Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ун чухне чӗтресе ӳкни йӑлтах темле кулӑшла та намӑс пек туйӑнчӗ.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ку йӑлтах уншӑн ытлашши кӑна пулчӗ, усӑсӑр та ниме кирлӗ мар пек туйӑнчӗ, ҫитменнине тата, ӗлӗкхи пек ӗҫлеме вӑйӗ те ҫитмерӗ.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Степан ҫинчен вӑл чунне хытарса ҫеҫ аса илкелерӗ, темӗншӗн тата вӑл ӑна пачах таврӑнмассӑн та туйӑнчӗ.О Степане она вспоминала с неохотой, и почему-то ей казалось, что он не вернется.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Шыв кунта ӑшӑках та мар, мана кӑкӑр таран, ҫавӑнпа «Варяга» мӗн чарса тӑнине те пӗлме ҫук пек туйӑнчӗ.Место было довольно глубокое — мне по грудь, и казалось непонятным, что задерживает «Варяга».
XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Вӗсем ҫине ӳкнӗ ҫутӑ пӗрмай чӗтренсе те хускалса тӑнипе туратсене такам сиккелентернӗ пек туйӑнчӗ.И оттого, что свет на них все время дрожал и двигался, казалось, что за ветками кто-то шевелится.
IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Вӑл ытла тӗлӗнмен пек туйӑнчӗ мана.
VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Лидия Алексеевна кулмасть хӑй, анчах темшӗн мана вӑл мӗн те пулин пӑхса ҫӳренӗ пек туйӑнмарӗ, вӑл сиккелесе те каҫса ҫӳрес килнӗ пек туйӑнчӗ.
VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Ытла пӑшӑрханса ӳкнӗрен вӑл халь-халь ӑнран каяссӑн туйӑнчӗ мана.
VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Кунта вара анне татах кулса ячӗ, анчах эпӗ кӳренмерӗм, ҫав истори мана хама та кулӑшла пек туйӑнчӗ.
V сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Вагонӗ хӑй вара ҫӑмӑллӑнах сывласа янӑ пек туйӑнчӗ, унӑн кустӑрмисем те савӑнӑҫлӑн шӑкӑлтатрӗҫ.Казалось, сам вагон облегчённо вздохнул и веселее застучал колёсами.
Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.
Таҫта питӗ тарӑн ҫӗрте пек туйӑнчӗ пире, ҫутӑ-ҫутӑ пӑнчӑсем чӗтренсе тӑраҫҫӗ: ку иллюминаторсен ҫутти ӗнтӗ.Где-то очень глубоко, как нам казалось, дрожало светлое пятнышко, это был свет из иллюминатора.
Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.
Ҫапах та вӑл шӑхӑрнӑ хушӑра ӑна темле сасӑсем илтӗннӗ пек туйӑнчӗ.Скоро, однако, он заметил, что к его свисту иногда примешивается какой-то посторонний звук.
«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.
Сӗм вӑрман та халь ӑна кӑмӑллӑ пек туйӑнчӗ.
«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.
Е йывӑҫсен хыҫӗнче такам чӑштӑртатнӑ пек туйӑнчӗ, вара вӑл тепӗр еннелле йӗплӗ чӑтлӑх витӗр васкаса утрӗ.
«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.
Яша пирӗн ҫине темле чалӑшшӑн пӑхса илчӗ, вӑл кулкаланӑ пек те туйӑнчӗ мана.Яша посмотрел на нас как-то искоса, и мне показалось, что он слегка улыбнулся.
Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.
Унӑн ахаль те вӑрӑмрах пит-куҫӗ тата тӑсӑлнӑ пек туйӑнчӗ.
Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.
Йӗри-тавра шӑп пек туйӑнчӗ.
Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.
Унӑн пӗтӗм сӑн-сӑпачӗ: «Ҫав кам инкекӗ иккенне пӗлетӗп эпӗ!» тесе калассӑн туйӑнчӗ.Вся его круглая физиономия как бы говорила: «Я-то уж знаю, кто это такой!»
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
Ҫырма леш енчи вӑрман тата тӗттӗмрех курӑнчӗ, шыв та тарӑнрах та сивӗрех пек туйӑнчӗ.Лес за рекой казался чернее, гуще, и река под обрывом — глубже и холоднее.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
Эпир каллех Донецкра пек туйӑнчӗ, умра каллех ӗмӗрлӗхе тӑсӑлакан операци пек.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.