Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑмӑртарӗ (тĕпĕ: чӑмӑрта) more information about the word form can be found here.
Эпӗ тӗрӗс мар шухӑшланӑ пулсан, мӗншӗн вӑл мана ун ҫинчен ҫавӑн чухнех, карап ҫинчех ӑнлантарса памарӗ, алла чӑмӑртарӗ те хайне хамӑн тус вырӑнне шутлама ыйтрӗ.

Почему он тогда, на корабле, не объяснил мне, что я не прав, а пожал руку и заставил меня снова считать его своим другом?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пашка мана итлесе пӗтермесӗрех сехечӗ ҫине пӑхрӗ, унтан алӑ тунинчен тытса чӑмӑртарӗ те, мана алӑк патӗнчен кӑшт тӗксе ячӗ.

Наконец, не дослушав до конца мои соображения о поведении моряков в море, Пашка посмотрел на часы и, взяв мою руку выше кисти, пожал ее и легонько подтолкнул меня от двери:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Паша юрасшӑн пулнӑ пек вӑрахчен манӑн алла чӑмӑртарӗ.

Пашка долго и заискивающе жал мне руку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ анне патне хӗсӗнкелесе кӗрсе ӑна аллинчен тытрӑм, вӑл манӑн алла хытӑ чӑмӑртарӗ, эпӗ вӑл пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтӗреннине туйса илтӗм.

Я ближе притиснулся к матери, взял ее руку, она крепко сжала мою, и я ощутил дрожь ее тела.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн пичӗ шӑнӑр туртнӑ чухнехи пек чалӑшса кайрӗ, вӑл кӗтессе ларчӗ, йывӑр чышкисене чӑмӑртарӗ те окоп стени ҫине хаяррӑн пӑхрӗ.

Лицо его судорожно перекосилось от лютой боли, он сел в углу, стиснул тяжелые кулаки и гневно уставился в стенку окопа.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хома ӑна аллипе хыттӑн чӑмӑртарӗ.

Хома зажал его намертво.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Куҫҫульпе тулнӑ куҫлӑ Шура боецӑн куштӑрканӑ аллине хыттӑн чӑмӑртарӗ.

И с глазами, полными слез, Шура крепко стиснула шершавую руку бойца.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Серёжӑн кӗпи аркисемпе вӑл унӑн урисене чӗркерӗ; ӗсӗкленипе чӗтрекен ырхан кӗлеткене хӑй ҫумне чӑмӑртарӗ.

Подолом Сережиной рубашки он прикрыл ему ноги; прижал к себе худенькое тело, сотрясающееся от рыданий.

Тухса каяс умӗн пӗр кун малтан // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Серёжӑпа Шурик уксахла-уксахла пахча тӑрӑх утрӗҫ, ҫаврӑнса пӑхсан, Ваҫка пиччӗшне пирус пачки панине курчӗҫ; пиччӗш ӑна ҫавӑнтах ҫурчӗ, чӑмӑртарӗ, вакларӗ, Ваҫкӑна ҫухавинчен тытса пӳрте илсе кӗчӗ…

Сережа и Шурик, хромая, уходили по огороду и, оглядываясь, видели, как Васька подал дяде пачку папирос и дядя ее тут же изорвал, изломал, искрошил, потом взял Ваську сзади за воротник и повел в дом…

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Тӗттӗм ҫӗр варринче залп янӑраса кайсан тата минӑсем, Денис командипе, вут кӗпҫесенчен тухса кайса, ҫӳлелле чӑштӑртатса улӑхсан, Денис чышкине хыттӑн чӑмӑртарӗ:

И когда, наконец, среди темной ночи прозвучал залп, и мины, по команде Дениса, вырвались из огненных жерл, зашелестели вверх, Денис стиснул кулак.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Черныш юлташӗн аллине ним шарламасӑр чӑмӑртарӗ.

Черныш молча сжал руку товарища.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Уйрӑлнӑ чух Брянский ординарецӑн аллине ҫирӗп чӑмӑртарӗ.

На прощание Брянский крепко пожал ординарцу руку.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Вӗсем пирӗн ҫӗр ҫине те ҫакнашкалах, ман атӑ ӑшне кӗрсе кайнӑ пек, намӑса пӗлмесӗр чӑрсӑрланса кӗрсе кайрӗҫ», — тесе шухӑшларӗ те Степан йӳҫҫӗн чышкисене чӑмӑртарӗ.

«Вот так они и в землю нашу влезли, как в мои сапоги, — нахально! — с горечью подумал Степан и сжал кулак.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Епле кураймастӑп эп вӗсене! — шӑппӑн пӑшӑлтатса илчӗ те Петушков, чышкисене чӑмӑртарӗ.

Как я их ненавижу! — сдавленным шепотом произнес Петушков и сжал кулаки.

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Сывӑ-и, — тесе вӑл ачасен пӗчӗк аллисене тытса чӑмӑртарӗ.

— Здравствуйте, — пожал он ручонки детям.

Совет Союзӗн Геройӗ ятне памалла тунӑ хыҫҫӑн // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Пӑван хут татӑкне хӑвӑрт илсе, ӑна чӗтрекен аллисемпе чӑмӑртарӗ.

Овод лихорадочно смял бумажку в руке.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пӑван унӑн аллине илсе хытӑ чӑмӑртарӗ.

Овод взял ее руки и крепко сжал их.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Самолёт ҫинчен ансан, Аполлинарий Иванович ман алла тытса чӑмӑртарӗ те ҫапла каларӗ:

И когда мы вышли из самолета, Аполлинарий Иванович крепко пожал мне руку и сказал:

Эпӗ — лётчик! // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Пӑван унан аллине хытӑ чӑмӑртарӗ.

Он горячо пожал ей руку.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пӑван хӑйӗн хурарах ӳтлӗ ҫинҫе аллине сасартӑк чӑмӑртарӗ, Джемма пуҫне ҫӗклесе ун ҫине хӑраса пӑхрӗ.

Тонкая смуглая рука Овода вдруг сжалась в кулак, Джемма с тревогой взглянула на него.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed