Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пичӗ (тĕпĕ: пит) more information about the word form can be found here.

Григорий лампа ҫутрӗ те унӑн хӑмӑрланса кайнӑ пичӗ юнланнине, ҫамкаран ҫӳлерех пуля шӑйӑрса кайнӑ йӗр каҫнине курчӗ.
Григорий зажег лампу, — увидел на побуревшем лице его кровь и огнестрельную царапину выше лба.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пичӗ ҫине ҫӗр кӑмрӑкӗн ҫуса тасатмалла мар вӗтӗ-вӗтӗ тусанӗ пӑнчӑланса кӗрсе тулнӑ; ялан тӗттӗмре, ҫӗр айӗнчи хура сийсем хушшинче ӗҫленипе тӗссӗрленсе кайнӑ ӗшенчӗк куҫӗсем те унӑн ҫӗр кӑмрӑкӗ майлах йӑлтӑртатаҫҫӗ.
В порах лица его крохотными, несмываемыми точками чернела угольная пыль, и таким же угольным блеском томились соловые, обесцвеченные вечными потемками и черными пластами земляной утробы глаза.

Ирхи сивӗпе хӗрелсе кайнӑ Такан Яккӑвӗ ура айӗнчи пӑра йывӑр аттипе кӑчӑртаттарса пырать, Пичӗ хӗп-хӗрлех унӑн, ҫаврака суран ҫӗвӗкӗ ҫеҫ тӗссӗррӗн кӑвакарса тухнӑ.
Подкова, красный от легкого утренника, шагал, с хрустом дробя сапогами звонистый ледок, На лице его полыхал румянец, лишь овальный шрам трупно синел.

Унӑн яп-яка хырнӑ янахӗ ҫинче хурарах тарӑн шӑтӑк палӑракан пичӗ тарӑхнӑ пек тӗксӗмленсе килчӗ, темскер манса хӑварнӑ пулас вӑл килӗнче.
На глянцево-выбритом лице, с глубокой, черневшей на подбородке дыркой, тенилась досада: видимо, забыл что-то.

Сӑнран шурса кайнӑ Боговой (ун пичӗ ҫинчи ҫунӑк тар йӗрӗсем халӗ пушшех кӑваккӑн курӑнаҫҫӗ) хӑрах айӑкӗ ҫинче выртать, ҫӑварӗнчен хаяр сӑмахсем сирпӗнтресе, суранланнӑ ура хырӑмне ҫыхать.
Бледный Боговой (ярче синели пороховые пятна на его щеках) лежал на боку, выхаркивая ругательства, перевязывал раненную в мякоть ногу.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпӗ мӗн ачаран ав ҫар ӗҫӗпе интересленнӗ, — пурне те култарса пӳрнипе пичӗ ҫинчи кӑвак шатрасем ҫине тӗккелесе илчӗ вӑл, — хам тӗллӗн тупӑ туса куртӑм, ҫурӑлса кайрӗ те — инкекне те астивсе курма тиврӗ.
— Я вон с детства интерес имел к военному делу, — под общий хохот тыкал пальцем в свои синие конопины по лицу: — пушку делал, ее разорвало, — пришлось пострадать.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— «Малатса» тӑр ӗнтӗ халь! — витлерӗ ӑна кӗререх сӑн-питлӗ Боговой, ҫамкипе пичӗ пӑшал тарӗ ҫунтарнӑран кӑвак пӑнчӑсемпе йӗрленсе пӗтнӗскер.
— Вот тебе и «зачем»! — передразнивал его смуглолицый, с синими крапинками пороха на лбу и щеках, Боговой.

Унӑн пичӗ ҫинчи суран ҫӗвекӗ кулнипеле хӑлхи вӗҫӗнчен пуҫласа янах ай таранах хӗрелсе тухрӗ.
Шрам его на всем протяжении, от кончика уха до подбородка, порозовел от улыбки.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чукун ҫул ҫинче ӗҫлекен ҫыннӑн пичӗ именчӗклӗн те айӑплӑн туртӑна-туртӑна илнинчен вӑл, хӑйне тӳрре кӑларас тесе, темскер каласшӑн пулни сисӗнет.
Железнодорожник что-то хотел говорить, оправдываться, судя по смущенно-виноватому выражению его лица.

Унӑн хырӑнса якалнӑ, пӑт-пат шатраллӑ пичӗ ҫинче типтерлӗн пӗтӗрсе янӑ мӑйӑхӗ палӑрать.
На большом, чуть рябоватом выбритом лице его светлели заботливо закрученные усы.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кӳл, — терӗ вӑл, хӑйӗн пичӗ кӑвакарсах кайрӗ.
— Запрягай, — сказал он, и лицо его побледнело.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лена тӗлӗнсе пуҫне ҫӗклерӗ, унӑн куҫӗсем, унӑн кӗрен пичӗ Ванюшӑна ҫав тери илемлӗн курӑнчӗҫ, Ванюша урӑх ура ҫинче тӑраймасӑр, юпа ҫине ларчӗ.
Лена удивленно подняла голову, и этот ее строгий взгляд, и ее румяное лицо показались Ванюше такими красивыми, что он уже не мог устоять и присел на столб.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл ӗҫе Прохор савӑнсах, мӑнаҫлӑн килӗшрӗ, унӑн танлӑ та шухӑшлӑ пичӗ ҫине пӑхсан, кашни ҫынах кун пек пысӑк ӗҫе чӑнах та Прохорсӑр пуҫне никам та тӑваймӗ, тесе шутламалла.
Он принял это назначение охотно; всякий, глядя на его сосредоточенно-строгое лицо, думал: да, только Прохор и никто другой может справиться с этим делом.

— Ефимӑн сарлака пичӗ кӑмӑллӑ куллипе татах сарӑлса кайрӗ.
— Скуластое лицо Ефима расплылось в улыбке.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Унӑн пичӗ шуралса кайрӗ.
— Лицо у него побледнело.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унӑн нумайранпа бритва курман пичӗ тӗксӗм те хурлӑхлӑ пулнӑ.
Лицо его, давно не видавшее бритвы, было серое и грустное.

Викторӑн ҫутӑ пичӗ кулӑпа ялтӑраса илчӗ.
Светлое лицо Виктора засияло улыбкой.

Шурӑ шел тутӑрпа ҫавӑрса ҫыхнӑ кӗрен пичӗ, пысӑк хӑмӑр куҫӗсем унӑн уйӑх ҫутинче темле шиклӗ савӑнӑҫпа ҫутӑлса тӑнӑ.
Ее смуглое лицо, завязанное белым шелковым платком, большие темные глаза светились тревожной радостью.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей куҫӗсем йӑлтӑртатса кайрӗҫ, — вӑл ҫак ыйтӑва кӗтсе ҫеҫ ларнӑ пек, ҫӑра куҫхаршийӗсем кӑмӑллӑн сарӑлчӗҫ, пичӗ савӑнса кайрӗ.
Глаза Сергея заблестели, — будто-то ожидая данный вопрос его густые брови добродушно расширились, лицо просветлело.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл, ҫурӑмӗпе алӑка хупӑрласа, аллипе питӗркӗҫе ярса тытрӗ, уйӑхӑн кӗрен ҫутинче унӑн пичӗ питӗ савӑнӑҫлӑн курӑнчӗ:
Она стояла спиной к дверям, держась рукой за щеколду, и лицо ее было возбужденно-веселым.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics