Corpus of the Chuvash language

Хӑлхи ҫинче йӑлтӑртатса тӑракан чулсем ӑна ытлашши пек курӑнса кайнӑ, кӳрентерсе янӑ, тата вӗсем вылянса тӑни пит ҫине саркӑм мӗлке пӑрахнӑ пек туйӑннӑ.

Зеленые камни, сверкавшие в ее ушах, оскорбляли ее, как лишнее, и к тому же ей показалось, что их игра ложится ей на щеки тонкой желтоватой тенью.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хуҫӑлнӑ мачта унӑн варринче хурлӑхлӑн тӑраткаланнӑ; палуба тӑрӑх хӗп-хӗрлӗ шыв юн тӗслӗн йӑлтӑртатса юхнӑ.

Сломанная мачта печально торчала посреди нее; по палубе текли красноватые струи воды, похожей на кровь.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кантӑк хыҫӗнче фонарь ҫути йӑлтӑртатса илчӗ, тепӗр минутран милиционер помещика пӳлӗме илсе кӗчӗ.

За окном блеснул свет фонаря, и через минуту милиционер втолкнул толстяка в комнату.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫинҫе Кантӑр Шӑммин пилӗкне салтса ярсан, темӗн тухса ӳкрӗ, лампа ҫутинче йӑлтӑртатса илчӗ те янӑраса урай тӑрӑх кусса кайрӗ.

Наконец, когда был развязан пояс, что-то выпало, блеснуло при тусклом свете масляной лампы и со звоном покатилось по полу.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑрӑм та ҫӳхе сӑмси, аялалла авӑнса кӗнӗскер, шурӑ мӑйӑхсен хушшине тарса пытанасшӑн пек тӑнӑ; старик тутине уҫкаланӑ чух унӑн вичкӗн сарӑ шӑлӗсем йӑлтӑртатса кайнӑ.

Длинный, тонкий нос, загнутый книзу, точно спрятаться хотел в белых усах; старик шевелил губами, из-под них сверкали желтые, острые зубы.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат Гордеевӑн тупӑкӗ хыҫҫӑн, пӗлӗт пек тусан кӑларса, темӗн чул халӑх хуп-хура курӑнса шӑвӑннӑ, пуп таврашӗсен ризисем ылтӑннӑн-кӗмӗллӗн йӑлтӑртатса пынӑ, васкавсӑр хускавӑн пусӑрӑнчӑк шавӗ архиерей хорӗн уявлӑ музыкӗпе хутшӑнса кайнӑ.

В туче густой пыли за гробом Игната Гордеева черной массой текла огромная толпа народа; сверкало золото риз духовенства, глухой шум ее медленного движения сливался с торжественной музыкой хора архиерейских певчих.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн ачалла кӗлетки, темӗнле тӗксӗм пусмапа чӗркеннӗскер, креслӑн йӑм хӗрлӗ пуставӗпе пӗрешкел курӑннӑ, ҫавӑнпа та ылтӑн кӑтра ҫӳҫӗсем тата шурӑ пичӗ тӗксӗм фон ҫинче йӑлтӑртатса тӑнӑнах туйӑннӑ.

Ее детская фигура, окутанная в какую-то темную ткань, почти сливалась с малиновой материей кресла, отчего волнистые золотые волосы и бледное лицо точно светились на темном фоне.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кантӑк кӗленчисене тап-таса ҫунӑ та, вӗсем хӗвел ҫинче йӑлтӑртатса ҫеҫ тӑраҫҫӗ.

Оконные стекла были чисто вымыты и блестели на солнце.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫак вӗҫев хыҫҫӑн вӑл ырханлансах кайнӑ, анчах унӑн куҫӗсем савӑнӑҫлӑн йӑлтӑртатса пӑхаҫҫӗ.

Он даже осунулся за этот вылет, но глаза его радостно блестят.

18. Берлин ҫинче // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Тӗттӗм тӳпере пӗр вӗҫӗмсӗр ҫутӑ йӗрсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, сывлӑша хамӑр авиаци моторӗсен хӑватлӑ сасси чӗтретет, самолетсем ҫинчен пӑрахакан бомбӑсем хыттӑн ҫурӑла-ҫурӑла каяҫҫӗ, пирӗн артиллери чарӑнма пӗлмесӗр персе тӑрать.

Тёмное небо в бесчисленных светящихся трассах, мощный гул наших авиационных моторов, раскаты от бомбовых ударов самолётов, непрерывный грохот нашей артиллерии.

17. Тӑван ҫӗршывшӑн, Сталиншӑн — малалла! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Каялла ҫаврӑнса пӑхрӑм та, хыҫалта тӑшманӑн йӑлтӑртатса тӑракан икӗ ҫӗнӗ «фокке-вульфне» асӑрхаса илтӗм.

Оглянулся и увидел два новых, блестящих «Фокке-Вульфа».

14. Тӑшман ҫӗрӗ ҫинче // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Куҫӗсем савӑнӑҫлӑн йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Глазки у него весело блестят.

4. Летчиксен «тусӗ» // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Аэродром патнелле ҫывхарнӑ май эпӗ инҫетренех самолетсен стоянкин айккинче хӗвел ҫутипе йӑлтӑртатса тӑракан ҫӗнӗ самолет тӑнине асӑрхарӑм.

Подлетая к аэродрому, я ещё издали заметил на стоянке в стороне от других новенький, поблёскивающий на солнце самолёт.

27. Конев колхозник самолечӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Хӑйне тав туни карчӑка килӗшрӗ пулас — унӑн пӗркеленсе кайнӑ пит-куҫӗ кулӑпа йӑлтӑртатса илчӗ.

Они благодарили хозяйку, и это ей, видимо, было приятно — её доброе морщинистое лицо улыбалось.

23. Сурансене сиплесе тӳрлетесси // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ун ҫинелле пӑхнӑ самантра (ҫак самант секунд чухлӗ те пулмарӗ) сывлӑшра пульӑсем йӑлтӑртатса иртрӗҫ: фашист пеме тытӑннӑ-мӗн.

Пока я приглядывался к нему — а это была доля секунды, — в воздухе блеснула огненная трасса: фашист открыл огонь.

7. Тӑшманпа пуҫласа тӗл пултӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

— Паллах, — тетӗп эпӗ, — чанасем те, кураксем пекех, йӑлтӑртатса тӑракан япалана юратаҫҫӗ, ҫавӑнпа вӗсем лайӑх пуҫтарса хуман пур ҫутӑ япаласене те пухаҫҫӗ.

— Конечно, — говорю я, — и галки, как грачи, любят сверкающую вещь, поэтому они собирают все светлые, плохо убранные вещи.

Карп ҫӑханпа Вӑрӑ-чана // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Кураксемпе чанасем йӑлтӑртатса тӑракан япалана, юратаҫҫӗ.

Вороны и галки любят всё блестящее.

Ула курак–артисткӑсем // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Бишка хӑлхасене чанк тӑратать, куҫӗсем йӑлтӑртатса кӑна тӑраҫҫӗ.

Уши Бишки поднимаются, глаза блестят.

Каштанка, Бишка, Запятайка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Питҫӑмартисене — шурӑпа, тутасене — хӗрлӗпе сӑрланӑ, куҫ харшисене палӑртмалла туса хуратса янӑ, йӑлтӑртатса тӑракан шурӑ тумтир ҫумне Чушка ӳкерчӗкӗсене ҫӗле-ҫӗле лартнӑ.

Лицо намазано белым, губы — красным, брови подведены, а на белом блестящем костюме нашиты портреты Чушки.

Чушка-финтифлюшка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Ӑна вӑл чаплӑ уявсенче кӑна тӑхӑнать, гимнастерка тӳмисене йӑлтӑртатса тӑричченех ҫутатнӑ.

Пуговицы на его военной гимнастёрке (он её надевает в особо торжественных случаях) начищены до блеска.

6. Ялти ҫӗнӗ пурнӑҫ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.