Corpus of the Chuvash language

Унтан: «Вӑрҫӑ пуҫланчӗ, чӗремӗр сикет» юрра юрласа пӗтернӗ хыҫҫӑн Караджов хӗрӳллӗ сӑмах каларӗ, унччен те пулмарӗ, Клисурӑ хулинче чан ҫапса ячӗҫ, ку вӑл халӑх пӑлхава ҫӗкленнине пӗлтерчӗ.

После пения «Бой наступает, сердца наши бьются» Караджов произнес пламенную речь, и вслед за этим Клисура под звон колоколов и восторженные клики объявила себя восставшей.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тем чухлӗн пуҫтарӑннӑ ушкӑн урамран чиркӗве пырса кӗчӗ те, шалта ҫапса хӗснӗ пек тӑвӑр пулчӗ.

Толпа, все возраставшая, потоком хлынула с улицы в церковь, заполнив ее до отказа.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав кивелнӗ юман лутра хапхана вӑл тинкерсе пӑхса илчӗ, ӑна сарлака шлепкеллӗ пӑтапа ҫапса пӗтернӗ те, пӑта шлепкисем йӑлтах тутӑхса кайнӑ, вӗсем халь хӑма ҫинчи сарлака пӑнчӑсем пек палӑрса тӑраҫҫӗ…

Он смотрел на эти старые, обветшалые дубовые ворота, низкие и обитые гвоздями с большими расплющенными шляпками, которые настолько заржавели, что казались просто пятнами на досках…

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандов хӗрӳллӗ ҫын, вӑл пӗр-пӗр идеала пуҫ ҫапса пурӑнасса пурнӑҫ ӗмӗчӗ вырӑнне хурать.

Молодой студент был из тех пламенных людей, которые находят смысл жизни лишь в поклонении какому-нибудь идеалу.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫил питрен ҫапса вӗрчӗ… йӗпе тумтирӗм шӑнса пӑрланнӑ та хӑма пек пулса тӑнӑ.

Ветер хлестал мне в лицо… одежда моя промерзла и стала твердой, как доска.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫӗрӗшнӗ Турцие ҫапса аркатмалӑх кӑна пирӗн хамӑрӑн та вӑй ҫитет.

Мы настолько сильны, что сами покончим с гнилой Турцией.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл пӑтранчӑк ҫырма урлӑ чӗркуҫҫи таран шыва путса каҫрӗ, шывӗ тилӗрсе юхатчӗ ӗнтӗ, урам варрипе иртнӗ чух сивӗ ҫил касса вӗрчӗ, ҫумӑр пите ҫапса ҫӑвать.

Она перешла, в воде по колено, через мутный ручей, внезапно превратившийся в бурный поток, и пошла дальше по площади навстречу ветру и дождю, хлеставшим ее по лицу.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Утнӑҫемӗн ытларах та ытларах пӑшӑрханма тытӑнчӗ, аптрасах ӳкрӗ, хӑйне курса сывлӑх сунакансене те асӑрхами пулчӗ, ҫумӑр чалӑшшӑн ҫапса ҫунине пула, кӗпи ун сылтӑм енчен хул пуҫҫинчен пуҫласах йӗпенсе пӗтнӗччӗ, вӑл ҫавна та туймарӗ.

Она была так растеряна и взволнована, что не отвечала на приветствия и даже не почувствовала, что весь ее правый бок, до самого плеча, вымок от косых струй дождя, гонимого ветром.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Халь ҫапса пӑх-ха эппин, пултаратӑн пулсан!..

— Ну-ка, ударь теперь, если сможешь!..

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫапса пӑрахмалла вӗсене, вӗлермелле! — ҫиллине шӑнараймасӑр кӑшкӑрса ячӗ Петр.

— Убить их, убить! — кричал, обезумев от ярости, Петр.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ хам та паҫӑр вӗсен пуҫӗсене ҫапса ҫурма пултараттӑм та, кайран вӗҫне тухаймасран хӑрарӑм.

Я бы и сам давеча размозжил им головы, да побоялся последствий…

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Жандарм ӑна саламатпа ҫапса илчӗ.

Полицейский схватил плеть и ударил его.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑрах куҫлӑ жандарм ӑна пылчӑклӑ саламатпа пит тӑрӑх ҫапса илчӗ:

Одноглазый полицейский ударил его грязным царвулем полицу.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл куҫне чалӑртса сӑмах калаймасӑр аптраса тӑчӗ, пуртӑ тӳртӗшӗпе ӑна пуҫӗнчен ҫапса янӑ пек пулчӗ.

Выпучив глаза, он стоял как вкопанный, и казалось, будто его обухом но голове ударили.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах алӑк уҫсанах тӗлӗнсе кайрӗ: шалта ҫапса хӗснӗ пек тӗрӗксем пухӑннӑ.

Но, распахнув дверь, он остановился пораженный: кофейня была битком набита турками.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна шанчӑксӑр ҫын вырӑнне хурса тытмасан та, хӑйсен тӗнне пӑхӑнман ҫын тесе, ним мар ҫапса вӗлерме пултараҫҫӗ.

Если его не задержат как подозрительное лицо, то убьют как «неверного»: ведь в этих краях каждый день погибает по нескольку человек.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шалта ҫапса хӗснӗ пек халӑх.

Церковь была битком набита молящимися.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫук-ха, малтан параппан ҫапса мунчана ҫӑвӑнма каймалла, пӗр кирӗк те ан юлтӑр, — терӗ Генчо Паук.

— Нет, сначала в баню отвести под барабанный бой, чтоб всю грязь долой, — отозвался Ганчо Паук.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Е вӑл кама та пулин ҫапса парахнӑ-и?

Или он убил кого?

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапса вӗлермелле ӑна хӑй ыттисене вӗлерме тытӑниччен! — сасартӑк хӗрсе кайрӗ Огнянов.

Иначе он начнет убивать других! — вспыхнул вдруг Огнянов.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.