Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑна the word is in our database.
кӑна (тĕпĕ: кӑна) more information about the word form can be found here.
Стена хӗрринче тӑвӑр кӑна тимӗр крават пурччӗ, ура вырнаҫтармалли енче хӗрарӑм кӗпи тирпейлӗн ҫакӑнса тӑрать.

Узкая железная кровать стояла у стены, в ногах было аккуратно сложено женское платье.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аялти хучӗн ҫурринче ӗнтӗ Иван Павлыч хӑй кӑна пурӑнмасть иккен; Мускав мана малтан темле пушаннӑ пек туйӑнчӗ, ҫапах та ҫак пӗчӗк ҫуртӑн кашни чӳречинченех пуҫсем курӑнчӗҫ.

Уже не один Иван Павлыч, как прежде, занимал половину нижнего этажа, и хотя с первого взгляда непривычно пустой показалась мне Москва, однако в этом маленьком доме почти из каждого окна торчала голова.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аэродромран тӳрех Садовой урамне тухрӑм, Воротниковски урамӗпе Кораблев патнелле ҫул тытрӑм, — юрать-ха, пӗтӗм багажӑм та аллӑмри пӗчӗк чемоданӑм кӑна.

Прямо с аэродрома я поехал на Садовую, в Воротниковский переулок, к Кораблёву, — благо весь мой багаж составлял маленький чемоданчик.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Асӑм чакнипе кӑна маннӑ эпӗ, ӑс чакни вӑл пӗр пӗрчӗ сахӑр ҫименнинчен килет.

Я забыла, потому что у меня память стала слаба, и это от сахару, который я совершенно не ем.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӑшӑр тени вӑл — халама кӑна ҫӑмӑл вӗт!

Шутка сказать — жена!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑна ӗнтӗ, суранланнӑ вырӑнта юн ан тӑтӑр тесе, ачасем тунӑ пулнӑ.

Это сделали мальчики, чтобы кровь отлила от ран.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачасем патӗнче ӗҫсем малалла мӗнле пулса иртнине пӑс витӗр курнӑ пек кӑна кӑштах аса илетӗп.

Я плохо помню то, что было потом, и дни, проведённые у мальчиков, представляются мне в каких-то клубах пара.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Курӑк ҫине хам татнӑ ҫырласем ӳкрӗҫ, ҫавсене пуҫтарасшӑн пӗшкӗннӗччӗ кӑна, чӗрене йӗппе чикнӗ пек пулчӗ, — хӗрарӑм вилличчӗ ҫавӑ.

Несколько ягод упало в траву. Я стал осторожно опускаться, чтобы найти их, и точно игла кольнула меня прямо в сердце: это была женщина.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ӗнтӗ ӗнсе чиккинчен хытӑ ҫапса янипе тӑнне ҫухатиччен ыраттарни кӑна та мар.

Это была не та боль, которая без промаха бьёт куда-то в затылок и от которой теряют сознание.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам мӗн пултарнине пурне те турӑм эпӗ, анчах тӑнлавнех тивертейменшӗн кулянса илтӗм, хулпуҫҫинчен кӑна ҫапрӑм та, вӑл та пулин ыраттармаллах пулмарӗ.

Я сделал всё, что мог, и попал, но, к сожалению, не в висок, а в плечо и, кажется, не особенно сильно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан пӑхса илчӗ — чалӑшшӑн кӑна, питӗ хӑвӑрт, вара эпӗ хама выртма мӗншӗн кансӗр пулнине ҫинчех тавҫӑрса илтӗм.

Потом посмотрел — искоса, очень быстро, и я сразу понял, почему мне так неудобно лежать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара ҫак пӗчӗккӗ те нӳрлӗ ӑвӑс катинче Ромашовпа эпир иксӗмӗр кӑна тӑрса юлтӑмӑр.

И мы с Ромашовым остались одни в маленькой мокрой осиновой роще.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тӗрӗс те пулӗ, — терӗм эпӗ — кӑна тӑвасси йывӑр та мар: урасем кӑна пулччӑр.

— Пожалуй, — сказал я. — Для этого нужны пустяки — ноги.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нимӗн те тӑваймарӗҫ-ха вӗсем, кӑмӑллӑ сасӑпа украинла чӗлхепе аманнӑ салтаксене хӑвӑртрах вырнаҫса ларма кӑна хушрӗҫ, лешсем вара вагонсене кӗчӗҫ.

Они даже ничего не сделали, а только что-то сказали одному и другому быстро — певуче, по-украински, — и раненые молча разошлись по вагонам.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тем пысӑкӑш ҫын, сарлака кӑна хулпуҫҫиллӗ.

Такой огромный, плечистый парень.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кирлех пулнӑ ҫав ӗнтӗ пӗр-пӗр ҫар корреспондентне хама илсе кайсанах П. ялне пымашкӑн — ун ҫинчен эпӗ 1943 ҫулхи ҫула кӑна пӗлтӗм.

Надо же было какому-то военному корреспонденту — это я узнал лишь летом 1943 года — явиться в деревню П., как только меня увезли!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн поезд ҫарти санитарнӑй кӑна мар иккен — акӑ мӗне тавҫӑрса илтӗм эпӗ, пӗрре ҫапла тертленсе пынӑ чух тӑна кӗрсен.

Наш поезд был уже не только военно-санитарный — вот что я понял во время одного из этих томительных пробуждений.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн хупӑрах илтӗнен ҫамрӑк сассине илтсе, эпӗ темиҫе хут та вӑрана-вӑрана кайрӑм: — Атакӑран тухрӑм кӑна, — тет вӑл, — пӑхатӑп — бензозаправщиксем.

и несколько раз я засыпал под его молодой глуховатый голос: — Только я вышел из атаки, вижу — бензозаправщики.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пиҫиххисене салтса ятӑм — ҫав кунхи пӗтӗм ӗҫӗм ҫавӑ кӑна пулчӗ пуль, ҫав кунхи кӑна та мар, ҫав эрнери, ҫав уйӑхри, ҫак тӑватӑ уйӑх хушшинчи пӗтӗм ӗҫӗм…

Я отстегнул ремни — и это было последнее, что мне удалось сделать в этот день, в эту неделю, в этот месяц, в эти четыре месяца…

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пин ҫул хушшинче те пӗр хут кӑна пулас эпӗ хама хистемеллӗх вӑй ҫитертӗм, тинех вара мӗн тӑвассине пӗтӗмпех мар пулин те чи кирлине — ҫак минутрах мӗн тӳрлетмеллине ӑнкарса илтӗм.

Кажется, только раз в тысячу лет мне удавалось справиться с ним, и тогда я понимал хотя не всё, но зато самое важное, то, что необходимо было исправить сию же минуту.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed