Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ашшӗ the word is in our database.
Ашшӗ (тĕпĕ: ашшӗ) more information about the word form can be found here.
Юлашкинчен, вӑл хӑйӗн аллине Эвтибида умӗнчен илчӗ те, ашшӗ ачине каланӑ пек йӑвашшӑн каларӗ:

Наконец он мягко отнял свою руку и почти с отеческой добротой сказал:

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эсӗ ху ҫав ачасен ашшӗ пулма тивӗҫсӗр ҫын.

Отцом своих детей ты недостоин быть.

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ман туляк-пӑшал шӑпах икӗ тенкӗ тӑратчӗ, Костьӑн ашшӗ илнӗ ик кӗпҫеллӗ пӑшалччӗ, калама ҫук мӑнаҫланатчӗ вара вӑл унпа.

Мое ружье-туляк стоило ровно два рубля, а у Кости была отцовская двустволка, составлявшая предмет его величайшей гордости.

I // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Мӗн, тӑванӑм, аван мар-им? — тенӗ ватӑ Ҫерҫие Ҫерки ашшӗ, савӑнӑҫлӑн кулса.

Что, брат, не любишь? — обратился отец к Воробью и весело засмеялся.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Ашшӗ те савӑннӑ.

Help to translate

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Эсӗ кашни ир асту! — тенӗ ӑна ашшӗ.

— Ты каждое утро смотри, — учил его отец.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Паха япала пулать, Ҫерки — тенӗ ашшӗ савӑнӑҫлӑн, юлашки пӑтине ҫапса кӗртнӗ чух.

— Отличная штука будет, Сережка! — весело говорил отец, вбивая последний гвоздь.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Федорка кунӗпех питӗ савӑнӑҫлӑ пулнӑ, хӑй пӗрмай ҫапла шухӑшланӑ: тепӗр пилӗк ҫултан Прошка чӑн-чӑн рабочи пулӗ, вара вӗсем ашшӗ пур чухнехи пекех лайӑх пурӑнӗҫ…

Федорка целый день была счастлива, он думала: через пять лет Прошка станет настоящим рабочим, тогда они заживут хорошо, как при отце…

VII // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Федорка йӗркеллӗ пулма тӑрӑшнӑ, ытти хӗрсенчен пӑрӑнарах ҫӳренӗ: ӑна ашшӗ пур чухне лайӑх пурӑннине аса илни тытса пынӑ, ыттисем ун пек пурнӑҫ курман.

Федорка старалась быть порядочной, избегала других девушек: ее поддерживало воспоминание о том, что при отце было хорошо, а другие не видели такой жизни.

V // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

«Ӳсем-ха ак, вара хам мастер пулӑп», — шухӑшлать ача, вӑл ҫемҫе ҫӑпата сырӗ, сӑран саппун ҫакӗ, ашшӗ пекех, ҫӗнӗ алса тӑхӑнӗ.

«Вот буду большой, тогда сам в мастера пойду…» — соображал мальчик и видел себя в мягких прядениках, в кожаной защитке и в новых вачегах, какие были у отца.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Тахҫан Прошка ашшӗ те ҫавӑн пек апатланнӑ, Прошка, хӑй ун умӗнче тӑнӑ.

Вот так же ужинал когда-то и отец Прошки, а сам Прошка стоял и смотрел на него.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Анчах ашшӗ «пукан» ҫинчен ӳкнӗ тимӗр пӑрӑса илсе хунӑ чухне ытла йывӑр ҫӗклесе пӑсӑлнӑ, нумайччен чирлӗ выртнӑ, кӗҫех вилсе те кайнӑ, кил-йышне нимсӗрех тӑратса хӑварнӑ.

Но потом отец надсадился, поднимая упавшую со стула полосу железа, долго лежал больной и умер, оставив семью ни с чем.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Ашшӗ вилес умӗн кивелнӗ сӑмавар та туяннӑччӗ.

Незадолго до смерти отец купил даже подержанный самовар.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Уяв кунӗсенче ашшӗ хӑмач кӗпе, ҫӳхе пуставран ҫӗлетнӗ халат тӑхӑннӑ, яланах ӗҫсе ӳсӗрӗлнӗ.

По праздникам отец надевал простую кумачную рубаху, халат из тонкого сукна и непременно напивался.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Прошка ашшӗ патвар ҫын пулнӑ, упа пекех туйӑннӑ.

Отец Прошки был здоровенный мужик и смахивал на медведя.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

— Хӑрарӑн-и, Прошка? — тенӗ ашшӗ, сухан куклине ҫисе ярса е йывӑҫ кашӑкне ҫуласа.

— Испужался, Прошка? — спрашивал отец, прожевывая кусок лукового пирога или облизывая деревянную круглую ложку.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Вӗсен ашшӗ тӗп корпусра, хӗстерекен мӑлатук патӗнче ӗҫленӗ, кунтах, чугун «пукан» ҫине ларса, апатланнӑ.

Отец работал в главном корпусе, у обжимочного молота, и обедал тут же, присев на чугунный «стул».

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Тахҫан Федорка та, унтан — Прошка ашшӗ валли фабрикӑна апат леҫнӗ.

Когда-то Федорка тоже носила отцу обеды на фабрику, а потом — Прошка.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Анчах лайӑх вырӑнсенче ашшӗ пур ачасем ӗҫленӗ, чухӑн ҫын ачисене унта илмен…

Да на хороших местах перебиваются отцовские дети, а голытьбу не пустят…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Прошка, Лукич хыҫҫӑн пӑхса, хӑй ашшӗне аса илет; ашшӗ ӑна руда хӗртнӗ ҫӗре ямӑн пулӗччӗ, кунта ӗҫлеме йывӑр, хӗлле пушшех хӗн…

Прошка, провожая Лукича глазами, думал о своем отце, который не пустил бы его на пожог, где работа была такая тяжелая, особенно по зимам…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed