Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апат the word is in our database.
апат (тĕпĕ: апат) more information about the word form can be found here.
— Чи малтан — эсир ирхи апат тунӑ-и?

— Для начала — вы завтракали?

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Апат ҫисен ача Пӑван аллинчех, унӑн юр пек шурӑ кӗпи ҫумне пуҫне хурса, ҫывӑрса кайрӗ.

Когда ребенок поел, он сейчас же заснул на руках у Овода, прислонившись к его груди головой.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Эпӗ ун валли каҫхи апат хатӗрлерӗм.

— Я приготовила для него ужин.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пуху пӗтнӗ хыҫҫӑн комитет членӗсем килӗсене саланма пуҫласан, Риккардо Мартини патне пырса: — Апат тума юлӑр. Фабрицципе Саккони те юлаҫҫӗ, — терӗ.

Когда собрание кончилось и члены комитета стали расходиться, Риккардо подошел к Мартини: — Не останетесь ли пообедать у меня? Фабрицци и Саккони обещали остаться.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫавнашкал капӑр ҫуртсенче апат таврашне питех те начар ҫитереҫҫӗ.

В этих аристократических домах никогда не умеют накормить.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Грассини патӗнче ҫын пит нумай пулать, каҫхи апат та унта начар пулмалла.

Там, вероятно, будет страшно много народу, и Грассини не дадут нам порядочного ужина.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Елькка аппӑш пикенсех каҫхи апат хатӗрлет иккен; хуран айне вут чӗртсе янӑ-мӗн те вӑл, яшка шӑрши кӑларма, кӑмака умӗнче ӑна тытать, кӑна тытать — вӗтеленет.

Дома тетя Елька готовила ужин, суетилась у печки, вкусный запах супа плыл по избе.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

…Никонов Матвисен килкартишне пырса кӗнӗ чухне Августина чӑхсене апат парса тӑратчӗ.

…Когда Андрей Васильевич вошел к Никоновым во двор, Августина кормила кур.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Апат ҫиет, ӗҫе ҫӳрет, пӗлӗш-тӑванӗсемпе хутшӑнать — пӗр сӑмахпа каласан — пурӑнать, пурӑнатӑп, тет, эппин.

Ест, ходит на работу, общается с друзьями и близкими — словом, живет, то есть думает, что живет.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӑйне питӗ тишкерсе тӑнине пӗлсе, тата арестлессине систермесӗр, вӑрттӑн велладонна ӗҫтерсе анӑратаҫҫӗ те аташса калаҫнине итлеҫҫӗ тенине аса илсен, унӑн апат ҫиесси те, ҫывӑрасси те килми пулнӑ.

С каждым днем он все больше и больше боялся крепко заснуть или съесть что-нибудь: ему было отлично известно, как зорко за ним наблюдают, а из головы не выходили слухи о том, что арестованных опаивают незаметно для них белладонной, — чтобы выманить показания, которые мог дать в бреду кто-нибудь из них.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ман пата ирхи апат ҫинӗ хыҫҫӑн пыр.

Зайдите ко мне завтра после завтрака.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Миссис Бертон мана сиртен каҫхи апат тӑвас килмест-и тесе ыйтма хушрӗ, сэр.

— Миссис Бертон приказала мне спросить, не хотите ли вы ужинать, сэр, и передать вам, что она надеется застать вас еще не спящим.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Шӑннӑ тата выҫса ҫитнӗ хӑнасене арӑм каҫхи апат ҫитерчӗ.

Жена угостила озябших и проголодавшихся гостей ужином.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Унта летчиксем кислород ҫитменнипе аптранӑ, халтан кайма пуҫланӑ, ҫывӑрма та, апат ҫиме те пултарайман.

Естественно, началось кислородное голодание; физическое самочувствие летчиков было неважное, они потеряли сон, аппетит, чувствовали сильную усталость, которая особенно увеличилась после длительной борьбы с циклоном.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Ольга Эразмовна каҫхи апат хатӗрлесе лартнӑ та пирвайхи черккене «ҫӑлаканпа ҫӑлӑннисемшӗн» ӗҫме сӗннӗ.

Ольга Эразмовна устроила праздничный ужин и предложила первый тост «за спасителя и спасенных».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

— Эпӗ паян, апат ҫиместӗп, Джули.

— Я не буду сегодня обедать, Юлия.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Гиббонс апат хатӗрри ҫинчен пӗлтерсен, Артур ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ те вырӑнӗнчен тӑчӗ.

Когда Гиббонс доложил, что обед подан, Артур встал с легким вздохом облегчения.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Артур унта ректора мӗн кирлисене пурне те ӑнлантарса пачӗ, каяс тесе шлепкине илме ҫеҫ тытӑннӑччӗ, ректор ӑна ӑшшӑн кулса чарчӗ те: — Ҫук, ҫук! Эпӗ сире часах ямастӑп. Паян шӑматкун — вӗренессине тунтикунччен хӑварма та юрать. Юлӑр, пӗрле каҫхи апат ҫийӗпӗр — халӗ пурпӗрех вӑхӑт ӗнтӗ. Эпӗ халӗ пӗчченех пурӑнатӑп, ҫавӑнпа та мана сирӗнпе калаҫса ларма питех те лайӑх пулӗ, — терӗ.

Артур дал все нужные объяснения, когда он собрался уходить и уже взялся за шляпу, ректор с улыбкой остановил его: — Нет, нет! Я не отпущу вас так скоро. Сегодня суббота — время закончить занятия до утра понедельника. Оставайтесь, поужинаем вместе, — все равно я задержал уже вас до позднего часа. Я теперь совсем один и буду рад обществу.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Эпӗ апат ҫинӗ чухне унпа юнашар лартӑм.

Я сидел возле него за обедом.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Апат ҫинӗ хыҫҫӑн вӗсем гостиницӑн сулхӑн енчи пӗтӗм тавралла лайӑх курӑнакан террасси ҫине ларчӗҫ.

После обеда они вышли на террасу отеля, чудный вид открывался с нее.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed