Шырав

Шырав ĕçĕ:

юлан the word is in our database.

юлан (тĕпĕ: юлан) more information about the word form can be found here.

Кӑвак тӗтрепе витӗннӗ тӗттӗм урамсенче юлан утсем сиктерсе иртеҫҫӗ.
В серой хмарной темноте метались всадники.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Полксен составӗнчи юлан утсен хисепӗ, мӗн чухлӗ кирлинчен шутласан, виҫҫӗмӗш пайне яхӑн ҫеҫ юлнӑ.
В составах полков оставалась чуть ли не треть нормального числа всадников.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Татарски хуторӗ витӗр Донӑн сулахай ҫыранӗ еннелле кунӗн-ҫӗрӗнех вуншар-хӗрӗхшер ҫынлӑ юлан утсем ирте-ирте каяҫҫӗ.
Через хутор Татарский день и ночь тянулись конные, человек по десять — сорок, направляясь на левую сторону Дона.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вун сакӑр юлан ут иртсе каять пас тытнӑ виҫӗ улмуҫҫипе чармакланнӑ сӑрт тӗмески ҫумӗнчен; унтан вӗсем, йӗнер ларкӑчисене нӑчӑртаттарса, лашисене уҫӑ юртӑпа ҫурҫӗр-хӗвеланӑҫнелле хӑвалаҫҫӗ.
Восемнадцать всадников миновали курган, подпиравший три обыневших диких яблоньки, и свежей рысью, поскрипывая подушками седел, пошли на северо-восток.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӗкӗсене шӑртлантарса хунӑ хура кайӑксене аса илтерекен юлан утҫӑсем лапсӑркка ҫӗлӗкӗсене сӑмсисем ҫине антарса лартнӑ; вӗсем ҫулланса тӑракан хӑмӑр ӳтлӗ пичӗсене пашлӑкпа кӗптенӗ те йӗнерсем ҫинче шӑнса кӳтнӗ пек хутланса пыраҫҫӗ.
Всадники, похожие на нахохленных черных птиц, ехали, надвинув высокие папахи, зябко горбились в седлах, кутали в башлыки маслено-смуглые лица.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӗм ҫӗрле вара, ҫурҫӗр тӗлӗнче, провинцире вырнаҫнӑ пӗчӗкҫӗ хула хӑй ҫутисене сӳнтерсе вилнӗ пек ыйха сӑптӑрнӑ вӑхӑтра, юлан утсем виҫшерӗн йӗркеленнӗ ретсемпе Быховри гимнази картишӗнчен тухма пуҫлаҫҫӗ.
А в волчью, глухую полночь, когда маленький провинциальный городишко, затушив огни, спал беспросыпно крепко, со двора быховской гимназии, по три в ряд, стали выезжать всадники.

Пулеметсене вакунсем ҫинчен антараҫҫӗ, хыпарҫӑна юлан утпа таҫта кӑларса ячӗҫ.
Сгружают зараз пулеметы, гонца верхового куда-то послали.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ингушсен юлан утлӑ разведчикӗсем Сомрина станцийӗ патне пырса ҫитеҫҫӗ.
Разъезды ингушей проникли до станции Сомрино.

Сотня патне ҫитме ҫур ҫухрӑм пек юлсан, юлан утсем лашисене юртӑпа ячӗҫ.
Всадники, не доезжая с полверсты, перешли на рысь.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫул ҫинче мӑкӑрланакан тусанӑн кӗрен шӑналӑкӗпе пӗркеннӗ виҫӗ юлан ут ялтан тухрӗҫ те сиккипе казаксем патнелле ӗрӗхтерсе килеҫҫӗ.
Три всадника, окутанные розовым батистом пыли, миновав деревню, стлались в намете.

— Пӑх-ха, хыҫалта юлан утсем…
— Оглянись, верховые сзади бегут…

Ҫил йывӑҫ тураттисем ҫинчен юлан утлӑ ҫынсем ҫине шултра та йывӑр тумламсем силлесе тӑкать.
Ядрено-тяжеловесные капли отряхал ветер с деревьев на всадников.

Ҫӗртен тытма тӑрӑш, атту ӳксе юлан!
Держись за землю, а то упадешь!

Аякра, тӗрӗк ҫарӗ хыҫӗнче, темиҫе юлан утлӑ ҫын курӑнса кайрӗ.
Вдали, в самом хвосте турецких полчищ, виднелось несколько конников.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑлхавҫӑсем, ҫав юлан утсем хыҫҫӑн тата урӑх нимӗн те курӑнмасть-ши тесе, пӑшӑрханса пӑхса тӑчӗҫ.
Повстанцы с волнением ждали, не появятся ли вслед за конницей и другие силы.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуралҫӑсем Зли-долӑ окопӗ патне ҫитме те ӗлкӗреймерӗҫ, Рахманлари енчен тӗрӗксен юлан утлӑ икӗ ушкӑнӗ курӑнса та кайрӗ.
Не успели вестовые добежать до злидольского укрепления, как со стороны Рахманлари показались два турецких конных отряда.

Огнянов хытанка юлан утҫӑ патне пырса тӑчӗ те пуҫ тӑйса саламларӗ.
Огнянов подошел к всаднику и отвесил ему низкий поклон.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шурӑ чалма тӑхӑннӑ ҫӳллӗ те хыткан хура юлан утҫи чи малта пырать.
Только один всадник в белой чалме, высокий, черный, худой, ехал впереди.

Аллӑ ҫул пурӑнать вӑл ҫут тӗнчере, пӑлхарсене симӗс тӑхӑнма юрамастчӗ, юлан утпа пыратӑн пулсан, кашни тӗрӗке курмассерен лаша ҫинчен сиксе анмаллаччӗ, ҫавна пӗтӗмпе ас тӑвать-ха; пусмӑрта пурӑнан халӑх ывӑлӗ пулнӑ май хӑех вӑл мӗн-мӗн кӑна курнӑ та мӗн чӑтса ирттермен пуль те, халь тесен хӑй мӗн курнине ӗненесшӗн пулмарӗ.
Пятьдесят лет прожил он на белом свете и помнил то время, когда болгарам было запрещено одеваться в зеленое и предписывалось соскакивать с коня при встрече с каждым турком; он сам, как сын порабощенного народа, столько видел, пережил, испытал, безропотно проглотил столько унижений, что теперь глазам своим не верил.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Редактор сасартӑк такӑнчӗ: пӗр юлан утлӑ тӗрӗк пынине курчӗ вӑл.
Но вдруг Редактор запнулся, — он увидел, что поблизости верхом на коне едет турок.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics