Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курчӗ (тĕпĕ: кур) more information about the word form can be found here.
Остроградскин вӑл редакцилесе хатӗрленӗ ҫырнисен пуххи кун ҫути курчӗ.

Издано под его редакцией полное собрание сочинений Остроградского.

Вӑтӑр иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ҫаврӑнса пӑхрӗ те хӑй ҫумӗнче Новиков матрос тӑнине курчӗ.

Он обернулся, возле него стоял матрос Новиков.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ҫутӑ кӑвак экран ҫинче Серый икӗ пӑнчӑ курчӗ: хӗрлине тата симӗссине.

и Серый увидел на светло-голубом экране две точки: зеленую и красную,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тепӗр ик минутранах Федор кустӑрмаллӑ корзина тӗртнӗ Женя касса патне ҫывхарнине курчӗ.

Прошло еще две минуты, и Федор увидел, как Женька с полной корзиной направилась к кассе.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Курчӗ.

— Видел.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Мӗн пулса иртнине Женя тӳрех юлташне каласа парасшӑнччӗ, анчах лешӗн кӑн-кӑвак куҫӗсене, чӑлханса пӗтнӗ ҫӳҫне курчӗ те ҫакна ӑнланса илчӗ: ҫак арҫын ачана вӑл Маргаритӑна ҫӑлма пӗрре те ярасшӑн мар.

Женя хотела сразу выпалить все, но когда увидела синие глаза одноклассника, его встрепанные волосы, то вдруг почувствовала, что больше всего на свете она не хочет, чтобы он спасал Маргариту.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Алӑк уҫӑлса кайсан хӑй умӗнче каллех Федора курчӗ вӑл.

А когда открылись, она снова увидела Федора.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ача чӳрече патне чупса пычӗ те, картиш варринче Гаврика курчӗ.

Мальчик подбежал к окну и увидел посредине двора Гаврика.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан Павлик кӑвак сахӑрпа сапнӑ тата лайӑхрах тепӗр премӗк курчӗ.

Тут Павлик заметил другой пряник, еще более красивый, облитый голубым сахаром.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Куҫӗсем тӗттӗме хӑнӑхсан вӑл сӗтел ҫинче ачасем валли хатӗрленӗ кучченеҫсем выртнине курчӗ, вара, ёлка ҫинчен манса, хӑвӑртрах сӗтел патне утрӗ.

Привыкнув к темноте, Павлик увидел в углу столик с подарками и тотчас бросился к нему, забыв на минуту о елке.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ыйхӑран вӑрансан, вӑл ҫӗрлехи пӗчӗк лампа тахҫанах сӳннине тата чӳрече хупписен хушӑкӗнчен хӗллехи ирӗн кӑн-кӑвак ҫутти кӗнине курчӗ.

А когда проснулся, то он сразу увидел, что ночник уже давно погас и в щели ставней брезжит синеватый, томный свет раннего-раннего зимнего утра.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗринче Петя, чӳречерен урамалла пӑхсан, хӑйсен ҫурчӗ умӗнче почта карети тӑнине курчӗ.

Однажды Петя, посмотрев в окно, увидел у подъезда желтую почтовую карету.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара Петя Куликово уйӗн горизончӗ ҫинче ҫумӑр пӗлӗчӗ пек ҫакӑнса тӑраканни вуҫех пӗлӗт мар, вӑл хуллен ҫывхарса килекен халӑх ушкӑнӗ пулнине лайӑхах курчӗ.

Тогда Петя с полной ясностью увидел, что та низкая и темная туча, которая лежала на горизонте Куликова поля справа от вокзала, вовсе не туча, а медленно приближающаяся толпа.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя сасӑсӑр, лӑпкӑ пӳлӗмсене курчӗ, хӑвӑрт ҫаврӑнакан ҫӗвӗ машини шакӑртатнине илтрӗ, вӗрекен купӑста яшки шӑршине туйрӗ, вара сасартӑк унӑн, ашшӗ кӑкӑрӗ ҫине ҫакӑнса, ун сюртукӗ ҫумне пӗшкӗнсе макӑрса, хӑй паян мӗн курнисене пӗтӗмпех ашшӗне каласа кӑтартас килчӗ.

Петя увидел тихие, спокойные комнаты, услышал почти бесшумный зуд разогнанной швейной машинки, ощутил запах кипящего борща, и вдруг ему захотелось броситься папе на шею, прижаться щекой к сюртуку, заплакать и рассказать все.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя хӑйӗн юлташӗ ҫакӑн пек хӑранине пӗрремӗш хут курчӗ.

Первый раз в жизни Петя видел своего друга таким испуганным.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя Терентийӗн ҫыхнӑ пуҫне, матросӑн кӑтра ҫухине курчӗ.

Петя увидел перевязанную голову Терентия и барашковый воротник матроса.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сарӑ чечеклӗ шпалерпа ҫыпӑҫтарнӑ стена ҫинче Петя пӗр шӑтӑк курчӗ, унта штукатурка тунӑ чухне хӗресле ҫапнӑ хӑйӑсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Посредине стены, оклеенной обоями с коричневыми букетами, Петя заметил зияющую дыру с обнажившейся решеткой дранки.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ярах уҫӑ выртакан алӑк витӗр Петя пӗтӗмпех ванчӑк сӗтел пукансемпе тултарнӑ пӳлӗм курчӗ.

В раскрытую настежь дверь Петя увидел комнату, заваленную сломанной мебелью.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫакӑнта вара Петя хӑйӗн сӑмси ҫывӑхӗнчех пӑшал тарӗ шӑрши кӗрекен ҫирӗп алӑ курчӗ.

И тут Петя увидел возле самого носа закопченную, тухло пахнущую порохом коренастую руку с маленьким голубым якорем.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫавӑрӑнсан, Петя пысӑк сӑмсаллӑ, сухалне хырнӑ ҫынна курчӗ.

Он повернулся, и Петя увидел бритое грубое лицо с мясистым носом.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed