Шырав
Шырав ĕçĕ:
Анчах вӑл капитан Куртран, ирхине хӑй малашне те нимӗн те тӑваймасан хыттӑн тыткалама пулнинчен тата ытларах хӑранӑ.
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Тӗрӗссипе каласан, хӑйне староста тунӑран вара вӑл яла хыттӑн пырса ҫапакан приказа вуласа — халӑх умне пӗрремӗш хут ҫав тери татӑклӑн тухса каларӗ.
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Евдоким туйипе ҫӗре хыттӑн шаклаттарса утать.
III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
— Ҫапла кирлӗ, — хыттӑн ответ пачӗ те вӑл хӑйӗн шухӑшӗсене, ун хыҫҫӑн пӗчӗк Зина тепӗр хут каларӗ вӑл сӑмахсене:— Так надо, — громко ответила она своим мыслям, и маленькая Зина повторила, как эхо:
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Юр тӑрӑх хыттӑн, йывӑррӑн утни, нимӗҫле вӑрҫни, темле ҫемҫе япалана прикладпа ҫапни илтӗнчӗ.Послышался скрип шагов по снегу, немецкая ругань, удар прикладом по чему-то мягкому.
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Унтан — ҫинҫен, ҫав тери хыттӑн кӑшкӑрни илтӗнчӗ.
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Таса сивӗ сывлӑшра, пӑр пек сивӗ каҫхине кашни сас хыттӑн, уҫҫӑн янранӑ.В чистом морозном воздухе, в полной тишине ледяной ночи малейший звук раздавался громко и явственно.
II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Скребин сасартӑк хӑй тавра темӗн кӑшӑлтатнине сисрӗ, хыттӑн каланӑ сасӑсене илтрӗ.Скребин вдруг почувствовал около себя какое-то движение, услыхал громкие голоса.
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
— Эсӗ мӗн, эпӗ сӑпка юрри юрлатӑп теместӗн-и тата? — терӗ хыттӑн Чесноков.
1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Чӗрнисемпе янахне хыҫса, вӑл йӑл кулнине сирсе пӑрахнӑ пек турӗ те, хыттӑн каларӗ:Поскоблив ногтем подбородок и словно смахивая улыбку, грузчик сказал:
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
— Мурат! — терӗ вӑл хыттӑн.
4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
— Есть, большевиксем ҫине пеме пуҫлатпӑр, лейтенант господин! — терӗ ун хыҫҫӑн Андрей хыттӑн.— Есть открыть стрельбу по большевикам, господин лейтенант! — громко повторил Андрей.
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Интервентсене аллисене козырек патне тытса хыттӑн саламлаҫҫӗ, тӑлмачӑсен кӑмӑлне ҫавӑрас шутпа путсӗр юрӑсем юрлаҫҫӗ, каҫсерен пурте пӗрле пухӑнса «Ҫӳлти аттемӗр» вулаҫҫӗ.
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Ҫакна пӗтӗмпех тарӑхса хыттӑн калатӑп, тӗрлӗрен французла сӑмахсем хуша-хуша хуратӑп.И все это в повышенном тоне, с разными французскими словами.
6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Урамра аманнисене тиенӗ лавсене Березника ӑсатакан санитарсем хыттӑн калаҫни илтӗнет.За окнами слышались возгласы санитаров, отправлявших в Березник обоз с ранеными.
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
— Темӗн илтӗнмест-ха… — хыттӑн илтӗнсе кайрӗ Сергунькӑн шӑппӑн каланӑ сасси.— Не слышно чего-то… — отчетливо раздался в тишине негромкий голос Сергунько.
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
— Ан пӑшӑрханӑр, пурне те кирлӗ пек тӑвӑпӑр, — терӗ Люба хыттӑн.
6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Хулпуҫҫи урлӑ ҫакса янӑ винтовкине тӳрлетсе, Черепанов хыттӑн команда пачӗ:Оправив винтовку, висевшую у него за плечом, Черепанов громко скомандовал:
5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Вӗсем мӗн калаҫнине малалла итлемесӗрех Люба ҫӑвара карса хыттӑн анасларӗ те пӳртрен тухса кайрӗ.Не прислушиваясь больше к их разговору, Люба громко, во весь рот зевнула и вышла из комнаты.
5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
— Ан васка, тетӗп сана, — татса хучӗ хыттӑн комиссар.
5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.