Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗслӗ the word is in our database.

тӗслӗ (тĕпĕ: тӗслӗ) more information about the word form can be found here.

Хӗрлӗ тӗслӗ «Спартак» эмблемине ҫыпӑҫтарса хунӑскер.
Красный с эмблемой «Спартака».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лӑпкӑ тӳпере тӗрлӗ тӗслӗ ҫутӑ ярӑмӗсем ялкӑшаҫҫӗ, шӑпах пирӗн тӗлте ярӑнса улӑхаҫҫӗ те ҫитмӗл ҫичӗ тӗслӗн тӗпренсе чечекӗн саланаҫҫӗ.
Как бы не торопясь, озарялось багровыми вспышками спокойное небо, а потом прямо над нами быстро летели вверх и медленно вниз пёстрые цветные огни.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла калаҫсах лартӑмӑр эпир, Валентин Николаевич профессор пыратӑп тесе виҫӗ хут телефонпа пӗлтерчӗ те, ӑна та — ан тив вӑл хуть те профессорах пултӑр — ҫапах та килменшӗн ятласа илтӗмӗр, вӑл каллех темле ҫӗленсемпе е кӗмӗл тӗслӗ тилӗсемпе аппаланнӑ май вӑхӑт пулмарӗ, тет.
Так-то мы сидели и разговаривали, и уже раза три позвонил профессор Валентин Николаевич Жуков и был обруган, даром что профессор, за то, что не приходит, ссылаясь на какую-то очередную затею со змеями или гибридами чёрно-бурых лисиц.

Унӑн вӗҫкӗн крем тӗслӗ, Петя пӗркун маёвкӑра курнӑ брюкийӗ ҫуркаланнӑ, кирпӗч тусанӗпе вараланнӑ.
Его щегольские кремовые брюки — те самые, в которых Петя видел его в последний раз, на маевке, — были порваны и выпачканы кирпичным порошком.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл хӑйӗн мерчен тӗслӗ сӑмсипе, тапаланакан кӗмӗл пулла тытса кайнӑ пек, савӑнӑҫлӑ юрра хыпса вӗҫсе кайнӑ пек туйӑнчӗ.
Казалось, она схватила на лету веселую песенку и унесла ее в коралловом клюве, как трепещущую серебряную рыбку.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӑпра айӗнче — ылттӑн, кӗмӗл, пӑхӑр, тӗслӗ металсем.
В земле золото, серебро, железо, всякие разные металлы.

Тӗрлӗ тӗслӗ кимӗсем вилнӗ асаттен сӑрӗ кайса пӗтнӗ кивӗ кимми тавра пуҫтарӑнчӗҫ.
Целая флотилия разноцветных лодок окружила старую, облезшую посудину покойного дедушки.

Юлашкинчен, «канотье» текен тӗрлӗ тӗслӗ лентӑллӑ хытӑ улӑм шӗлепке унӑн пуҫӗ ҫинче вӗҫкӗнле ларни те сахал.
Наконец, мало того, что твердая соломенная шляпа «канотье» с полосатой лентой франтовски сидела на затылке.

Вӑл крем тӗслӗ брюки, симӗс носкисем, шап-шурӑ пушмаксем тӑхӑнни те сахал-ха.
Мало того, что на нем были кремовые брюки, зеленые носки и ослепительно белые парусиновые туфли.

Свайсен кӗленче тӗслӗ хумсем ҫине ӳкнӗ мӗлкисем ҫеҫ авкаланса йӑлтӑртатни курӑнать.
Лишь извилистые и глянцевитые отражения свай покачивались на волне цвета бутылочного стекла.

Пахчасем тӗлӗнче кӑвак асфальт тӗслӗ пӗлӗт ҫакӑнса тӑнӑ.
Серое асфальтовое небо стояло над садами.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӳлелле те аялалла пӑркаланса купӑста лӗпӗшӗ вӗҫсе каять, унӑн ҫуначӗсем ҫинче лимон тӗслӗ тымарсем палӑраҫҫӗ.
Крутясь вверх и вниз, пролетала бабочка-капустница с лимонными жилками на кремовых крылышках.

Кантӑрасем ҫинче тӗрлӗ тӗслӗ кӗпе-йӗмсем типеҫҫӗ.
На веревках сушилось разноцветное белье.

Старик, кӑвак чечек тӗслӗ куҫхаршиллӗ куҫӗсене ун ҫинелле ҫӗклесе, пӗчӗк гимназиста нумайччен палламасӑр пӑхса выртрӗ.
Старик повернул глаза с бескровными фиалковыми веками, долго смотрел на гимназистика, но, по-видимому не узнал.

Унӑн пичӗ ҫав тери таса, витӗр курӑнать, хӗрлӗ минтер ҫинче, темӗнле, пӗлӗт тӗслӗ курӑнса выртать.
Чистота и прозрачность дедушкиного лица светилась на красной подушке тонкой подкожной лазурью.

Ҫавӑнтах, Куликово уйӗ варринче, шуратнӑ юпа тӑрринче виҫӗ тӗслӗ ялав вӗлкӗшрӗ.
И посредине Куликова поля на высокой выбеленной мачте развернулся трехцветный флаг.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гиацинт туни ҫинче мӑнкун кӳнӗ умӗн мӗн тӗслӗ чечек тухса сарӑлассине пӗлме ҫук пекех, балаган мӗнле пулассине те халех пӗлме ҫук-ха.
Это было так же невозможно, как угадать, какого цвета распустится к первому дню пасхи гиацинт из бледной ножки.

Конфоркӑран тӗрлӗ тӗслӗ ҫулӑм сиксе тухрӗ.
Из конфорки рванулось разноцветное пламя.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн куҫӗсем пӗтӗмпе хӑнӑхса ҫитиччен вӑл пысӑк йывӑҫ тавра майӗпен утса ҫаврӑнчӗ, ун ҫине ҫакнӑ кӗмӗл тӗслӗ йӑлтӑркка ҫипсене тытса пӑхрӗ.
Пока его глаза привыкали к сумраку, он осторожно обошел густое, бархатное дерево, еле-еле мерцающее серебряными нитями канители.

Тӗттӗмре, пысӑк пӳлӗме хӑйӗн пӗтӗм хапипе пусса, тӗрлӗ тӗслӗ хутсенчен тунӑ сӑнчӑрсем ҫакса янӑ темӗскерле питӗ пысӑк япала тӑнӑ, унран чӑрӑш шӑрши кӗнӗ.
Там впотьмах, наполняя всю комнату сильным запахом хвои, стояло посредине нечто громадное, смутное, до самого паркета опустившее темные лапы в провисших бумажных цепях.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics