Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫас (тĕпĕ: калаҫ) more information about the word form can be found here.
Манӑн ку пиччепе нимӗн те калаҫас килмерӗ, — мӗншӗн вӑл мана вӑрҫать? — сулӑ мӗнле иккенне эпӗ ҫапах та пӑхма пуҫларӑм.

Я ничего не хотел этому дяде говорить — зачем меня ругает? — а стал смотреть, какой это плот.

Сулӑ мӗнле пулать // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Тӗрӗс калаҫас пулать.

Правильно разговаривать надо.

Каникул пӗтрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Тупа тунӑ ҫак хумхануллӑ самантра тек нимӗн ҫинчен те калаҫас килмерӗ.

Ни о чем больше не хотелось говорить в этот момент принесения клятвы.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ним ҫинчен те калаҫас килмерӗ.

Ни о чем не хотелось говорить.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫеҫенхир тӑрӑх эпир ним чӗнмесӗр пытӑмӑр, калаҫас килмерӗ.

Шли по степи молча, разговаривать не хотелось.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӗр пек маррине вӗсене иккӗшне танлаштарса пӑхсан та лайӑхрах пӗлме пулать, Иван Ивановичӑн ҫыпӑҫуллӑ калаҫас енӗпе ытарайми мелӗ пур.

Лучше всего можно узнать характеры их из сравнения: Иван Иванович имеет необыкновенный дар говорить чрезвычайно приятно.

I сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

— Авланма? — ытла та кӗтмен ҫӗртен персе аннӑран ку тӗлпулу — тӑрук нимӗн те калама аптӑрарӗ Виталий: чӗлхи те, ҫӑвар маччи ҫумнех ҫыпҫӑнса, тӑнк! хытрӗ унӑн; калаҫас тет — мӑкӑл-мӑкӑл ҫеҫ хӑйпӑнкалать сӑмаххи.

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Калаҫас тесен ӗнтӗ ӑна, чӗлхене тӑлласах темесен — купала та купала ӑса мӗн килет ҫавна.

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Калаҫас, тет — сӑмаххи ҫӑвар анинче шухӑш халлӗнех хыта-хыта ларать хӗрӗн.

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Калаҫас тесен — калаҫ, шухӑшлас тесен, шухӑшла.

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тепӗр чухне чунна кӑларса сарсах парас килет, пурин ҫинчен те калаҫас килет, а никам та ҫук!

Иной раз — так бы развернул душу, так бы заговорил обо всем, — а не с кем!

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Манӑн хӑмӑт ӑстипе паллашас, унпала темскер ҫинчен нумайччен калаҫас килетчӗ, анчах эпӗ уа патне пыма именеттӗм, — Клещов пурин ҫине те шурӑрах тӗслӗ куҫӗсемпе темскерле, хӑй умӗнче никама та курман пек пӑхатчӗ.

Мне хотелось познакомиться с шорником, о чем-то долго говорить с ним, но я не решался подойти к нему, — Клещов смотрел на всех белесыми глазами так странно, точно не видел перед собою никого.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Манӑн унпа кӗнекесем ҫинчен калаҫас килетчӗ, анчах вӑл кӗнекесене юратмастчӗ пулмалла, темиҫе хут та мана канаш панӑччӗ:

Мне хотелось говорить с ним о книгах, но он, видимо, не любил книг и не однажды советовал:

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл шарламасӑр ларнӑ пулсан, эпӗ сӑмахлаттӑм, — ҫавӑн пек шӑплӑхра та пушӑлӑхра калаҫас, юрлас, хуткупӑс калас пулать, ахалӗн тӗксӗм кӑвак тӗслӗ, сивӗ шыв ӑшне путнӑ вилӗ хула хушшинче ӗмӗрлӗхех йывӑр ыйхӑпа ҫывӑрса кайӑн.

Если бы он молчал, говорил бы я, — в этой тишине и пустоте необходимо говорить, петь, играть на гармонии, а то навсегда заснешь тяжким сном среди мертвого города, утонувшего в серой, холодной воде.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл каланине ним чӗнмесӗр итлесе ларчӗҫ; манашкал пурин те калаҫас килмерӗ пулмалла.

Его слушали молча; должно быть, всем, как и мне, не хотелось говорить.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Костя, начальствӑпа калаҫас тӗлӗшпе опыт пулманнипе, хӑраса кайрӗ те трактора тапратса ямалли чӗнрен туртрӗ.

Костя, по неопытности в обращении с начальством, струсил и рванул ремень пускача трактора.

Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.

Майӗпе вӑл Недошлепкинӑн ҫынпа калаҫас йӑлисемпе йӗркисене хӑнӑхса йышӑнса пынӑ, хӑюлланнӑ, хӑйӗн вӑйне шанакан пулнӑ тата ытти те, анчах ку — нумай кайран пулнӑ, анчах халлӗхе вӑл утильсырье складне йышӑннӑ та ӗҫе тытӑннӑ.

Понемногу он перенял тон и приемы Недошлепкина, появилась смелость, уверенность в своих силах и так далее, но это много после, а в то время он принял склад «Утильсырья» и приступил к работе.

1 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Нумай-нумай вӑхӑт иртсен тин Прохор Палыч район руководителӗн ҫавӑн пек калаҫас йӑлине пӗлсе хӑнӑхса ҫитнӗ, анчах ун чухне, хӑй опытсӑр тата уҫӑ кӑмӑллӑ пулнипе, ӑнланайман-ха.

Только много спустя Прохор Палыч приспособился к такой манере руководителя района изъясняться, а тогда еще не понимал ее по неопытности и простоте своей.

1 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Кам калаҫас тет? — ыйтрӗ председатель.

Кто желает? — спросил председатель.

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.

Яков Шумов чун ҫинчен, кукамай пекех, асӑрханса, сахал та калаҫас килмен пек калаҫатчӗ.

Яков Шумов говорит о душе так же осторожно, мало и неохотно, как говорила о ней бабушка.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed