Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пичӗ (тĕпĕ: пит) more information about the word form can be found here.
Пробатов тӳрленсе тӑчӗ те Любушкинӑн хастарлӑх уҫҫӑн тапса тӑракан, ҫилпе кушӑрканӑ хӗрлӗ пичӗ ҫине чунтан савӑнса пӑхса, ун вӑйлӑ аллине хыттӑн чӑмӑртарӗ, — Пробатов шучӗпе, ӗҫре пиҫсе ӳснӗ, хӑйсен хакне пӗлекен ҫынсем яланах ҫавӑн пек хастарлӑхпа уйрӑлса тӑнӑ.

Пробатов выпрямился и пожал по-мужски сильную руку женщины, откровенно любуясь обветренным румяным лицом, полным того открытого, мужественного достоинства, которое, по его мнению, всегда отличало хорошо знающих себе цену людей труда.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл амӑшӗн кӑвакрах юн тымарӗсем хӑпарса тухнӑ хытанка аллине тытрӗ, унӑн кашни йӗрӗпе, кашни пӗркеленчӗкӗпе тата кӑмӑллӑрах пек туйӑнакан пичӗ ҫине пӑхрӗ, ун чун-чӗрине хуллен ачашлӑх туйӑмӗ тулса пычӗ.

Он держал в своих руках жестковатую руку матери с взбухшими фиолетовыми прожилками, смотрел на родное каждой своей черточкой, каждой морщинкой лицо, и душу его заливала тихая нежность.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫапла, ҫапла, — ҫирӗплетрӗ Пробатов савӑнӑҫлӑн, хӑйӗн кӑпӑшка, шуралнӑ ҫӳҫне аллипе сӑтӑрса, — унӑн ҫилпе кушӑрканӑ, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ пичӗ ҫумӗнче ҫӳҫӗ чӑн та шап-шурӑ курӑнать.

— Да, да, — просияв, подтвердил Пробатов и провел рукой по своим пышным седым волосам, словно сквозившим голубизной над его загорелым и обветренным лбом.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Начальникрен вара пурне те тӳснӗ пулӑттӑн-и? — мӑшкӑлларӗ Дымшаков, тапак туртса саралнӑ шӑлӗсене кӑтартса, унтан сасартӑк сӑнран улшӑнчӗ, тӗксӗмленчӗ, пичӗ, шӑл сурнӑ чухнехи пек, пӗркеленчӗксемпе витӗнчӗ.

— А от начальника, значит, все бы снес? — ехидствовал и скалил прокуренные зубы Дымшаков, потом внезапно изменился в лице, сморщился, как от зубной боли, и помрачнел.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл чылаях хавасланса кайрӗ, пичӗ ҫинчи тискертерех сивӗлӗх ҫухалчӗ, кӑвак куҫӗсем шалтан чӑрсӑр та вӑйлӑ ҫулӑмпа ҫуталнӑ пек туйӑнчӗҫ.

Он заметно повеселел, диковатая хмурь сошла с его лица, синие глаза осветились изнутри дерзким и сильным пламенем.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени электричествӑ хунарӗн кнопкине шатлаттарчӗ, йӑлтӑр ҫутӑ Корней пичӗ ҫине ӳкрӗ те, вӑл ҫиллессӗн кӑшкӑрчӗ:

Она щелкнула кнопкой электрического фонарика, резкий свет ударил Корнею в лицо, и он сердито крикнул:

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ентешӗ ҫинелле пӑр пек сивӗ кӑвак куҫӗсемпе тӗллесе пӑхрӗ те кӗскен ыйтрӗ: «Ҫапӑҫса тӑрантӑн-и совет влаҫӗпе?» — унтан, вӑл мӗн каласса кӗтмесӗр, тыткӑна лекнӗ казакӑн виле сӑнӗ ҫапнӑ пичӗ ҫинелле пӑхмасӑр, тӳрех хӗҫӗпе туртса касрӗ.

Голубыми и холодными, как лед, глазами смотрел на станичника, спрашивал: «Поборолся с Советской властью?» — и, не дожидаясь ответа, не глядя на мертвеющее лицо пленного, рубил.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хура пичӗ тӑрӑх куҫҫуль йӑрласа юхса анчӗ…

По черной щеке его скользнула слеза…

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ансӑр шурӑ ҫамки ун тарпа йӗпеннӗ, шуранка пичӗ ҫинче тарӑхса чарӑлнӑ куҫӗсем ниҫта кайса кӗрейми вӗри юратӑвӑн асапӗпе ҫуталса ҫунаҫҫӗ.

Узкий белый лоб ее был влажен от пота, а на бледном лице с такой исступленной страстью горели расширившиеся злые глаза.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Арӑмӗ ӑна йӳрӗккӗн пуҫ пӑхса ярать, хура ҫурӑмлӑ пыйтӑсене йывӑҫ тура ҫинче шартлаттарса вӗлерет, ватӑлса кайнӑ «чун варлин» пичӗ ҫине пырса ларакан шӑнасене хӑвалать.

А жена проворно искала его, била на деревянном зубчатом гребне черноспинных головных вшей, отгоняла мух, садившихся на лицо ее престарелого «дружечки».

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн кӑвакарма пуҫланӑ хура ҫӳҫ пайӑркисем савӑнӑҫпа ҫуталнӑ пичӗ ҫине усӑнаҫҫӗ.

Растрепанные черные с проседью космы волос ее падают на сияющее лицо.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

! — сассине хӑпартрӗ пичӗ куҫҫульпе нӗрсӗрленнӗ старик.

! — с исказившимся от слез лицом повышал голос старик.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хура хӑмӑр пичӗ шӑнӑр хутлатнӑ пек туртӑна-туртӑна илчӗ, сарӑрах вӑрӑм мӑйӑхӗ айӗнче шурӑ сурчӑк кӑпӑкланчӗ, кӑвакрах шурӑ куҫ улмисем пушшех те ытларах юнпа тулчӗҫ.

По исчерна-смуглому лицу его ходили судороги, под длинными желтоватыми усами вскипала пенистая слюна, голубоватые белки все больше наливались кровью.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эх, чунӑм-йӑмӑкӑм! — терӗ Прохор, казачкӑн ҫаврака илемлӗ пичӗ ҫине ытараймасӑр пӑхнӑ май, унӑн ҫемҫен янӑракан хулӑн сассине тулли кӑмӑлпа итлесе.

Прохор, любуясь круглым красивым лицом казачки, с удовольствием вслушиваясь в мягкий тембр ее низкого контральтового голоса, крякнул: — Эх, мамушка!

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ман куҫ тӗлне ан пул, мучи, паром патӗнче! — терӗ Прохор, старикӗн тарланӑ сарлака пичӗ ҫинелле тилӗрсе пӑхса.

— Нешто не попадешься ты мне, дед, возля парома! — сказал Прохор, злобно уставившись на потную широкую рожу старика.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хӗрелсе кайнӑ тӗреклӗ пичӗ тарпа йӑлтӑртатать, тӑкӑнса сайралнӑ хура куҫ харшийӗсене ҫилӗллӗн шӑмарнӑ.

Крепкое красное лицо его блестело потом, вылинявшие русые брови были сердито сдвинуты.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан пӗр утӑм турӗ, Дарйӑн ҫӳллӗ те ҫурма пӗкече пек авӑнчӑк куҫ харшиллӗ пичӗ ҫине тимӗрленӗ атӑ кӗлипе пусса, хӑрӑлтатса каларӗ:

Потом шагнул, наступил кованым каблуком сапога на лицо Дарьи, черневшее полудужьями высоких бровей, прохрипел:

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫинҫе аллисене сарса пӑрахнӑ, сылтӑм пичӗ сӗлехепе йӑлтӑртатать, карса хунӑ ҫӑварӗнчен тӳсме ҫук сӑмакун шӑрши перет.

Тонкие руки ее были раскинуты, правая щека блестела, обильно смоченная слюной, из раскрытого рта резко разило самогонным перегаром.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫапах та вӑл Иван Алексеевичӑн туртӑнса илнӗ пичӗ самантрах тӳрлетмелле мар хӑрушла улшӑннине, вӑл, питӗ ҫӳлтен шыва сикме хатӗрленнӗ евӗр, аллисене сарса хутлатнине хӗсӗннӗ куҫ хушӑкӗсенчен лайӑххӑнах курчӗ.

Но сквозь суженные прорези глаз она увидела, как мгновенно — страшно и непоправимо изменилось дрогнувшее лицо Ивана Алексеевича, как он развел и сложил руки, словно собираясь прыгнуть с большой высоты в воду.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тарӑхса кайнипе Богатырев пичӗ хуран шатрашкаланса хӗремесленчӗ.

Лицо Богатырева черной лапой испятнил гнев.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed