Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

енче the word is in our database.
енче (тĕпĕ: енче) more information about the word form can be found here.
«Тупатпӑр, эпӗ ҫурҫӗр енче ӗҫленӗ, пӑр ҫине разведкӑна кайнӑ», — терӗ…

«Найдем, я работал на севере, ходил на разведку по льду», — сказал…

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кубань леш енче инҫетри тӑмлӑ сӑмсахра Рощенски станци курӑнса кайрӗ.

Вдали, за Кубанью, на глиняном карнизе, виднелась Рощенская.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кубань леш енче шурӑ хӳшӗ пек лутра сӑртсем ларнӑ, вӗсем е тӗтӗм евӗр кӑвакарса каяҫҫӗ, е ачаш кӗрен тӗспе витӗнеҫҫӗ.

За Кубанью белыми шатрами стояли невысокие горы и то казались дымчато-сизыми, то озарялись мягким розовым светом.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Куҫне уҫрӗ те икӗ утӑмрах Кубанӗн сӗвек ҫыранӗ курӑнчӗ, леш енче — сарӑ, тахҫанах ҫулнӑ улӑх, вут пек хӗрлӗ темиҫе йывӑҫ.

Он открыл глаза и в двух шагах увидел отлогий, голышеватый берег Кубани, а на той стороне — желтый, давно скошенный луг и несколько красных, как пламя, кустов.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем бригадирпа урамӑн леш вӗҫне кайрӗҫ, эпир Глашӑпа — ку енче.

Он с бригадиром поехал в тот конец, а мы с Глашей — по этой стороне.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Евдокия Ивановна Нагорная пӳрнисемпе шел тутӑр яраписене пӗтӗркеленӗ, вӑл нимӗн те илтмен, мӗншӗн тесен Сергей килнӗренпе унӑн шухӑшӗсем пӗтӗмпех килӗ енче пулнӑ.

Евдокия Ивановна Нагорная перебирала пальцами махры своей шали и ничего не слышала, ибо с приходом Сергея ее мысли вдруг обратились к дому.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Машина пӗчӗк килкартине кӗчӗ; кунта пур енче те лутра хуралтсем ларнӑ: пӗчӗк сарай, ӗне вити, сысна вити, вӗлле хурчӗ евӗр чӑх сарайӗ.

Машина вкатилась в небольшой дворик, со всех сторон обставленный низкими строениями, — сарайчик, закут для коровы, свинарник, курник.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шывӑн леш енче саралнӑ вӑрман курӑнать.

За рекой желтел лес.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑрман шывӑн леш енче пулнӑ.

Лес стоял по ту сторону реки.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кубань леш енче вӑрман хыҫне хӗвел анчӗ.

За Кубанью над лесом садилось солнце.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗвелтухӑҫ енче, Юманлӑх шырланӗ тавра, вӑрман ункӑланса юлать.

Кружился на востоке в Дубовеньком буераке лес.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каргин сӑрчӗ хыҫӗнче Климовски хутор ҫӳҫисем кӑштах палӑраҫҫӗ; вӗсен хыҫӗнче, юр витсе кайнӑ тӗссӗр кӑвак пӗлӗт хӗррин тепӗр енче, тӗтреллӗ хӗвеланӑҫӑн ҫур тӳпене ҫити кармашӑннӑ шуҫӑмӗ вутлӑ хӗлхемсем сапалать, йӑм-хӗрлӗ ҫутӑпа ҫиҫсе йӑлкӑшать.

За Каргинским бугром чуть виднелись макушки верб хутора Климовского, за ними, за полынной сизью оснеженного горизонта, искрился и багряно сиял дымный распластавшийся в полнеба закат.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпӗ уҫҫӑн кӗрешекенсем енче пулнӑ, пулатӑп та; сӑмах вылятса пурӑнасси ман йӑла мар.

Я был и остаюсь сторонником открытого боя, блудословие не в моем характере.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑнӗпе тӗксӗмленсе, чун-чӗрене хумхантаракан вичкӗн уҫӑмлӑхпа аса илчӗ Листницкин февраль уйӑхӗнчи каҫ пулас умӗн сӳнсе пыракан эреветлӗ капӑр куна; куҫӗ умне Могилев хулинчи губернатор ҫурчӗ, сивӗпе пасарнӑ тимӗр карта тата картан тепӗр енче — тӗтреллӗ ҫӳхе чаршавпа карталаннӑ лутра хӗвелӗн пайӑркисемпе йӑрӑм-йӑрӑм хӗрелсе чӗнтӗрленнӗ йӑлтӑркка юр тухса тӑчӗ…

Бледнея, с глубочайшей волнующей яркостью воскресил он в памяти февральский богатый красками исход дня, губернаторский дом в Могилеве, чугунную запотевшую от мороза ограду и снег по ту сторону ее, испещренный червонными бликами низкого, покрытого морозно-дымчатым флером, солнца.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анат енче вара ҫыран хӗррисене ҫеҫ хӑмпӑлчӑклӑ пӑр сийӗ витнӗ те, Дон варринче ҫаплах шавласа юхакан шыв шарлакӗ тӗмескеленсе йӑванать, татти-сыпписӗр ахӑрашакан ҫил тулланипе, симӗс хумсене ҫапӑнтарса чӳхенет.

А ниже одни лишь окраинцы подернулись пузырчатым ледком, на середине бугрилось стремя, смыкались и трясли седыми вихрами зеленые валы.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лере, ту ҫамкин чӑнкӑ тайлӑмӗн тепӗр енче, нимӗҫсем патӗнче, пичӗ ҫил каснипе хӗрелнӗ тата сӑмси тирӗ виселенсе хӑйпӑннӑ саксонец-лейтенант пӗтӗм кӗлеткипе каҫӑрӑлса тӑнӑ; хӑйсен салтакӗсем хушшинче йӑлкӑшса кулса, вӗҫкӗнле харсӑрланса калаҫать:

Там, за увалом, у немцев, лейтенант-саксонец, с красным от ветра лицом и облупившимся носом, откидываясь всем корпусом назад, улыбаясь, кричал задорно солдатам:

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юхан шывӑн тепӗр енче, топольсен хыҫӗнче, утсене хураллакан казаксем пытанса выртнӑ.

За речкой, за тополями скрываются коноводы.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Дунай шывӗн леш енче Турккӑсене тӳрӗмӗр, Християн ҫыннисене Ирӗк пурнӑҫ кӳтӗмӗр.

Мы за Дунаем-рекой Турк-салтана победили, Християн освободили.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лутра сӑртсемпе хуҫӑлнӑ уй горизонт патнелле каять, пур енче те — ҫывӑхра та, инҫетре те — ҫутӑсем курӑнаҫҫӗ, вӗсене пӑхса кӗтӳҫсем ӑҫта каҫхи апат пӗҫернине, авӑн ҫапакан машинӑсем ӑҫта тӑнине, бригада станӗсем ӑҫта вырнаҫнине, трактористсем чарӑннӑ вырӑнсене пӗлме йывӑрах пулман.

Степь, изломанная невысокими холмами, уходила к горизонту, повсюду светились то близкие, то далекие огни, и по ним не трудно было понять, где чабаны готовят себе ужин, где стоят молотилки, где раскинулись бригадные станы или таборы трактористов.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пурнӑҫ хӑй сана юраса пынӑ пек, эсӗ кирек те хӑш енне кайсан та, пур енче те саншӑн алӑк уҫӑ…

Как бы сама жизнь тебя балует, куда бы ты ни шел, во все стороны твои двери открыты…

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed