Шырав
Шырав ĕçĕ:
Уйӑх тусен ҫӑмламас тӳписем хыҫӗнчен ишсе тухрӗ ӗнтӗ, халь вӑл хӑйне хирӗҫ йывӑррӑн сывласа выртакан тӳлек тинӗспе ун ҫыранӗсем ҫине тата пирӗн умра выртакан пысӑк чул ҫине хӑйӗн ҫутине салхуллӑн сапалать.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Йывӑррӑн сывласа илчӗ те шӑпланчӗ карчӑк.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Карчӑк йывӑррӑн сывласа ячӗ, калаҫма чарӑнчӗ; пуҫӗ, кӑкӑрӗ ҫине ӳксе, темиҫе хутчен темле сулкаланса илчӗ.Старуха вздохнула, замолчала, и ее голова, опустившись на грудь, несколько раз странно качнулась.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Тӗртсе янӑ та пӑрӑнса кайма тӑнӑ, анчах ҫав самантра каччӑ ӑна ҫапса ӳкернӗ, урипе кӑкӑрӗ ҫине тӑнӑ та, хӗр ҫӑварӗнчен юн ҫӳлелле сирпӗнсе тухнӑ; хӗр йывӑррӑн сывласа янӑ, ҫӗлен пек явкаланса илнӗ те — вилнӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Карчӑк йывӑррӑн сывласа илчӗ те калаҫма чарӑнчӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Челкаш вӑрӑммӑн сывласа илчӗ те ансӑр вӗрен-пусма тӑрӑх ҫӳлелле хӑпарса кайрӗ.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Эпӗ ҫапла пултарсанччӗ! — терӗ вӑл ассӑн сывласа, ҫавӑнпа пӗрлех хӑй сасартӑк тӑван ялне, чухӑн хуҫалӑхне, амӑшне, инҫетри пӗтӗм тӑванӗсене аса илчӗ, вӑл вӗсемшӗн ӗҫлеме тухса килнӗ, ҫавсемшӗнех кӗҫӗрхи ҫӗр асапланса ирттернӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Гаврила чӗнмерӗ, ишрӗ те ишрӗ, йывӑррӑн сывласа, ҫаплах пӗрре улӑхакан, тепре анакан вутлӑ хӗҫ еннелле куҫне чалӑштарса пӑхса пычӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Ҫ-ҫук! — Гаврила кӑкӑрӗпе вӗркӗч пек сывласа, аллисене хурҫӑ пружина пек авкалантарса, пӗтӗм вӑйран тӑрӑшрӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Пысӑк та йывӑр пӗлӗтсем, тӗттӗмрен шикленнипе хӑйсем те хӑрушшӑн сывласа, хӑйсен йывӑрӑшӗпе ҫынна пусарса лапчӑтма хатӗр пек курӑнса, хуллен-хуллен шӑвӑннӑ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Вӑл, ирӗкккӗн сывласа, йӗри-тавра пӑхкаларӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Эй, турӑ! — тарӑннӑн сывласа илчӗ Гаврила.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Эккей, ухмах эсӗ! — Челкаш, ассӑн сывласа, хӑйпе калаҫакан ҫамрӑкран тепӗр хут пӑрӑнса ларчӗ.— Экой ты дурак! — вздохнул Челкаш и снова отворотился от собеседника.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Н-да! — йӗкӗт вӑрӑммӑн сывласа илчӗ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Ҫук, Меринов мар, ваше превосходительство, — хирӗҫ тавӑрса калать те, айӑплӑ ҫын пек йывӑррӑн сывласа ярать Иван Евсеич.— Нет, не Меринов, ваше превосходительство, — ответил Иван Евсеич и виновато вздохнул.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Карчӑк, вӑл хирӗҫ тавӑрса каласса кӗтсе илеймесӗр, ассӑн сывласа илчӗ те монахсем ҫине, Евсей ҫине пӑхрӗ, унтан тӑчӗ те:Не дождавшись ответа, старуха вздохнула, обвела глазами монахов, Евсея, встала и сказала:
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Тур пулӑштӑр чипер кайса килме! — йывӑррӑн сывласа илчӗ карчӑк.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
— Пурӑнаҫҫӗ ҫынсем! — ассӑн сывласа илет Кузьма.
Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.
Землемер йывӑррӑн сывласа илнӗ те станци хыҫнелле утнӑ.
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
Вӑл вӑрӑммӑн сывласа ячӗ, аллисене хӑйпе юнашар тӑракан хӗрарӑмсен хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ:Она глубоко перевела дыхание и обхватила за плечи рядом сидящих женщин:
40-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951