Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑнчӗ (тĕпĕ: туйӑн) more information about the word form can be found here.
Халӗ Григорие пурнӑҫра ун ҫунатти айӗнче кашни ҫынах ӑшӑнма пултаракан чӑнлӑх ӗмӗрте те пулман пек туйӑнчӗ, ҫавӑнпа та вӑл, виҫесӗр тарӑхнӑскер, кашни ҫыннӑн хӑйӗн чӑнлӑхӗ, хӑйне уйрӑм йӑранӗ тесе шухӑшларӗ.

Теперь ему уже казалось, что извечно не было в ней такой правды, под крылом которой мог бы посогреться всякий, и, до края озлобленный, он думал: у каждого своя правда, своя борозда.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗлӗт мӗлки пек йӑсӑрланса иртрӗҫ ҫав кунсем, халӗ ӗнтӗ ӑна хӑй унччен чӑнлӑх шыраса супни усӑсӑр та ниме тӑман тертленӳ пек ҫеҫ туйӑнчӗ.

Тенью от тучи проклубились те дни, и теперь казались ему его искания зряшными и пустыми.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак кунран пуҫласа ӑна хӑйӗн ҫул-йӗрӗ уйӑх ҫутинчи ҫул пекех чат уҫҫӑн курӑнса выртнӑ пек туйӑнчӗ.

Ясен, казалось, был его путь отныне, как высветленный месяцем шлях.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Икӗ хутӗнче те Мишкӑна чӗри татӑлса кайса, таҫта аялалла шуса аннӑ пек туйӑнчӗ.

И оба раза сердце у Мишки срывалось и словно катилось куда-то вниз.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫапах та фронт иртсе кайнӑ хыҫҫӑн чӑлӑм куҫ хупмасӑр ҫӗр каҫакансем те сахал тупӑнмарӗҫ: вӗсемшӗн минтер вӗри, вырӑн хытӑ пулчӗ, тӑван арӑм юттӑн туйӑнчӗ.

Но когда фронт прошел, немало оказалось и таких, кто не спал ночами, кому подушка была горяча, постель жестка и родная жена немила.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑшман ҫарӗ килсе кӗнӗ ҫак малтанхи самант тем тери хӑрушла туйӑнчӗ пулин те, шӑл йӗрме юратакан Дуняшка хальхинче те чӑтӑм ҫитереймерӗ: разведка каялла ҫаврӑнсан, тутине саппун аркипе хупласа, чӑхлатса ячӗ те кухньӑна ывтӑнса тухрӗ.

Как ни страшен был этот первый момент вступления вражеского войска, но смешливая Дуняшка не вытерпела и тут: когда разведка повернула обратно, она фыркнула в завеску, выбежала на кухню.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кичем туйӑнчӗ пӗччен кайма.

— Одному, сдается, скучно ехать в отступ.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем хӑйсем пек казаксенех ҫаратни ӑна уйрӑмах тискер те ирсӗррӗн туйӑнчӗ.

Особенно отвратительным казался в его глазах грабеж своих же казаков.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр чухне, ҫапӑҫу пынӑ вӑхӑтра, Григорие унӑн тӑшманӗсем те — Тамбов, Рязань, Саратов мужикӗсем — ҫӗр пирки кӗвӗҫнипелех вӑрҫӑпа килнӗн туйӑнчӗ.

Григорию иногда в бою казалось, что и враги его — тамбовские, рязанские, саратовские мужики — идут, движимые таким же ревнивым чувством к земле.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсене пурне те ҫак вӑрҫӑ область ҫине тапӑнса кӗнӗ большевиксен айӑпне пула кӑна тӑсӑлнӑ пек туйӑнчӗ.

Всем им казалось, что только по вине большевиков, напиравших на Область, идет эта война.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка, ӑна аякра сӑнанӑ май, ӑйӑрӑн ҫӳхе тирӗ айӗнче шӑнӑрсен тӗвви сӳрӗккӗн сиккипеле выляканӗ курчӗ, Бахарь вара ӑна ҫав кӗсрене, хӑй ваттине кура, шанчӑк хывмасӑр хытӑ хуйхӑрса юратнӑ пек туйӑнчӗ.

Мишка смотрел на него со стороны, видел, как под тонкой кожей жеребца вяло играют связки мускулов, и ему казалось, что Бахарь любит эту кобылицу по-старчески безнадежно крепко и грустно.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӗтӗрӗнчӗк пурнӑҫпа пурӑнса начарланса кайнӑ сестрасемсӗр пуҫне икӗ уйӑх хӗрарӑм курман Листницкие Ольга Николаевна калама ҫук чипер пек туйӑнчӗ.

Листницкому, два месяца не видавшему женщин, за исключением измызганных сестер, Ольга Николаевна казалась преувеличенно красивой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра Солдатов ӑна хӑлха чикки тыттарса ярасшӑн пек туйӑнчӗ.

Ему показалось, что Солдатов хочет его ударить.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка самантлӑха иккӗленсе тӑчӗ, — ӑна Солдатов, хӑйӗн сӑн-питне кӑтартас мар тесе, кӑвайт ҫине юриех чӗрӗ кизек илсе хунӑ пек туйӑнчӗ.

Мишка секунду колебался — ему подумалось, что Солдатов нарочно положил в огонь свежий кизяк, чтобы скрыть выражение своего лица.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, усаллӑн ятлаҫкаласа, самайччен хӑйне ҫурӑмӗ тӑрӑх пушӑпа ӑшалантарса тӑчӗ; анчах ыратни ҫав-ҫавах сисӗнмерӗ, — кӗрӗкӗ хӳтӗлерӗ, пӗр ҫакӑншӑн кӑна хывӑнасси усӑсӑр пек туйӑнчӗ.

Матерясь, он долго хлестал себя через спину, но было не больно, — защищала дубленая шуба, а раздеваться ради этого казалось бессмысленно.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тарласа кайнӑ тӗкӗр ҫине пӑхрӗ те хӑйне хӑй те паллаймарӗ тейӗн: ӑна унтан каснӑ-лартнӑ хӑйнешкел сӑн-питлӗ, ҫӳллӗ те типшӗмкке, чикан сӑнлӑ хура офицер хирӗҫ пӑхнӑн туйӑнчӗ.

Когда погляделся в запотевшее зеркало, — почти не узнал себя: высокий, сухощавый, цыгановато-черный офицер глядел на него двойником.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Таврӑнса пушӑпа туртас тенӗччӗ те — Григорий пур; унпа чух ырӑ мар пек туйӑнчӗ.

Хотел уже вернуться, кнутом ее перепоясать, да Григорий был, а с ним все как-то вроде неспособно.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вара хӗвел тухнӑ чухнехи пек ҫутӑ Усть-Невинскинчен ҫеҫенхире ывтӑнчӗ, Шурӑ Мечеть, Краснокаменски, Родниковски, Яман-Джалга станицисем енче шурӑмпуҫ хӑпарчӗ, ҫак ҫутӑ ҫынсене хӑйсем ҫитес илемлӗ вӑхӑта ҫутатса тӑнӑ пек туйӑнчӗ.

Тогда зарево, похожее на восход солнца, от Усть-Невинской перекинулось в степь и поднялось в той стороне, где лежали станицы Белая Мечеть, Краснокаменская, Родниковская, Яман-Джалга, и казалось людям — огни озаряют то прекрасное будущее, куда лежат их дороги.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вырӑнӗ Никита Никитича питӗ майлӑ пек туйӑнчӗ.

Место Никите Никитичу показалось весьма удобным.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тата сӑмси кӑштах курпун иккенне асӑрхарӗ Ирина, ку ӑна ытла та кулӑшла пек туйӑнчӗ, кулса ямасӑр аран-аран тӳсрӗ вӑл…

А еще Ирина заметила, что у него нос немного горбатый, и это показалось ей уж очень смешным, что она еле сдержалась, чтобы не рассмеяться…

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed