Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ӑна та Валерия Мессала мӗнле юратнӑ!
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Кивӗ Карантина ҫӳреме Володя питӗ юратнӑ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
«Эпир Гриценко Ваньӑпа авалхи юлташсем», теме юратнӑ Володя.— Мы с Гриценко Ваней старинные товарищи, — любил говорить Володя.
Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Оленина хӗр ӑна хальхи минутра ҫеҫ юратнӑ пек вӗсемпе иккӗшӗн малашлӑх ҫук тесе шутланӑ пек туйӑнчӗ.
XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Нивушлӗ хӗрарӑма пӗр илемӗшӗн анчах, нивушлӗ хӗрарӑм-статуйӑна юратма пулать? — тесе ыйтрӑм эпӗ хамран, хам вара, хамӑн туйӑма шансах кайман пулин те, ҫав хӗре ун чухнех юратнӑ ӗнтӗ.
XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ерошка мучи ӳсӗрӗлсен, унӑн юратнӑ вырӑнӗ урайӗнче пулнӑ.Когда дядя Ерошка бывал пьян, любимое положение его бывало на полу.
XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Вара вӑл хӑйӗн юратнӑ юррине юрлама пуҫларӗ:
XXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӑл Марьянка ҫине пӑхрӗ те ӑна тусемпе тӳпен илемне юратнӑ пек (ӑна хӑйне ҫапла туйӑнчӗ) юратрӗ, вӑл унпа нихӑш енӗпе те хутшӑнса ҫыхланса кайма шутламарӗ.
XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вара ӑна сасартӑк ним сӑлтавсӑрах хӑйне темӗнле ҫав тери телейлӗ пек, пурне те юратнӑ пек туйӑнчӗ те вӑл авалхи, ача чухнехи йӑлапа, сӑхсӑхма, такама тав тума пуҫларӗ.
XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Каҫхине кӑтартӑп, — терӗ старик, хӑйӗн юратнӑ Лямӗ ҫине кӑтартса.Вечером докажу, — сказал старик, указывая на своего любимца Ляма.
XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Вара вӑл каллех хӑй юратнӑ пек хуҫланса илчӗ, кун хыҫҫӑн пурте ахӑлтатса кулса ячӗҫ; Ергушов тени вара ун чухне, юнашар ларакан Марьянкӑна сиктерсе хӑварса, вата казачкӑна ытала пуҫларӗ.
XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Эпӗ кӑна ахаль калатӑп, ку манӑн ялан калакан сӑмах, юратнӑ сӑмахӑм: карга, карга, ҫапла калатӑп пулсан, шӳт тӑватӑп пулать.А я так говорю; поговорка моя, слово любимое: карга; карга, так и говорю, значит шутю .
XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Салтаксен чи юратнӑ вырӑнӗ патне, пӑтӑ ҫывӑхне, пысӑк ушкӑн кӗпӗрленсе пуҫтарӑнать, ҫӑварне чӗлӗмсем хыпнӑ салтаксем, пӗрре вӗри тӳпенелле палӑрми хӑпарса ҫӳлте шурӑ пӗлӗт пек ҫӑрӑлакан тӗтӗм ҫине, тепре шӑратнӑ кӗленче пек таса сывлӑшра чӗтренекен ҫулӑм ҫине пӑхса, казаксемпе казачкӑсенчен, вӗсем пӗрре те вырӑссем пек курӑнманнишӗн йӗкӗлтесе, кула-кула калаҫса йӑпанаҫҫӗ, Килсеренех салтаксем курӑнаҫҫӗ, вӗсем ахӑлтатса кулни илтӗнет, хӑйсен ҫурчӗсене хӳтӗлекен тата шывпа савӑт-сапа памасӑр хирӗҫекен казак майрисем хаяррӑн та хӑлхана ҫурмалла кӑшкӑрашнисем илтӗнеҫҫӗ.
X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Мӗнле майпа-ха вӑл, хӗрӗ мана юратнӑ пулин те, ҫав хӗре юратма пултарнӑ?» — шухӑшларӗ Оленин, вара ун пуҫне иккӗленӳ шухӑшӗсем пырса кӗчӗҫ.
II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Халиччен вӑл пӗр хӑйне ҫеҫ юратнӑ тата юратмасӑр тӑма та пултарайман, мӗншӗн тесен хӑйӗнчен вӑл ыррине кӑна кӗтнӗ тата хӑйӗнчен хӑй сивӗнме ӗлкӗреймен-ха.
II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ӑна вара хӑй тусӗсене юратнӑ пек тата вӗсемпе пӗрлех урӑххине те тахӑшне юратнӑ пек туйӑнчӗ.И ему казалось, что он любит своих друзей и еще любит кого-то.
II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Халлӗхе вӑл мана ҫапман-ха, анчах вӑл мана ҫапма, ман юратнӑ хӗрарӑма кӳрентерме, ман ирӗкӗме пуҫтахлӑн пӗтерсе хума пултарать, тесе шутланиех, — ҫак пӗртен-пӗр шухӑшах манӑн мӗнпур мӑнаҫлӑхӑма туртӑнтарса хӑпартать, чӗвен тӑратать.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Шкул саккинчен пуҫласа ҫак тарана ҫитичченех: «Ҫывӑх ҫынна, хӑвна юратнӑ пекех, юрат, пӗлсе тӑр, йӑвашлӑх, итлеслӗх тата ҫӳҫенӳ-шикленӳ — этем чыс-хисеплӗхӗн чи пӗрремӗш тивӗҫӗ», — тӳнккенӗ пире ватӑ ҫӑхансемпе чавкасем.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
«Эпӗ ӑна чуптунӑ! — шухӑшлать Шурочка ниҫта кайса кӗреймесӗр. — Эпӗ ӑна юратнӑ!
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ну-так вӑт, ҫитӗнсе ҫитсессӗн, ман сӑмахсене, ахӑртнех, аса илӗр акӑ эсир: упӑшкапа юранине юратнӑ ҫынпа юрамасть-ҫке-ха.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.