Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗрере (тĕпĕ: чӗре) more information about the word form can be found here.
Ҫулӑм йӑлкӑшать ман чӗрере

Полымя мэни сердцевину лиже…

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак йывӑр шухӑш ӑна кӑнтӑрла та асаплантарать, ҫӗрле те канлӗх памасть: чуна хытарнипе кӑна вӑхӑтлӑха чӗрере капланса тӑнӑ тунсӑх самант вырӑнтан хусканать те пӗтӗм чӑтӑмлӑха татать.

Это тревога не покидала ее днями, наведывалась и ночью, и тогда то, что копилось в душе, взнузданное до времени волей, — рвало плотины.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шеллӗ пек те туйӑнатӑн эсӗ мана, — мӗн чухлӗ укҫа тӑкса хурӑнташлантӑмӑр, чӗрере пурӗпӗр нимӗн те ҫук…

И жалко тебя — кубыть, за эти деньки и сроднились, а нету на сердце ничего…

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тискер кайӑк пек чӗрере

Зверем в сердце…

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах тӳпе сывлать, чунхавалӗ ҫӗкленет, чӗрере вӗҫӗ-хӗррисӗр туйӑм, пурте тӗлӗнмелле илемлӗ пек, йӑлтах кӗмӗл ҫутӑпа ялкӑшса та сиссе тӑрать пек.

А вверху все дышит, все дивно, все торжественно, а на душе и необъятно, и чудно, и толпы серебряных видений стройно возникают в ее глубине.

II. Голова // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пирӗн чӗрере те вут-хӗм пур!»

И в наших сердцах есть огонь!»

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Чуна кӳрентерекен вӑрттӑнлӑха чӗрере тытса усрама йывӑр, анчах хаваслисене тата та йывӑртарах…

Тяжело носить грустные тайны, но еще тяжелее радостные…

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах пачах ун пек мар, ҫавӑнпа Виктор, ӑшӑ вырӑн ҫинче ҫаврӑнкаласа, ҫакӑн пек йывӑр кун хыҫҫӑн мӗншӗн ыйӑх килменнине, чӗрере савӑнӑҫ пулас вырӑнне унта мӗншӗн пӑшӑрханупа кичемлӗх пулнине ӑнланма пултараймарӗ.

Но ничего этого не было, и Виктор, ворочаясь в нагретой постели, не мог понять: почему же после такого трудного дня нет сна и почему вместо радости на сердце у него лежали тревога и тоска?

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Килте вӑл арӑмӗпе кӑмӑллӑн калаҫрӗ, ӑна Кондратьевпа калаҫни ҫинчен каласа пачӗ, хӑйӗн айӑпӗ ҫинчен бюрона памалли хута ҫырма ларчӗ; чӗрере ӑшӑ та ҫӑмӑл: ҫак кунсенче унӑн кӑкӑрне пӗрмаях пусарса тӑнӑ йывӑр чул ишӗлсе аннӑ пек туйӑнать.

Дома он поговорил с женой, рассказал ей о беседе с Кондратьевым и уселся писать объяснительную записку; на сердце у него было тепло и так легко, точно с него свалился тот тяжелый камень, который все эти дни давил ему грудь.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Амӑшӗ патне пырсан, Сергей Ирина куҫӗсемпе тӗл пулчӗ, вара ӑна унӑн куҫҫульпе йӗпенсе типнӗ сивӗ куҫӗсем ҫапла каланӑн туйӑнчӗҫ: шел, Ниловна чирлӗ, ун пек пулман пулсан, эпӗ мӗншӗн макӑрнине, халӗ те манӑн чӗрере мӗн вӗресе тӑнине сана тахҫанах каланӑ пулӑттӑм, эпӗ пурпӗрех калатӑп-ха ӑна…

Подходя к матери, Сергей встретился коротким взглядом с Ириной, и ему показалось, что ее суровые, с высохшими слезами глаза говорили: «Жаль, что Ниловна больна, а то бы я давно высказала тебе все, отчего я плакала и что кипит сейчас у меня на сердце, и я все одно это выскажу…»

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн ҫӑмӑл та васкавлӑ утти, йӑлтӑркка тӗксӗм куҫӗсем; «Эх, Николай Петрович, ҫак тӗрлӗрен хутсем хунӑ папкӑра мар, чӗрере эпӗ мӗнле ҫӗнӗ хыпар усранине пӗлсенччӗ эсӗ!» — тесе каланӑн туйӑнаҫҫӗ.

Его легкий и быстрый шаг, с блестящими темными глазами как бы говорили: «О Николай Петрович, вы бы знали какая у меня новость — она не в этих папках с разными бумагами, я такую новость сейчас держу в сердце!»

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Райкома кайнӑ чухне вӑл площадь урлӑ васкамасӑр утса каҫрӗ: пӗтӗм ӳт-пӗвре вӑй-хал хутшӑннӑ пек, чӗрере калама ҫук пысӑк савӑнӑҫ, хӑть халь тесен халь юрласа яр; юрри вара, кирек епле пулсан та, ҫапла пуҫланмалла: «Сын мой, казачонок маленький…»

Направляясь в райком, он проходил по площади, ощущая в теле бодрость, а на сердце такую радость, что хоть запевай песню, которая должна непременно начинаться словами: «Сын мой, казачонок маленький…»

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн питҫӑмартисем тата хӑлхисем те хӗрелнӗ, — халӗ чӗрере пытанса тӑракан хумхану ҫиеле тухрӗ, ӑна упӑшкинчен пытарма вӑй ҫитмерӗ.

Ее щеки и даже уши зарумянились, — теперь ее волнение пробилось наружу, и утаить его от мужа она была не в силах.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Мӗншӗн ман чӗрере ҫавӑн пек шиклӗх ларать?..

Почему в моем сердце такое беспокойство?..

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Паллӑ вӑхӑтсене астӑватӑн пулсан, ыттисене вара хӑвӑн чӗрере мӗн выртнине пурне те каласа пар, — ҫавӑн пек тусан ҫултан аташас ҫук.

— Если ты помнишь знаменательные даты, то обо всем остальном расскажи так, как чувствует твое сердце, — в этом случае с верного пути не собьешься.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Воронин унран партбилет ыйтсан: — Эпӗ, Воронин юлташ, ӑна тахҫанах чӗрере усратӑп, — терӗ вӑл шӳтлесе, ним пӑлханмасӑр.

Когда Воронин просил у него партбилет: — А я, товарищ Воронин, его давно держу в сердце, — сказал он шутя, совсем не волнуясь.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ӑнланатӑп, — терӗ Воронин, алтупанӗпе Бояркин кӑкӑрӗнчен ачашшӑн перӗнсе, — эсӗ ӑна шӑпах чӗре ҫумӗнче усрарӑн, халь, тӑванӑм, чӗрере усра…

— Понимаю, — сказал Воронин, ласково упираясь ладонью в грудь Бояркина, — ты держал его у сердца, а теперь, брат, держи в сердце…

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӗрарӑмсем, пурте шӑппӑн пулсан та, хӑйпе юрланӑран, те юрӑ хӑех ниме пӑхмасӑр чӗрере ҫӗкленнӗрен, Марийка кӗтмен ҫӗртен сассине хӑпартрӗ те, хӗр чухнехи ҫулсенче пӗтӗм яла асӑнмалӑх янӑратнӑ пек, хыттӑн юрлама пуҫларӗ.

Или оттого, что все женщины, хотя и тихонько, но поддержали песню, или оттого, что сама песня, не считаясь ни с чем, поднялась в душе, Марийка неожиданно возвысила голос, и в нем зазвучали те сильные струны, какие звучали в годы девичества и были памятны всей деревне:

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак тӗлпулу яланах Андрейшӑн тунсӑхласа пурӑннине, ун ҫинчен шухӑшланине чӗрере тата ытларах вӑйлатрӗ.

Эта встреча с новой силой подняла в ней никогда не угасавшую тоску об Андрее и беспокойные думы о нем.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Эпӗ Тимофей Ильича та, сана та ӑнланатӑп, — терӗ Кондратьев, — ик чӗрере те, ӗненетӗн-и, Сережа, юрӑсем янрамаҫҫӗ.

— Я и тебя и Тимофея Ильича понимаю, — сказал Кондратьев, — и в обоих сердцах, знаешь-ли, Сережа, песнь не звучит.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed