Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑннӑ (тĕпĕ: тӑхӑн) more information about the word form can be found here.
Кӗҫех вара ҫутӑрах сарӑ офицер шинелӗ тӑхӑннӑ вилене, пӗренене кустарнӑ пек, ещӗксен шаршанӗ патнелле йӑвантарса кайрӗҫ те, пӑрахут кӗпер-пусми патӗнче кӗпӗрленсе тӑнӑ халӑх ушкӑнӗ пушшех те ытларах пӑтранма тытӑнчӗ, черетре унчченхинчен те хаяр тӗркешӳ тапранчӗ, беженецсен хӑркӑлти ҫиллес сассисем пушшех те тискеррӗн янӑрашма пуҫларӗҫ.

Труп в светло-серой офицерской шинели ногами, как бревно, откатили к штабелю ящиков, и возле сходен еще гуще закипел народ, еще яростнее вспыхнула драка в очереди, еще ожесточеннее залаяли хриплые, озлобленные голоса беженцев.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӗтӗк-ҫатӑк черкес ҫӗлӗкӗ тӑхӑннӑ темле кубанец купӑсҫа «наурски» кӗввине калама хушрӗ, унтан вӑл, аллисене кӗрнеклӗн саркаласа, пӳлӗм тӑрӑх тӗлӗнмелле ҫӑмӑллӑн йӑкӑш-йӑкӑш шукалама тытӑнчӗ те, Григорие кубанецӑн тӑвӑр кунчаллӑ атӑ тӗпӗсем йӗрленсе пӗтнӗ хура урайне пачах та сӗртӗнмен пек туйӑнчӗ.

Какой-то кубанец в изорванной черкеске заказывал гармонисту «наурскую» и, картинно раскинув руки, с такой поразительной легкостью скользил по комнате, что Григорию казалось, будто подошвы горских сапог кубанца вовсе и не прикасаются к грязному, зашарпанному полу.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хурала тӑратнӑ иккӗмӗш марковец, пенсне тӑхӑннӑ тачка туталлӑ ҫамрӑк йӗкӗт, ларса ҫитмен хулӑн сасӑпа каларӗ:

Второй из караула, молодой пухлогубый юноша в пенсне, ломающимся баском сказал:

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хваттер, унтан тата утсем валли апат шыраса, урасемпе кӗске аркӑллӑ акӑлчан шинелӗ, кӗрӗк пиншак, бешмет тӑхӑннӑ казаксем вӗркӗшсе ҫӳреҫҫӗ, ҫине-ҫинех юланутсемпе лавсем ирткелесе кӑяҫҫӗ.

По улицам в поисках квартир и корма лошадям ходили казаки в куцых английских шинелях, в полушубках, в бешметах, разъезжали всадники и подводы.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Хӑлха чикки туянтармалла-и ӑна?» — тет пӗри, леш хӑй пашлӑк тӑхӑннӑ мӑнттай тункати.

«Дать ему взбучки?» — говорит один, этот, нерубленная тополина, какой в башлыке.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лавсем хыҫӗнчен ҫуллахи вӗр-ҫӗнӗ гимнастеркӑсемпе хӗрлӗармеецсен симӗс шӑлаварӗсене тӑхӑннӑ казаксем, кӑштах йӗнер йӑранисем ҫинче ҫӗкленсе, учӗсене юрттарса пыраҫҫӗ.

Позади подвод, привстав на стременах, рысили казаки, одетые в новенькие летние гимнастерки, в красноармейские, защитного цвета, штаны.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл киле ҫитрӗ ҫеҫ — шӑрӑха кура мар акӑлчансен пустав френчӗпе шалпар шӑлавар тӑхӑннӑ, салху сӑнлӑ Христоня пырса кӗчӗ.

Как только он приехал домой — явился Христоня, мрачный с виду и одетый, несмотря на жару, в суконный английский френч и широкие бриджи.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сухалне яп-яка хырнӑ, пысӑк кӑсӑруклӑ карттус тӑхӑннӑ, френчӗ ҫине ют ҫӗршывӑн ансӑр пакунӗсене ҫакнӑ шофер, ҫӑмӑллӑн машинӑран сиксе анса, алӑка уҫса хучӗ.

Бритый шофер в фуражке с большим козырьком и с узенькими нерусскими погонами на френче ловко выскочил, открыл дверцу.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем аран-аран — унта та пулин акӑлчан офицерӗ тӑвӑр кунчаллӑ атӑ тӑхӑннӑ сылтӑм урине ӑратлӑ кӗсрин яп-яка хыркӑчланӑ йӑлтӑркка купарчи ҫине ҫӗклесе хурсан тин — пӗр-пӗринчен пӑрӑнса иртме пултарчӗҫ.

Они с трудом разъехались, и то лишь тогда, когда англичанин положил правую ногу, туго обтянутую крагой, на лоснящийся, гладко вычищенный круп своей породистой кобылицы.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Акӑ ӗнтӗ хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ, ҫӑварӗсене чӗмсӗррӗн уҫса хунӑ ҫынсем, васкавлӑн такӑна-такӑна чупса, пӑшал сассисем ҫинелле талпӑнса килни, винтовкисене пеме хатӗр тытса чупни те курӑнать.

И вот уже видно, как спотыкающимся быстрым шагом идут, идут, подходят на выстрел, бегут с винтовками наперевес люди в ушастых шапках, с безмолвно разверстыми ртами.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳрте симӗс гимнастерка ҫине урядник пакунӗсем ҫӗлесе хунӑ, пуҫне кокардӑллӑ карттус тӑхӑннӑ палламан казак кӗрсе тӑчӗ.

Вошел незнакомый казак с погонами младшего урядника на защитной гимнастерке и в фуражке с кокардой.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хапхаран пилӗкӗ тӗлӗнче кӑрӑн-кӑрӑн туртӑнса тӑракан хӑмӑр бешмет тӑхӑннӑ шыҫмак есаул тухрӗ.

Из ворот вышел дебелый есаул в коричневом, туго затянутом в талии бешмете.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрлӗармеецсем яланхи пек мар тумланнӑ: сӑрӑ кӑвак пустав шӑлаварсем тӑхӑннӑ, курткисем те ҫав тӗслех, ҫанӑ вӗҫӗсене ҫеҫ хӗрлӗ шурка тыттарнӑ.

Красноармейцы были одеты необычно: в серые суконные брюки и такие же куртки с красным кантом на обшлагах рукавов.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр ҫӗр чалӑша яхӑн, калаҫса килӗшнӗ пекех, ним чӗнмесӗр пычӗҫ, унтан сӑхман тӑхӑннӑ лӗмсӗркке казак, шухӑ хорунжи лайӑх кӑна пӑскӑртса хӑварнӑскер, пуҫне пӑркаласа хуйхӑллӑн хашлатса илчӗ:

Саженей сто шагали и молчали, как по сговору, а потом невзрачный казачишка в зипуне, тот самый, которого отходил ретивый хорунжий, покачал головой и горестно вздохнул:

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шурӑ пакунлӑ, тӑпӑл-тӑпӑл ларакан акӑлчан френчӗсемпе шалпар бриджисем тӑхӑннӑ офицерсем уткаласа урисене ҫемҫетеҫҫӗ, лашисем патӗнче тӗккеленсе ҫӳреҫҫӗ, казаксем ҫинелле чалӑшшӑн пӑха-пӑха илеҫҫӗ.

Офицеры, одетые в аккуратно пригнанные английские френчи с погонами и в широкие бриджи, разминали ноги, похаживали возле лошадей, искоса посматривали на казаков.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр кунне, тӗттӗмленсе килсен, карчӑк ҫул ҫине пуҫтарӑннӑ вуникӗ ҫулхи мӑнукне казак сӑхманне тӑхӑннӑ хӗрлӗармеец ҫине хӗрес хучӗ те ҫирӗппӗн каларӗ:

На другой день, как только смерклось, старуха перекрестила собравшихся в дорогу своего двенадцатилетнего внучонка и одетого в казачий зипун красноармейца, сурово сказала:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна сӑран пиншак тӑхӑннӑ хӗрарӑм аллинчен тытнӑ.

Его поддерживала под руку одетая в кожаную куртку женщина.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий хӑйсен хуторӗнчен тата тепӗр ҫынна — ватка пиншак тӑхӑннӑ, ывӑна пӗлми хытӑ таракан казака хуса ҫитсе пычӗ.

Григорий нагонял еще одного хуторянина, одетого в ватную куртку, бежавшего неутомимо и резко.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Журналистсен тӗп тӗллевӗ — ахаль ҫынрах тепри асӑрхаман илеме курса ҫӑмӑл чӗлхепе тӗрленчӗк ҫырса кӑларасси; ҫивӗч ыйтусене тишкересси; чӑваш уявӗ пирки интереслӗ репортаж хатӗрлесси Хаҫатӑн кашни номерӗнчех чӑваш тумне тӑхӑннӑ ҫынсен сӑнӳкерчӗкӗсене, чӑваш йӑли-йӗркисемпе уявӗсем ҫинчен ҫырнӑ материалсене куратпӑр.

Help to translate

Журналистикӑна чунтан парӑннӑ // Николай ЛАРИОНОВ, Алена АЛЕКСЕЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 5 стр.

Унпа юнашар ашшӗ картусне тӑхӑннӑ Федюша утать.

Рядом с ним шагал Федюшка в отцовском картузе.

VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed