Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫумӑр the word is in our database.

Ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) more information about the word form can be found here.

Ҫумӑр шӑпӑртатса ачашланӑ май Прохор мотор пӑсӑлни ҫинчен хӑй пӗлнӗ пек тӗплӗн каласа панӑ хушӑра, унӑн йӑнӑшӗ мӗнре пулнине Виктор ӑнлантарса панӑ хушӑра тулта тӗттӗмленсе килчӗ; ӑнланма ҫук: те каҫ пулчӗ, те ҫумӑра пула тата ҫӗр ҫумнех усӑнса аннӑ хура катрам пӗлӗтсене пула тӗттӗмленчӗ.
И покамест Прохор под убаюкивающий шум дождя рассказывал о случившейся поломке, покамест Виктор пояснял, в чем его ошибка, на дворе потемнело, и нельзя было понять, наступил ли вечер, или же сгустились сумерки от дождя и от косматых, низко припадавших к земле туч.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫумӑр тумламӗсем каллех ӳкме пуҫларӗҫ.
Дождь снова накрапывал.

Ҫумӑр пӗлӗчӗсем ҫеҫенхир ҫийӗпе хӑвӑрттӑн иртсе кайрӗҫ, халӗ ӗнтӗ ҫумӑр таҫта тусем хушшинче ҫӑвать.
Водяная стена быстро пронеслась по степи, и дождь теперь уже разгуливал где-то за горой.

Тӳп-тӳррӗн ҫӑвакан ҫумӑрӑн шултра тумламӗсем машина тӑрринче хыттӑн шакӑртатма пуҫларӗҫ, унтан ҫумӑр айккинчен, кантӑк ҫине ҫаптарса ҫума пуҫларӗ те, вара ҫул ҫинчи тусан сирпӗне-сирпӗне илсе чӑмаккаланчӗ, ҫийӗнчех хуралса кайрӗ.
Крупный, наискось падавший дождь грозно застучал по кузову, потом зашел сбоку и попробовал крепость стекол, и тогда уже пошел плясать по дороге так, что только пыль вспыхивала, скручивалась в комки и сразу чернела.

Виктор урӑх ыйтса тӑмарӗ, машинӑна кӗрсе ларчӗ: вӑл ҫумӑр килсе ҫитиччен Усть-Невинскинче пулма май тухнӑшӑн савӑнчӗ.
Виктор больше не стал расспрашивать и залез в машину: он был даже рад случаю, что до дождя приедет в Усть-Невинскую.

Виктор васкать, вӑл е хупӑрланса килекен ҫумӑр пӗлӗчӗ ҫине, е — тавралла ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхать: ҫывӑхра пӗр чӗрчун та, бригадӑн уйри ҫурчӗ те, выльӑх хупмалли уйри карта та, утӑ капанӗ те пулин курӑнмасть — ҫумӑртан пытанмалли вырӑн ниҫта та ҫук: мӗн куҫ курма пултарнӑ таранах ҫилпе пучахсем шупкарах симӗс парӑс пек кашласа лараҫҫӗ.
Виктор торопился, оглядывался на это серое полотнище, смотрел по сторонам: поблизости не было ни бригадного табора, ни пастушьей кошары, ни даже копны сена, где бы можно было укрыться, — сколько видел глаз, колосья и колосья, как натянутый бледно-зеленый парус, покачивались они на ветру.

Аслати кӗмсӗртетекен пӗлӗтсенчен маларах, вӗсен ҫулне пӳлсе хунӑ пек, пӗлӗт ҫӗрелле ярӑмӑн-ярӑмӑн усӑнса анчӗ, ку — ҫумӑр ҫума пуҫларӗ, ярӑмланса аннӑ пӗлӗт витӗр ҫиҫӗм ҫулӑмлӑ-хӗрлӗ йӗрсемпе вылянӑ пек чӗркелеме тытӑнчӗ.
Виктор оглянулся и увидел: впереди грозовых туч, преграждая им путь, повисло серое полотнище — то лил дождь, и молния, играя, и вкось и вкривь прошивала водяную стену огненно-красными нитками.

Хӗвел мӗн иртенпех хытӑ хӗртет, вӗри сывлӑш пӗр вырӑнта хускалмасӑр тӑрать, кӑнтӑр тӗлнелле тусем ҫийӗнче аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗсем пуҫтарӑнчӗҫ.
Солнце палило нещадно, воздух был недвижим и горяч, а к низкому полдню над горами собралась гроза.

Вӗсемпе Семен вӑйлӑ ҫумӑр хыҫҫӑн нӳхреп юсанӑччӗ.
Те самые старики, которым после ливня Семен исправил погребок.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗр сехет хушши ытла вӑйлӑ юр, чӗреслетсе ҫӑвакан ҫумӑр пек, чалӑшшӑн ҫаптарса ҫунӑ, унтан вара тӑман тухнӑ та улама тапратнӑ.
Больше часа густой снег бил тяжело и косо, как ливень, а потом поднялась и зашумела вьюга.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Бородин генерал вӗсене тӑкӑрлӑкалла кӗрсе ҫухаличченех пӑхса тӑчӗ, унтан вара пӳрт умӗнче ларакан сирень тӗми ҫинелле пӑхрӗ, — тӗмине ҫумӑр лайӑх ҫуса тасатнӑ.
Генерал Бородин смотрел на них до тех пор, пока они не скрылись в переулке, затем перевел взгляд на куст сирени в палисаднике, — он был хорошо обмыт дождем.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

… Вӗт-вӗт ҫумӑр пӗрӗхме тытӑнчӗ.
…Заморосил мелкий серенький дождь.

Хӑш-пӗр чух тата тӗтрере кӑшт палӑракан лапсака чӑрӑш турачӗсем повозка тӗлӗпе аялтанах шуса иртеҫҫӗ; чӑрӑш лӑссинчен — ҫумӑр пулас умӗн — ҫуркуннехи пек, пит уҫӑ шӑршӑ кӗрет.
Иногда совсем низко над повозкой проплывали едва различимые во мгле широкие лапы елей; хвоя перед дождем пахла свежо и сильно, как весной.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӗвеланӑҫӗнчен каллех ҫумӑр капланса килме пуҫларӗ.
С запада опять подступали дожди.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӳперен, ҫу каҫа вӑл пӗтӗмпех тутӑхса шӑтса пӗтнӗ пек, татти-сыпписӗр ҫумӑр тӑкнӑ.
С небосвода, будто весь он проржавел за лето, нескончаемо лили дожди.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ӗнсе тӑрӑх ҫумӑр юхать-и?
— За ворот льет?

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫумӑр мӗн чухлӗ вӑйлӑрах ҫӑвать, пирӗн чӗресем ҫавӑн чухлӗ хаваслӑрах пулма тивӗҫ.
Чем сильнее дождь, тем веселее должно быть у нас на сердце.

Коммунистсем ӗнтӗ, ҫумӑр ҫунине пӑхмасӑр, хӑйсем пытанса ларнӑ ҫӗртен тухса ерипен ҫеҫ комиссар тӑракан чӑрӑш тавра пуҫтарӑнма пуҫларӗҫ.
Коммунисты, уже не обращая внимания на дождь, начали выходить из своих укрытий и осторожно сбиваться вокруг той ели, где стоял комиссар.

— Вӑл хӑй картусӗ ҫинчен ҫумӑр тумламӗсене силлесе тӑракан Озеров патнелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.
— Он обернулся к Озерову, который стряхивал с фуражки брызги дождя.

Эх, ҫумӑр ҫума пуҫлӑсӑнччӗ! тетӗп.
Эх, думаю, начались бы дожди!

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics