Corpus of the Chuvash language

Вӑл ӗнтӗ ҫӗр ҫийӗпе мар, пӗлӗт ҫийӗпе пынӑ.

Он ехал уже не по земле, а по небу.

LХХХI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Уйӑхӑн кӗмӗл тӗслӗ дискӗ кӑн-кӑвак пӗлӗт ҫийӗпе ерипен шуса пынӑ.

Серебристый диск месяца плавно скользил по сапфировому небу.

XXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫул ҫумӗн ҫемҫе курӑк ҫийӗпе, пачах сасӑ тумасӑр уттарса пычӗ.

Ехала по мягкой высокой траве совсем бесшумно.

XXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ытла мӗшӗлти те ухмах тесе шутлама хӑнӑхнӑ чӗрчун ту хырҫи ҫийӗпе кайӑк пек хытӑ вӗҫтерсе пынӑ.

По горному хребту с быстротой крылатой птицы неслось животное, на которое привыкли смотреть как на образец медлительности и глупости.

ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мана ҫӗлен сӑхса пӗтерчӗ, вӑл ман пӗтӗм ӳт-пӳ ҫийӗпе шуса каҫса кайрӗ.

Меня искусала змея, она проползла по всему моему телу!

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем пӗр паллӑ формӑллӑ пулман, кӗлеткине тата вырӑнне пӗрмаях улӑштарнӑ; е пӗр минутлӑха чарӑна-чарӑна тӑнӑ, е тата, коньки тӑхӑннӑ улӑпсем пек, ҫунса кӑмрӑкланнӑ ҫӗр ҫийӗпе ярӑнса ҫӳренӗ, тапхӑрӑн-тапхӑрӑн тӗлӗнмелле кукӑрӑлкаласа, ҫӗр тӗрлӗн хуҫкаланса, пӗр-пӗрин патнелле тайӑлкаласа илнӗ.

Они не имели определенной формы и беспрестанно меняли размер, очертания и место; то останавливались на минуту, то скользили по обугленной земле, как великаны на коньках, порой изгибаясь и наклоняясь друг к другу в самых фантастических сочетаниях.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Урам вӗҫӗнче пысӑк площадь — читока, йӗри-тавра чура баракӗсем; ҫуртсен ҫийӗпе ҫӳлте улӑпла баньян тӑррисем сарӑлса кайнӑ, унта та кунта, ҫӳлелле кӑнтарнӑ шӑпӑр евӗр, ҫӳллӗ пальмӑсем ӳсеҫҫӗ; урамсенчи ҫӳп-ҫапра виле хурчкисем чакаланаҫҫӗ — хулана вилесенчен тасатаҫҫӗ.

В конце ее находилась большая площадь — «читока», окруженная невольничьими бараками: высоко над крышами домов величественно развертывались пышные кроны гигантских баньянов, там и сям росли высокие пальмы, похожие на поставленные торчком метелки; на улицах копались в отбросах стервятники, занятые санитарным обслуживанием городка.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗччен йӑмрасем ҫара тураттисене салхуллӑн силлентереҫҫӗ, юр ҫийӗпе хӑмӑл шӑрт евӗр палӑрать.

Одинокие ветлы уныло раскачивали голыми ветвями, щетинилось сухое жнивье из-под снега.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тинӗс вуҫех симӗссӗн, пуш хир лапӑрчӑк пек курӑннӑ: вӑйлӑ ҫил пуш хир ҫийӗпе тусан вӗҫтернӗ.

Море казалось совсем зеленым, а пустыня — грязной; ветер поднял над ней пелену пыли.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Ун чух питӗ лайӑхчӗ: кивӗ машинӑна хуть те мӗнле ҫанталӑкра та сывлӑша ҫӗклеттӗн те, вӑрмансем ҫийӗпе хуть те ӑҫталла вӗҫеттӗн.

Когда старенькую машину поднимешь, бывало, в воздух в любую погоду и летишь над лесами где попало.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Хумсем ҫийӗпе каллех хӗрлӗ ҫутӑ чӗтре пуҫлать.

Огонек опять заколебался красными отражениями на верхушках валов.

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Тӗксӗм вӗтӗ хумсем ҫийӗпе, сехри хӑпнӑ кайӑкӑн ҫуначӗ пек, парӑс мӗлтлетет: кая юлнӑ пулӑҫ, тӑвӑлтан тарса, инҫетри ҫырана ҫитсе ӗлкӗрессе шанман енне пулас, хӑйӗн киммине форт еннелле тытать.

Над темной зыбью, точно крыло испуганной птицы, мелькал парус: запоздалый рыбак, убегая перед бурей, видимо, не надеялся уже достигнуть отдаленного берега и направил свою лодку к форту.

I // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Кӑнтӑр ҫилӗ шыв ҫийӗпе вылять.

Южный ветерок ершит рябью воду.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Алли лӗштӗрех усӑнчӗ, хуҫлатӑннӑ урисем простынь ҫийӗпе тӑсӑлчӗҫ.

Руки опускаются, ноги скользят по простыне.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӗсем халӗ ӗнтӗ сарлака шыв ҫийӗпе, вак-тӗвек пӑр катӑкӗсем хушшинче, енчен енне чӳхенкелесе юхаҫҫӗ.

Льдина, покачиваясь, двигалась теперь по широкому протоку, в гуще битого льда.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Типӗ вырӑн юлман командир шыв тӗпӗнчи симӗс юшкӑнпа вараланнӑ ҫийӗпе хӑйӗн постне чи хӑрушӑ вӑхӑтра ҫитсе тӑчӗ.

В самый решающий момент командир появляется на посту весь мокрый, облепленный зеленой тиной.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Шыв ҫийӗпе сивӗ ҫил вӗрет.

Ветер, набегавший с реки, знобил плечи.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑрман хыҫӗнчен шуса тухнӑ хӗвел, пысӑк хӗвелҫаврӑнӑш евӗрлӗскер, тӗнчене тӗксӗммӗн ҫутатать, Мӑрьесенчен тухнӑ тӗтӗм пӗтӗм ял ҫийӗпе явӑнса мӑкӑрланать.

Поднимаясь из-за леса, тускло желтело, как огромный подсолнечник, солнышко, по всему селу вились из труб дымки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Аякра, юханшыв леш енче, ҫӗр ҫийӗпе тӗтӗмлӗ ҫулӑм сарӑлсах пырать.

Далеко за рекой расползалось по земле дымное пламя.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Акӑлчансем юр ҫийӗпе такам шунине асӑрхаса пеме тытӑннӑ.

Заметили англичане, что кто-то по снегу ползет, открыли пальбу.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.