Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑппӑн the word is in our database.
шӑппӑн (тĕпĕ: шӑппӑн) more information about the word form can be found here.
Тунсӑх чӗпӗтнипе асапланаканскер, капланса килнӗ асаилӳсем тыткӑнланӑскер, вӑл утне тӑратса шӑппӑн каларӗ:

Ужаленный тоской, покоренный нахлынувшими воспоминаниями, он придержал коня, сказал:

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ун патне талпӑнма пикенчӗ, анчах ҫавӑнтах ӑна чавсинчен ярса тытрӗҫ, шӑппӑн каларӗҫ:

Он порывался к нему, но его схватили за локти, шепнули:

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗве енчен шӑппӑн какаланӑ, кӑвакалсем нартлатнӑ, шыв шӑмпӑртатнӑ сасӑсем илтӗнеҫҫӗ.

Тихий гогот, кряканье, всплески воды доносило от пруда.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑрт тӗмески ҫинче хӑрушла шӑппӑн хӗҫпе ӗҫлеме пуҫларӗҫ.

На бугре, страшная тишиной, началась рубка.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑшт калмӑк сӑнлӑ, илемлӗ пит-куҫлӑ Семиглазов та чӗвенсе тӑнӑ учӗ айнелле ҫавнашкал анса ӳкрӗ, чалӑшшӑн каснӑ кӑкӑрне аллисемпе пӑчӑртаса, шӑппӑн йӗнер ҫинчен шуса анчӗ.

Так и калмыковатый красивый Семиглазов опустился под вздыбившегося коня, тихо сполз с седла, зажимая ладонями наискось разрубленную грудь.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑй допрос хыҫҫӑнах, Прохора чӗнсе илсе, хоперсен полкӗнчи хӗрлӗ казака садра шӑппӑн тирпейлеме хушасса вӑл пӗлчӗ-ха; пӗлнӗ ҫинчех ӑна, ӑшӗнче кулса: «Арӑму патне яратпӑр… Ка-ях», — тесе каларӗ те, ҫын пурнӑҫне татнипе кӑмӑлӗ кӑштах ҫырлахнӑ евӗр, чун савӑннине туйрӗ.

Ведь испытал же он некоторое злорадное чувство, что-то похожее на удовлетворение, когда с усмешкой про себя проговорил: «Пустим к жене… Ступай», — а сам знал, что сейчас позовет Прохора и прикажет хоперца стукнуть в садах.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор кӗлет ҫумӗнче хӗвелпе хӗртӗнсе ларакан казаксемпе шӑппӑн калаҫса тарать.

Прохор тихо говорил с казаками, сидевшими на сугреве под амбаром.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лавҫӑ Петрона уринчен пырса тытнӑччӗ ҫеҫ, ҫынсем, шӑппӑн чакса, картлашка ҫинчен аннӑ Ильиничнӑна хисеплӗн ҫул пачӗҫ.

Подводчик взялся было за ноги Петра, но толпа молча расступилась, почтительно дала дорогу сходившей с порожков Ильиничне.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пурӑнса пӗтерчӗ ҫӗр ҫинчи пурнӑҫне, — терӗ тахӑшӗ шӑппӑн.

Отходил по земле, — сказал кто-то тихонько.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка тӳрех Петро патне утса кайрӗ, куҫне ҫӗклемесӗр шӑппӑн ыйтрӗ:

Мишка подошел к Петру в упор, тихо, не поднимая от земли глаз, спросив:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑппӑн кӑшкӑрса каларӗ:

Глухо крикнул:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман сасси шӑппӑн хайрӑлса тухнӑран-и е татах темшӗн, Кошевой урнӑ пек тилӗрсе кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Кошевой, то ли от тихого голоса Штокмана, то ли еще от чего, взбесился, заорал:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кошевой ҫӑнӑх пек шурса кайрӗ, Иван Алексеевич шӑппӑн пӑшӑлтатса каларӗ:

А Кошевой, мучнисто побелев, шепнул Ивану Алексеевичу:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑппӑн пӑшӑлтатнӑ, сӗрлесе калаҫнӑ сасӑсем…

Шепот, разговоры…

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хирӗҫ мӗн те пулин хуравласа калас вырӑнне Лукинична пуҫӗпе ҫӗр урайне ҫапӑнчӗ, вилнӗ упӑшкишӗн шӑппӑн ӑша кайнӑ сасӑпа хӳхлесе йӗрсе ячӗ:

Вместо ответа Лукинична стукнулась головой о земляной пол, глухо, надорванно заголосила по мертвому:

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Чуну канчӗ-и ӗнтӗ? — крыльца ҫинчен аннӑ-анман шӑппӑн ыйтрӗ Мишка, такам катӑкланӑ пек кулкаласа.

— Отлегнуло? — тихо, как от щекотки, посмеиваясь, спросил Мишка, едва лишь сошел с крыльца.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Крыльца ҫинче, Григорий пичӗ ҫине сывласа, ҫутӑ та хаяр куҫне йӑлкӑштарса, шӑппӑн ыйтрӗ:

На крыльце, дыша в лицо Григорию, поблескивая лихими светлыми глазами, шепотом спросил:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем шӑппӑн кулкаласа саланчӗҫ.

Казаки разошлись, молча улыбаясь.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

вахмистр, ҫӗлӗкне хывса, пуҫ тайрӗ, пулӑшнӑшӑн тав турӗ те, йӗнерӗ ҫинче ҫавӑрӑнса, шӑппӑн хушрӗ:

Вахмистр снял шапку, поклонился, поблагодарил помогавших и, поворачиваясь в седле, негромко приказал:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тухасса вилерен уйрӑлнӑ пек, ҫӗлӗкне хывса, сарӑ алӑка хӑй хыҫҫӑн шӑппӑн хупса тухрӗ…

Вышел, будто от покойника: сняв шапку, тихо притворив за собой желтую дверь.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed