Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ахӑлтатса (тĕпĕ: ахӑлтат) more information about the word form can be found here.
Йӗри-таврари ҫынсем хырӑмӗсене тыта-тыта ахӑлтатса кулнипе йынӑшмах пуҫларӗҫ.

Кругом же, хватаясь за животы, стонали от смеха люди.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Гольц питне пӗркелентерчӗ, хул пуҫҫисене юлхаввӑн сиктерчӗ те — ҫавӑнтах ахӑлтатса кулса ячӗ.

Гольц сморщился и пожал плечами, но тотчас расхохотался.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Джесси кӑштах вӗчӗхет, акӑ ахӑлтатса кулса ячӗ, ҫавӑнпа Брентган йӗплӗн ыйтмасӑр тӳсеймерӗ:

Она нервно расхохоталась, отчего Брентган колко спросил:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Антӑрани аванрах! — ахӑлтатса кулса ячӗ Лей.

— Лучше я его опущу! — расхохотался Лей.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Чирлӗ ҫын куҫҫульне шапӑртаттарса ҫапкалашать, хыттӑн ахӑлтатса кулать.

Больной бился и хохотал, заливаясь слезами.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Бельги ахӑлтатса кулса ячӗ.

Бельгиец захохотал.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Ҫакӑн чух вӑл хыттӑн ахӑлтатса кулать, унтан пӗрер пӑт таякан чул муклашкисем пухать те тыткӑна лекнӗскерсем ҫинелле ывӑтма пуҫлать, вӗсенчен кӗҫех пӑсланакан аш купи пулса тӑрать.

Он громко хохотал, а затем, набрав пудовых камней, бросал их в пленников, пока жертвы не превращались в груду дымного мяса.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Ҫӑварӗнчен чӗлӗмне кӑларса старик хыттӑн ахӑлтатса кулса ячӗ.

Старик, вынув изо рта трубку, густо захохотал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

— Юрать, — терӗ те Шамполион ахӑлтатса кулса ячӗ.

— Хорошо, — сказал Шамполион и расхохотался.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Вӑл Спринг пушӑ кравате силлени ҫинчен арӑмне каласа кӑтартрӗ те — пурте тепре ахӑлтатса кулчӗҫ.

Он уже рассказал жене, как Спринг укачивал пустую кровать, и это вызвало общий смех.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Битт-Бой ахӑлтатса кулса ячӗ.

Битт-Бой громко расхохотался.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Капитансем ахӑлтатса кулса ячӗҫ.

Капитаны захохотали.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫынсем ҫырана тухрӗҫ, мана чӗнеҫҫӗ, ахӑлтатса кулаҫҫӗ, аллисемпе сулкалашаҫҫӗ.

Люди вышли на берег, зовут меня, смеются и машут руками.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Палуба ҫинче тӑпӑртатни, хыттӑн ахӑлтатса кулни илтӗнет; океан уҫлӑхӗнче ҫак сасӑсем салхуллӑ шава куҫса тепӗр хут янӑраҫҫӗ.

С палубы долетел топот, взрыв смеха; океан вторил ему заунывным гулом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫак сӑмахсене вӑл хӑвӑрт, кӑштах улшӑнчӑк сасӑпа каласа хучӗ, вара ҫавӑнтах, тӗлӗннӗ Гнора хускавсӑр, кӑмӑллӑ куҫӗсемпе сӑнаса, ахӑлтатса кулма пикенчӗ.

Эти слова произнес он быстро, чуть-чуть изменившимся голосом, и тотчас же принялся хохотать, глядя на удивленного Гнора неподвижными, добрыми глазами.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ, мӗн, ахӑлтатса, савӑнса тӗлӗнессе кӗтетӗн-и?

Что я буду ахать и восхищаться?

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Гаванӗн каҫхи кӗрлеве кунта хӑлха сисӗни-сисӗнми янӑранӑ пекрех вӑйсӑр ахрӑмпа илтӗнет; хутран-ситрен ҫӳревҫӗсене тапранакан пӑрахут сирени хӑлхана ҫурасла ҫухӑрни хуса ҫиткелет е ӑнсӑртран килсе ҫакланнӑ мартын вилӗсен хуҫӑлнӑ мачтисем ҫийӗн йӗрсе те ахӑлтатса вӗҫсе ҫӳрет, унтан ӗмӗрхи ҫӑткӑнлӑхӗ тата пулӑ ҫиес каскӑнлӑхӗ ӑна каллех хумсен вичкӗн пичӗ ҫине йыхӑрса антараҫҫӗ.

Вечерний гром гавани едва доносился сюда слабым, напоминающим звон в ушах, бессильным эхом; изредка лишь пронзительный вопль сирены отходящего парохода нагонял пешеходов или случайно налетевший мартын плакал и хохотал над сломанными мачтами мертвецов, пока вечная прожорливость и аппетит к рыбе не тянули его обратно в живую поверхность волн.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Гарвей хаяррӑн йӗлпӗрет, йӗри-тавра пӑхкалакан Редж ӑнланмасӑр янахне сиктеркелет; Сигби хыттӑн ахӑлтатса кулса ячӗ — тепӗр ҫеккунт, тата тепре, — урмӑшу-тилӗрӳ пуртта лекнӗ патакла хуҫӑлчӗ, мӗншӗн тесен Аян сӑмахӗсем иккӗленӳсӗр ӗненӳпе янӑрарӗҫ; самант питех те тӗл килчӗ.

Гарвей сурово улыбнулся, Редж с недоумением дернул подбородком, оглядываясь; громко захохотал Сигби — еще секунда, другая, и бешенство сломилось, как палка, встретившая топор, потому что слова Аяна звучали непоколебимой уверенностью; момент был великолепен.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫакӑн пирки шухӑшласан манӑн ахӑлтатса кулас килет.

Меня разбирает смех, когда я об этом думаю.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Эсир ирхи шуҫӑмран пуҫласа каҫхи шуҫӑмччен ахӑлтатса кулас килтерекен тӳпене курнӑ-и?

Видали вы небо, под которым хочется хохотать с зари до зари?

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed