Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пичӗ (тĕпĕ: пит) more information about the word form can be found here.
Томилинӑн арӑмӗ килсе кайнӑ кунран пуҫласа, Степанӑн пичӗ шӑлт туртӑнса кӗчӗ.

С того дня, как приезжала баба Томилина, подурнел Степан с лица.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Темиҫе ҫӗр ҫывӑрмасӑр ирттернӗрен, унӑн сарлака янах шӑммиллӗ пичӗ ҫинчи хӑмӑр ӳтне сенкер тӗс ҫапрӗ, хура та типӗ куҫӗсем путса аннӑ куҫ лакӑмӗсенчен ӗшенчӗклӗн пӑхакан пулчӗҫ.

От бессонных ночей коричневая кожа скуластого его лица отливала синевою, из ввалившихся глазниц устало глядели черные, сухие глаза.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степанӑн пичӗ ҫине хуллен-хуллен юн килчӗ, шал енчен шӑлпа ҫыртнӑ тутисем хытса чулланса ларчӗҫ.

Постепенно к лицу Степана вернулась краска, прихваченные изнутри зубами, окаменели в недвижности губы.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн пичӗ ҫине такам паллӑ тунӑ, клеме пуснӑ тейӗн.

Будто кто отметину сделал на ее лице, тавро выжег.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн хӗвелпе пиҫсе хӑмӑрланнӑ савӑнӑҫлӑ пичӗ, ик куҫ хушшипе куктӗррипе чӑпарланнӑскер, ак ҫапла каланӑннах туйӑнать: «Мана паян савӑнӑҫлӑ та ырӑ, мӗншӗн тесен пӗр лӑстӑк пӗлӗтсӗр тӳпепе сенкерленекен кун та савӑнӑҫлӑ, ырӑ; мӗншӗн тесен манӑн чунӑмра та ҫакӑн пекех сенкер шӑплӑхпа тасалӑх; мана питӗ савӑк, урӑх мана нимӗн те кирлӗ мар».

Лицо ее, веселое, тронутое загаром и у переносицы веснушками, словно говорило: «Мне весело и хорошо оттого, что день, подсиненный безоблачным небом, тоже весел и хорош; оттого, что на душе вот такой же синий покой и чистота. Мне радостно, и больше я ничего не хочу».

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, ӗҫне пӑрахса, пӗр-пӗр кӗтессе хӗсӗнсе ларнӑ та хунямӑшӗн пичӗ ҫине хӑравҫӑллӑн та хӗрхенӳллӗн пӑхнӑ.

Аксинья, бросив работу, забивалась где-нибудь в угол и со страхом и жалостью глядела на свекровьино лицо.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫавӑн пек самантсенче унӑн хура та илемсӗр шултра хуратутсемпе тӗрленсе пӗтнӗ пичӗ ҫине усал шӑршӑллӑ тар пӑчӑртатса тухнӑ: куҫӗсенчен вӗри куҫҫуль тумламӗсем час-часах пӗрин хыҫҫӑн тепри юха-юха аннӑ.

В такие минуты на лице ее, испятнанном черными уродливо крупными родинками, выступал обильный пот, в глазах накапливались и часто, одна за другой, стекали слезы.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ, куҫӗсене хупса, — тарлӑ пичӗ сулхӑнра, — сассине пӗрре пӑшӑлтатнӑ пек илтӗничченех тамалтарса, тепре тимӗр янӑравӗ пекех ывтӑнтарса ярса, юрра ачашшӑн ертсе пырать:

Тот, закрыв глаза — потное лицо в тени, — ласково ведет песню, то снижая голос до шепота, то вскидывая до металлического звона:

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пичӗ унӑн пура пек шурӑ, анчах та кӑшт таврӑнчӑкрах хӗрлӗ тутисем кулма та тытӑннӑ.

Лицо ее мелово-бледно, но красные, чуть вывернутые губы уже смеются.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Кукӑльсене манса хӑварнӑ, — ассӑн йынӑшса кӑшкӑрать калитке ҫумне таянса Дуняша; хайӗн вараланчӑк вӗри пичӗ ҫине, пичӗ ҫинчен килте тӑхӑнакан кофти ҫине куҫҫульсем тумлаҫҫӗ.

— Остались пирожки-и! — прислонясь к калитке, стонала Дуняшка, и на измазанные горячие щеки, а со щек на будничную кофтенку — слезы.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ашшӗ пичӗ ҫине пӑхрӗ те вӑл темӗн каласшӑн иккенне курчӗ, анчах старик нимӗн чӗнмесӗр сӑрт айӗнчи хуторсен килкартийӗсем ҫине пӑхкаласа пырать.

По лицу отца Григорий видел, что хочет тот что-то сказать, но старик молча поглядывал на разметанные под горой дворы хутора.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн пичӗ ҫине тар тапса тухрӗ.

Пот выступил у него на лице.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Мӗн чухлӗ шухӑшларӗ вӑл, унӑн пичӗ ҫавӑн чухлӗ ытларах тарлама пуҫларӗ.

Пот проступал у него на лице, по мере того чем более углублялся он в размышление.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тата пичӗ те пӗтӗмпех вӗтӗ-вӗтӗ хуратутлӑ».

И по всему лицу небольшие веснушки.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сухалӗ те тахҫанах шуралнӑ ӗнтӗ хӑйӗн, пичӗ те пӗркеленсе пӗтнӗ, типшӗмне те типшӗм, анчах хӑй ҫаплах-ха турра хирӗҫле ӗҫ тӑвать.

Уже и борода давно поседела, и лицо изрыто морщинами, и высох весь, а все еще творит богопротивный умысел.

X // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Мӗн каласшӑн вӑл йӗкӗте, ӑнланма йывӑр: кӑшт ҫиленнӗ пек пулни те сисӗнчӗ ун питӗнче; именчӗк тимӗрҫӗрен кӑштах мӑшкӑллани те палӑрнӑ пек пулчӗ; хӑй ҫине те пӑртак тарӑхрӗ пулас вӑл, пичӗ хӗрелсе, пушшех чиперленсе кайрӗ.

И суровость в нем была видна, и сквозь суровость какая-то издевка над смутившимся кузнецом, и едва заметная краска досады тонко разливалась по лицу.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӑхать аллисем ҫине — чӗп-чӗр юн; шыв тултарса лартнӑ каткана пӑхса илчӗ — пичӗ те чӗп-чӗр юнах-мӗн.

Глядь на руки — все в крови; посмотрел в стоявшую торчмя бочку с водою — и лицо также.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Шурӑ пичӗ тӑрӑх куҫҫуль юхма пуҫларӗ.

Ручьи слез покатились по бледному лицу.

V. Шыв пики // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӗрӗн шуранка пичӗ тӑрӑх куҫҫулӗ юхса анчӗ.

Слезы тихо покатились по бледному лицу ее.

V. Шыв пики // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Виҫӗ утӑм ҫитми леш ҫын патне пырса тӑчӗ те вӑл, пӗррех парас тесе, мӗнпур вӑйӗпе аллине сулса ячӗ — ҫапнах пулсан ӗнтӗ, палламан ҫынни, хӑй тӗреклӗ пек курӑнать пулин те, ура ҫинче тытӑнса тӑрайман пулӗччӗ-и тен, — анчах ҫав вӑхӑтра ун пичӗ ҫине уйӑх ҫути ӳкрӗ те, Левко тӗлӗнсе хытсах кайрӗ: ун умӗнче ашшӗ тӑрать-мӗн.

Подошедши на три шага к нему, замахнулся он со всей силы, чтобы дать треуха, от которого незнакомец, несмотря на свою видимую крепость, не устоял бы, может быть, на месте; но в это время свет пал на лицо его, и Левко остолбенел, увидевши, что перед ним стоял отец его.

III. Кӗтмен йӗкӗт. Кавар // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed