Шырав
Шырав ĕçĕ:
Кӑнтӑрла вӑл пилӗк-ултӑ сехет ҫывӑрчӗ, ҫак кӗске ыйхӑ та ӑна лайӑх кантарчӗ пулас — вӑл ытлашши ывӑннине туймарӗ.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Мана вӑй пухмалӑх икӗ-виҫӗ сехет ҫывӑрсан ҫитет.Мне достаточно будет поспать два-три часа, чтобы опять оправиться.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Циферблатне тӳперен, юпписене ҫӑлтӑрсенчен тунӑ ҫав тери лайӑх та ним пӑсма пултарайман сехет ӑна кашни кун вӑхӑт ҫинчен, мӗн чухлӗ кайни ҫинчен пӗлтерсе тӑрӗччӗ.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Карапран уйрӑлса кайнӑранпа ҫур сехет иртсен, вельбот ҫиле хирӗҫле пырса тӑчӗ — кит халӗ «Пилигримпа» кимӗ хушшинче.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Кунпа та эпир, — хушса хучӗ боцман, — темиҫе сехет хушшинче икҫӗр пушӑ пичкерен ҫуррине ҫупа тултарма пулӑттӑмӑр.
Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Пӗр тӑхӑр сехет тӗлӗнче ирхине Дик Сэндпа Джок фок мачтӑн салингӗ ҫине хӑпарчӗҫ; кунтан вӗсене карап палуби ал тупанӗ ҫинчи пек, океан анлӑшӗ таҫта ҫитиех курӑнать.
Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Темиҫе сехет иртрӗ ҫапла.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тепӗр сехет иртсен, Песковатскинче Якшина курнӑ: вӑл Авдохин староста килне кӗрсе кайнӑ.Через час в Песковатской увидели Якшина: он зашел в дом старосты Авдохина.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ҫур сехет те иртмерӗ — алӑк уҫӑлса кайрӗ, ҫанни ҫине сарӑ татӑк ҫӗлесе янӑ ефрейтор кӗрсе тӑчӗ.Не прошло и получаса, как дверь открылась и на пороге показался ефрейтор с нашивками на рукаве.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Стена ҫумӗнчи сехет, ытла та кивелнӗ пек хӑркӑлтатса, вуникӗ хутчен хыттӑн янаратса ҫапрӗ.Часы на стене, по-стариковски захрипев, звонко пробили полночь.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ӳкерчӗк ҫинче тетӗшӗ — маттур та тӗреклӗ, шурӑ ҫӳҫлӗ каччӑ ларать, ҫухаллӑ кӗпепе жилетка тӑхӑннӑ, кӑкӑрӗ ҫинче сехет вӑчӑри ҫакӑнса тӑрать.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Тата сехет ытла тӑмаллаччӗ Сашӑн.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ҫӗрпӳртре Саша утиял айне кӗрсе выртнӑ чухне сехет ҫине пӑхса илчӗ, хӑй ӑшӗнче Костров ӑна вӑхӑт ҫитичченех кӗртсе яни ҫинчен шухӑшларӗ.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Мӗн чухлӗ вӑхӑт иртнине Саша астуман — те пӗр сехет, те ытларах та.Саша не помнил, сколько прошло времени — может, час, а может быть, и больше.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Стена ҫумӗнчи сехет васкавлӑн шаккать.
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Вӑхӑт ҫур сехет иртсен, самолёт каллех сывлӑша ҫӗкленчӗ.
57 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ачасем армантан тухнӑранпа икӗ сехет иртрӗ.
51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Вӑрманта ӳсекен курӑк ячӗсене пӗлет, йывӑҫ мӗлки тӑрӑх миҫе сехет ҫитнине калама пултарать, ҫурҫӗр хӑш енче пулнине компассӑрах кӑтартма пӗлет.Он знал названия растущих в лесу трав, как по тени определить время и без компаса узнать, где север.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Сехет ҫине тӑтӑшах пӑхакан Тимофеев кайма васкатрӗ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ҫутӑлма ҫеҫ пуҫланӑччӗ — шӑнкӑртатакан сехет Сашӑна ыйхӑран вӑратрӗ.Только что начало светать, как Сашу разбудил затрещавший будильник.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.