Corpus of the Chuvash language

Анчах ҫынсем яланах ҫав хӑрушӑ, шанӑҫсӑр вырӑнсене каллех тавӑрӑннӑ, мӗншӗн тесен Везуви айккисенчи ҫӗрсем тыр-пул акма, е пахча-ҫимӗҫ лартма ҫав тери аван пулнӑ.

Но люди всегда возвращались на те же страшные, предательские, но столь плодородные склоны Везувия.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Вунултӑ ҫул иртсен ҫӗр тепӗр хут тата вӑйлӑрах чӗтренӗ, вара ҫакӑн хыҫҫӑн часах, халиччен лӑпкӑ тӑракан Везуви тӑрринчен, темӗн пек хӑрушӑ вут-хӗм сирпӗнсе кӗрлесе тухнӑ, кун ҫинчен Рим ученӑйӗ Плиний пит аван ҫырса хӑварнӑ.

Через шестнадцать лет оно повторилось с большей силой, а вскоре произошло ужасное извержение из вершины до того мирной горы Везувия, отлично описанное римским ученым Плинием.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Вӗсем ҫутҫанталӑкри хӑрушӑ явленисем мӗн пирки пулнисене тӗпчесе пӗлмесӗр чӑтма пултарайман, вулкансем сирпӗнсе тухнисене вӗсем ҫӗр чӗтренисемпе ҫыхӑнтарса ӑнлантарнӑ, мӗншӗн тесен час-часах вулкан сирпӗнсе тухиччен маларах ҫӗр айӗнче аслати пек кӗрлени илтӗннӗ.

Они неизбежно начали искать разумного объяснения именно этих грозных и необычных явлений природы, связали, их логически с землетрясением, тем более, что нередко вулканическим извержениям предшествовали и сопутствовали подземные толчки.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Италирен Сицилин утравне уйӑрса тӑракан Сциллапа Харибда тинӗс пырӗнчен (Мессина пырӗ), авал тинӗспе ҫӳрекенсене хӑратса тӑракан пӗр хӑрушӑ вырӑнтан Ҫурҫӗр еннелле Липар е Эол ятлӑ пысӑк мар утравсем пур.

Севернее страшного для древних мореплавателей пролива Сциллы и Харибды (Мессинского), отделяющего Сицилию от Италии, расположена группа небольших островов, называемых Липарскими, или Эоловыми.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Паллах ӗнтӗ, ҫав юмахсенче пуринчен ытла чи тӗлӗнмелле, хӑрушӑ та тискер, мӗн авалтанпах этеме шухӑша яракан, хӑйӗн тупсӑмне шыраттаракан япаласем палӑрса юлнӑ.

При этом естественно, что главным образом отразились явления наиболее удивительные, катастрофические, поражавшие человека с древнейших времен и заставлявшие искать своего объяснения.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫак сӑмахсене каланӑ вӑхӑтра, ҫурма ҫарамас, пилӗкне сӑран чӗн пиҫиххи ҫыхнӑ, сӑмси ҫине лартса янӑ куҫлӑх витӗр пӑхакан пичче, каллех минерологи ӑслӑлӑхӗн хӑрушӑ сӑнлӑ профессорӗ пулса тӑчӗ.

Говоря это, дядюшка, полунагой, в кожаном поясе и с очками на носу, снова преобразился в страшного профессора минералогии.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Кӑнтӑр енче курӑнакан ҫӳллӗ вулкан — хӑрушӑ Этна иккен!

И этот вулкан, вздымавшийся на южном горизонте, — Этна, страшная Этна!

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ сиссех тӑратӑп, пирӗн ҫав тери хӑрушӑ катастрофа пулмалла, ҫавӑн пек хӑрушлӑха нимӗнле этем ӑсӗ те шухӑшласа илес ҫук.

Я чувствовал, что надвигается катастрофа, какой не могло бы представить самое смелое воображение.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Хӑрушӑ самант ҫитрӗ.

Наступил тревожный момент.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫак хӑрушӑ снаряда ӗҫе яма пӗр хӗлхем те ҫителӗклӗ пулать.

Одной искры было достаточно, чтобы привести в действие страшный снаряд.

XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пӗр чӗрӗк сехетрен эпир хӑрушӑ тӑшман куҫӗнчен ҫухалтӑмӑр.

Через четверть часа мы уже скрылись с глаз этого страшного врага.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫук, хӑрушӑ шар урӑх ҫӗрелле кайрӗ, Ганс патнелле ҫывхарать, вӑл ун ҫине шӑтарас пек тинкерсе пӑхса тӑрать, унтан пичче патнелле шурӗ, унтан пӑрӑнса кайма тӑрӑшса пичче чӗркуҫленсе тӑчӗ: унтан ҫав ҫутӑ шар ман патӑма ҫитрӗ, эпӗ вилнӗ пекех пулса кайрӑм, унӑн ҫуттине вӗрирен чӗтӗресе тӑратӑп; вӑл манӑн ура ҫумӗнчех ҫавӑрӑнкаласа ҫӳрет, эпӗ хамӑн урама туртса илесшӗн, анчах ӑна ниепле те сиктерейместӗп.

Нет, сверкающий диск катится дальше: приближается к Гансу, который глаз от него не отрывает, затем к дядюшке; тот бросается на колени, чтобы увернуться от него; потом ко мне, мертвенно бледному и дрожащему от нестерпимого блеска и жара; шар вертится около моей ноги; я пытаюсь ногу отдернуть, но это мне не удается.

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫӗр пит хӑрушӑ пулчӗ.

Ночь была ужасающая.

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Анчах ҫумӑрӗ пирӗн тӗле ҫитичченех пӗлӗтсем уйӑрӑлса кайрӗҫ, тинӗс шавлама пуҫларӗ, ҫӳлерех тӑракан пӗлӗтсенчен хими вӑйӗсем хусканнипе электричество хӑйӗн хӑрушӑ та илемлӗ вӑййине выляма пуҫларӗ.

Не успевает ливень обрушиться на нас, как тучи разверзаются, вздымаются волны и электричество, скопившееся в высших слоях атмосферы благодаря химическим процессам, начинает свою игру.

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Анчах вӑйлансах пыракан ҫил вӗсене ҫӳлелле хӑваласа улӑхтарнипе вӗсем пыра-киле пӗрлешсе, тӗксӗмленсе, часах пысӑк та хӑрушӑ пӗлӗт сийӗ пулса тӑраҫҫӗ.

Но усиливающийся ветер гонит облака вверх, и они понемногу сливаются воедино, темнеют и скоро образуют один грозный слой; порою клуб пара, еще пронизанный лучом света, врывается в этот сероватый покров и вскоре исчезает в его пустой массе.

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Аса илме хӑрушӑ…

И не вспоминай…

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Хӑрушӑ мар эсӗ.

Совсем не страшный.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Хӑрушӑ та тискер вӑл — хӗвеланӑҫ ҫилӗ.

Страшен и чудовищен ветер западный.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Сасартӑк Ганс сиксе тӑчӗ те ҫав хӑрушӑ пӑнчӑ ҫинелле пӳрнипе кӑтартса ҫапла каласа хучӗ:

Вдруг Ганс встает, указывает пальцем на угрожающую точку и говорит:

XXXIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир ӑсран кайнӑ ҫынсем пек, тӳрех ҫав хӑрушӑ япала патне ҫывхарса пыратпӑр, ку тискер кайӑк ҫиес пулсан, кунне ҫӗр кита ҫӑтса ярсан та тӑранас ҫук.

А мы, безумцы, плывем прямо к этой чудовищной туше, которую не насытила бы и на один день целая сотня китов.

XXXIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.