ тӑмпа сӗрӗннӗ, кӑкӑрӗ ҫине тӗрӗсем тӑрмаласа тунӑ, вара вӑл чӑнах та хӗрле ӳтлӗ индеец пекех туйӑннӑ.
На берегу он обмазывался с ног до головы красной морской глиной, выцарапывая на груди узоры, отчего и впрямь становился похож на краснокожего.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй шартах сикнӗ пек пулчӗ, пуҫӗ чӗтренчӗ унӑн, мӑйӑхӗ усӑнса анчӗ.
И у него стало испуганное лицо, острый седой хохол затрясся на голове, усы повисли.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑвакарса шурӑхнӑ кукша пуҫӗ ҫинче пӗр пайӑрка ҫӳҫ тӑратӑнса тӑрать.
Жёлто-седой хохол торчал над лысым лбом.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…Тӑна ҫухатас умӗн тахҫан малтан хамӑн таврара мӗн пуррине курмастӑмччӗ пулас эпӗ, — апла пулмасан ӑҫтан-ха пуҫӑм вӗҫенчех ешӗл купӑста пуҫӗ выртать?
…Должно быть, я ничего не видел вокруг себя задолго до того, как потерял сознание, — иначе откуда мог бы появиться рядом с моей головой этот пышный бледно-зелёный кочан капусты?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫутӑлнӑ чух эпӗ пӳлӗме кӗтӗм те вӑл кӗлӗ кӗнекине пуҫӗ айне хурса вилӗ патӗнчех канӑҫлӑн ҫывӑрнине асӑрхарӑм.
Войдя в комнату с рассветом, я нашла его мирно спящим подле покойницы, с молитвенником под головой.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Варя ӑна янахӗнчен ҫӗклерӗ те пуҫӗ, пуканинни пек, ҫӑмӑллӑнах хыҫалалла уртӑнчӗ.
Варя взяла его за подбородок, и голова легко, как у куклы, откинулась назад.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑна лартрӗҫ те, пуҫӗ унӑн кӑкӑрӗ ҫине ӳпӗнчӗ.
Его посадили. Голова упала на грудь.

Пуҫӗ унӑн манран тепӗр енче.
Голова его повёрнута в сторону от меня.

Эпӗ лашан илемлӗн каҫӑрӑлса тӑракан пуҫӗ хыҫӗнче ҫӑмламас ҫӗлӗке куртӑм.
Я вижу косматую шапку за вскинутой красивой головой коня.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӗрӗк сехет те иртмерӗ, эпӗ ӗнтӗ музей хуралҫин килӗнче канӑҫлӑн ларатӑп, умри кровать ҫинче Игорь, урисене ҫӗрелле усса янӑ, мӗскӗн, тем пекех начарланнӑ, пуҫӗ — шакла.
Через четверть часа я уже отдыхала на табурете в сторожке музея, перед кроватью, на которой, свесив ноги, не достающие до полу, сидел похудевший, стриженый, бледный Игорек.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics