Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пуҫӗ (тĕпĕ: пуҫ) more information about the word form can be found here.
Ун ҫинче ҫуркаланса пӗтнӗ, аркине тавӑрса хӗстернӗ сӑхман, урисенче — пир тӑла ҫинчен кантрисемпе ҫавӑрса ҫыхнӑ пӑлан тирӗнчен тунӑ поршнисем, пуҫӗ ҫинче — тӑпӑлса пӗтнӗ пӗчӗк шурӑ ҫӗлӗк.

На нем был оборванный подоткнутый зипун, на ногах обвязанные веревочками по онучам оленьи поршни и растрепанная белая шапчонка.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Шакканӑ сасӑ хыҫҫӑнах вара казачкӑн ҫамрӑк та хитре пуҫӗ курӑнать тата ачашшӑн кулкаласа калаҫнӑ сӑмахсем илтӗнеҫҫӗ.

И вслед за стуком показывается красивая молодая голова казачки и слышатся улыбающиеся, ласковые речи.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл йывӑр мухмӑрлӑ ыйхӑран тин ҫеҫ вӑраннӑччӗ те, аллисене пуҫӗ айне хунӑскер, халӗ кравать ҫинче аялти тум вӗҫҫӗн кӑна выртатчӗ, Куҫӗсенче унӑн сӳрӗк, ывӑннӑ пӑтрашӑнчӑкчӗ.

Он только что проснулся от тяжелого хмельного сна и теперь лежал на кровати в одном нижнем белье, заложив рука под голову, В его глазах была равнодушная, усталая муть.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Веткин, юрлама килӗр! — юлташӗсен пуҫӗ урлӑ кӑшкӑрчӗ Осадчий.

— Веткин, идите петь! — крикнул Осадчий через головы товарищей.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чӗри ун, хӑранӑ чухнехи пек, хыттӑн та ним йӗркисӗррӗн тапӑртатса тапрӗ, пуҫӗ каллех йывӑрланса та вӗриленсе кайрӗ.

Сердце его забилось быстро и беспорядочно, как во время испуга, а голова опять сделалась тяжелой и теплой.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл курчӗ — Бек-Агамалов, куҫне хӗрарӑм ҫинчен илмесӗр, хӗҫне ерипен-ерипенех пуҫӗ тӑрринелле ҫӗклет.

Он увидел, что Бек-Агамалов, не сводя глаз с женщины, медленно поднимает над головой шашку.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чӑнклатса-чӑнкӑртатса илчӗ те хӗҫ, ҫивӗччӗн шӑхӑрттарса, ун пуҫӗ тӑрринче ялтӑраса та ҫуталчӗ.

Она лязгнула и с резким свистом сверкнула у него над головой.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пичӗ унӑн хӑмла ҫырли тӗслӗ пулса кайрӗ, ҫамки ҫине, шнурсем евӗр, ик шӑнӑр явӑнса тухрӗ те сӑмси патӗнче туртӑнса пӗрлешӗнчӗ, пуҫӗ чылай аялаллах хаяррӑн пӗкӗрӗлнӗччӗ, чарӑлнӑ куҫӗсен ҫаврака, ҫап-ҫара, шуррисем хӑрушла ҫуталчӗҫ.

Лицо у него сделалось малиновым, на лбу вздулись, как шнурки, две жилы, сходящиеся к носу, голова была низко и грозно опущена, а в выкатившихся глазах страшно сверкали обнажившиеся круглые белки.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑйшӗн те кӗтмен ҫӗртенех пулчӗ темелле, чышкисене пуҫӗ ҫийӗн ҫӗклесе те вӗсемпе юнаса-хӑмсарса, урнӑ евӗрлӗн кӑшкӑрса ячӗ Ромашов:

И почти неожиданно для самого себя, подняв кулаки над головою и потрясая ими, Ромашов закричал бешено:

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Аялаллах тӗшӗрӗлнӗ Хлебников пуҫӗ сасартӑк Ромашов чӗркуҫҫийӗ ҫине ӳкрӗ.

Низко склоненная голова Хлебникова вдруг упала на колени Ромашову.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫав вӑхӑтрах Ромашов салтак хӑвӑрттӑн та вӗттӗн чӗтӗренине асӑрхарӗ: чӗтӗренетчӗ унӑн пуҫӗ, чӗтӗретчӗ, шӑлӗсене шӑппӑн шаклаттарса, янахӗ.

В то же время Ромашов заметил, что солдат дрожит частой, мелкой дрожью: дрожала его голова, дрожали с тихим стуком челюсти.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашов унӑн пуҫӗ майӗпен-майӗпен, аран ҫеҫ палӑракан тӑлтлату-йӑлтлатусемпе кӑкӑрӗ ҫинелле усӑнса пынине курчӗ.

Ромашов видел, как его голова постепенно, едва заметными толчками опускалась на грудь.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Урисемпе аллисем унӑн хӑрушла йывӑрланса ларчӗҫ, пуҫӗ, пушанса юлнӑ тейӗн, ҫӑмӑлланса кайрӗ, чӗри вара таҫта питӗ тарӑна ӳкрӗ те унта, пӗтӗм ӳт-пӗве лӑскантарса, пысӑк, чирлӗ тӑлтлатупа тапма пуҫларӗ.

Ноги и руки у него вдруг страшно отяжелели, голова сделалась легкой и точно пустой, а сердце упало куда-то глубоко вниз и билось там огромными, болезненными толчками, сотрясая все тело.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пуҫӗ ун пӗр енчен тепӗр еннелле мӗскӗннӗн сулкаланать, шӑлӗсем, кашни ҫапмассеренех пӗр-пӗрин ҫумне перӗнсе, хыттӑн шаклатаҫҫӗ.

Голова его жалко моталась из одной стороны в другую, и слышно было, как при каждом ударе громко клацали друг о друга его челюсти.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пуҫӗ ун чӑрсӑррӑн хыҫалалла ывӑтӑннӑ та мӑнаҫлӑ хатарлӑхпа сулахай еннелле ҫаврӑннӑ.

Голова его дерзко закинута назад и с гордым вызовом обращена влево.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вара, самантрах вӗчӗрхенсе кайса, чӗлпӗре кирлӗ мар ҫӗртенех алӑран алла ҫилӗллӗн куҫаркаласа, генерал Осадчий пуҫӗ урлах полк командирне кӑшкӑрчӗ:

И, мгновенно раздражаясь, перебирая нервно и без нужды поводья, генерал закричал через голову Осадчего на полкового командира:

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пӗрремӗш шеренгӑри кашни салтакӑнах ура пуҫӗ, тем тесен те, ҫав кантрана математикӑлла тӗрӗслӗхпе перӗнсе тӑмалла — ҫакӑ пулать те-мӗн стройӑн хӑйне уйрӑм капӑрлӑхӗ, ӗлккенлӗхӗ.

Каждый солдат первой шеренги должен был непременно с математической точностью коснуться веревки самыми кончиками носков — в этом заключался особенный строевой шик.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хусканусене таса тунӑ пул мана, эсреметӗн хыпса ҫӑтас пуҫӗ!

Делай у меня движения чисто, матери твоей черт!

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашов пӑхнӑ та пуҫӗ ыратма пуҫланине тата йӗрес килни пуррине туять.

Ромашов глядел и чувствовал головную боль и желание плакать.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Лешӗ вырӑнӗнчен хускалчӗ те, Ромашов пуҫӗ ҫине акшар катӑкӗсемпе тилӗ самаскӑ шапӑр тӑкса, яриех шартлатса уҫӑлчӗ.

Она подалась и с треском распахнулась, осыпав голову Ромашова кусками известки и сухой замазки.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed