Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑппӑн the word is in our database.
шӑппӑн (тĕпĕ: шӑппӑн) more information about the word form can be found here.
Ҫемен патефон ярса ларчӗ, Анфиса пластинкисене суйларӗ, Варя упӑшкине вальс ташлама вӗренте пуҫларӗ, Иринӑпа Анюта сӗтел хушшинче тем ҫинчен шӑппӑн калаҫса ларчӗҫ.

Семен заводил патефон, Анфиса подбирала пластинки, Варя учила мужа танцевать вальс, а Ирина и Анюта сидели за столом и тихонько говорили о чем-то своем.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Урядник хӑй те ҫак самантра темле намӑс ӗҫ туса хунӑ пек куҫне урлӑ-пирлӗ выляткаласа илчӗ, шӑппӑн мӑкӑртатса каларӗ:

Урядник, тоже блудя взглядом, будто совершал в этот миг что-то постыдное, проговорил:

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсенчен пӗри, сотня командирӗ, Листницкие аяккарах чӗнсе илсе шӑппӑн ыйтрӗ:

Один из них, командир сотни, отозвал Листницкого в сторону:

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кусем хамӑр ачасем, ан хӑра вӗсенчен, — терӗ шӑппӑн.

— Это свои ребяты, ты их не боись.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чукун ҫул ҫинче те, вакунсенче те казаксем шӑппӑн сӑмахлани илтӗнет.

На путях, в вагонах глухо переговаривались казаки.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах пур пӗрех Фоминӑн мӑчлатса пӑхакан шывланнӑ куҫӗсем тата вӑл шӑппӑн ҫех: «чӑтӑм пӗтрӗ, тӑванӑм…» тенӗ сӑмахсем, пуҫа касса кӗртсе лартнӑ пекех, асран тухмарӗҫ.

Но в памяти неотступно, цепко, как приклеенные, держались мерцающий влажный взгляд Фомина и тихое «невтерпеж, братушка…»

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗтмен ҫӗртен унӑн нимӗн сасӑсӑр, шӑппӑн кӑна макӑрса ярасси килчӗ.

Ему неожиданно захотелось тихо заплакать.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун ҫывӑхӗнченех, сапаланчӑк ретсен хӗррипе, икӗ офицер иртрӗҫ; хӑйсем шӑппӑн кӑна сӑмахласа пыраҫҫӗ.

Мимо него вдоль цепи прошли двое офицеров; они, сдерживая голоса, разговаривали.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫын вӑл, — тутине чӗтрентерсе шӑппӑн хуравларӗ Иван Алексеевич, хӑйӗн мӑшӑрне — винтовкине хулпуҫҫийӗ ҫумне ҫупӑрласа.

— Человек это, — глухо ответил Иван Алексеевич, дрожа губами, пестая на плече женушку-винтовку.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кам вӑл, пирӗн пата килни? — иккӗмӗш турилккесене поднос ҫине лартса, шӑппӑн ыйтрӗ вӑл повартан.

— Кто это к нам приехал? — шепотом спросила она у повара, принимая вторые блюда.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шӑппӑн калаҫса ту хушшипе утрӗҫ, иккӗшӗ пӗрле пулнӑран, йӗри-тавра чӗмсӗр тусем кӑна тӑнӑран тата юханшыв пӗр чарӑнмасӑр хӑй юррине юрланӑран савӑнӑҫлӑ та телейлӗ пулнӑ вӗсем…

Негромко разговаривая, они пошли в глубь ущелья, счастливые и радостные оттого, что были вдвоем, что вокруг них молчаливо стояли одни лишь скалы да неумолчно пела свою песню река…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен Иринӑна тинкерсе пӑхакан куҫӗсемпе ӑсатса ячӗ те шӑппӑн ыйтрӗ:

Семен проводил глазами Ирину, пристально наблюдая за ней, и тихо спросил:

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Мана темшӗн сивӗ паян, — терӗ шӑппӑн Анфиса.

— Что-то мне сегодня зябко, — тихо сказала она.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анфиса чӗнмерӗ, тӑчӗ те пӳртрен шӑппӑн тухса кайрӗ.

Анфиса не ответила, встала и молча вышла из хаты.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ирех пахчине уттарнӑ, каҫ пулсан таврӑннӑ, шӑппӑн апат ҫинӗ.

Утром уходил на огород, приходил затемно, молча ужинал.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗр шӑппӑн кулса илчӗ.

Девушка тихо засмеялась.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Соня, шӑппӑн кулкаласа, фермӑра пӗр камит пулса иртни ҫинчен каласа пынӑ.

Соня, тихонько смеясь, поведала ему какую-то забавную историю из жизни животноводов.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сережа, — терӗ шӑппӑн Ҫемен, — лавҫи… илемлӗ хӗрача.

— Сережа, — шепотом сказал Семен, — а возница-то… девушка красивая.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Ҫӑхан» тесе шӑппӑн калатӑп та ӑна — курса юлӑр мана».

Шепну ему слово «ворон» — и поминай как звали».

Сакмар хапхи // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Евгений, ашшӗне ӳкӗтлесе, нумайччен шӑппӑн темӗн ҫинчен каларӗ, карттӑ тӑрӑх пӳрнипе шутарса кӑтартрӗ, ӑна хирӗҫ старик васкамасӑр кӑна баспа ответлерӗ:

Евгений что-то тихо и долго говорил, убеждал, водил по карте пальцем, в ответ ему старик сдержанно басил:

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed