Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Хутор атаманӗ Кирюшка Солдатов (вӑрҫӑра вӗлернӗ Маныцков вырӑнне юлнӑскер), хӗрлӗ мӑйӑхлӑ, чапрасрах куҫлӑ чанккамас казак, хӑйне ытла та тӑвӑнчӑклӑн тытрӗ; лавкка умӗнче хӗрсе кайнӑ шавлӑ калаҫӑва те-еплерен ҫеҫ хутшӑнкаласа, чалпашшӑн пӑхакан куҫӗсене казаксен пичӗсем тӑрӑх шутарчӗ, хушшӑн-хушшӑн хыпӑнчӑклӑн ҫухӑрашса ҫатӑлтатрӗ:

Хуторской атаман Кирюшка Солдатов (преемник убитого Маныцкова), большой рыжеусый и чуть раскосый казак, был подавлен, в разговоре, оживленно закипевшем у лавки, участия почти не принимал, ползал косыми глазами по казакам, изредка вставляя растерянное восклицание:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аяккалла кайса пыракан симӗс ещӗксен ярӑмӗ пӗр майлӑн тӑкӑртатнине итленӗ май вӑл, ҫӗрелле тирӗннӗ сӳрӗк куҫӗсене ҫӗклесе пӑхмасӑр, чылайччен пушӑ аврипе платформа хӗррине тӑкнӑ шлак ванчӑкӗсене чакаласа тӑчӗ.

Послушал, как, удаляясь, тарахтят звенья зеленых коробок, и долго ковырял кнутовищем насыпанный у платформы шлак, не поднимал опущенных, посоловевших глаз.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун патӗнченех, усӑнчӑк куҫ харшийӗсем айӗнчи куҫӗсене чеен ҫутӑлтарса, Дарья йӑпӑртатса иртрӗ; хыҫалтан, ӗхлеткелесе, хунямӑшӗ йӑраланчӗ.

Мимо него прошла к дверям Дарья, тая под опущенными веками лисий блеск; за ней, кряхтя, увалисто катилась свекровь.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӑртак вӑрҫӑ ҫинчен тата хуторти ҫӗнӗ хыпарсем ҫинчен калаҫкаласа ларнӑ хыҫҫӑн вӑл, Дарйӑна хӑмӑш пек сарӑ симӗс куҫӗсене хӗссе кӑтартса, кайма хатӗрленчӗ.

Посидел, поговорил о войне, о хуторских новостях, пощурил на Дарью зеленые, камышовые глаза и собрался уходить.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сасартӑк килсе кӗнӗ ылханлӑ шиклӗх туйӑмне сирсе яма пикенсе, вӑл окопсен юрпа витӗннӗ кӑвак ярӑмӗсем ҫине куҫӗсене хӗстерсе пӑхса илчӗ:

Ломая в себе внезапно вернувшееся проклятое чувство боязни, щуря неверный взгляд на седой, притрушенный снежком гребень окопов:

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пирвайхи чӑлт шурӑ юр ҫуса кайсанах, ҫынсен куҫӗсене сӑрт-тусем ҫинче тискер кайӑксен йӗрӗсем курӑнкала пусларӗҫ: вӑрҫӑ шуйхӑнтарнӑ кашкӑрсем, пӑшисемпе хир качакисем, халиччен ҫын ҫӳремен вырӑнсене пӑрахса, ҫӗршыв варринелле тарса каяҫҫӗ.

И на первом чистом снегу в горах чаще попадались на глаза людям следы зверей: волки, лоси, дикие козы, вспугнутые войной, покинувшие дикие урочища, уходили в глубь страны.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Командир, куҫӗсене шутарса, казаксен сӑн-пичӗсене сӑнаса пӑхрӗ.

 Командир заскользил глазами по головам казаков.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Илтетӗн-и, Григорий? — калаҫма тытӑнать Степан, путса кӗнӗ куҫӗсемпе Григорий куҫӗсене шыраса.

Слышишь, Григорий? — заговорил Степан, ища ввалившимися глазами глаза Григория.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн шӗвек куҫӗсене антӑхтаракан газ ҫисе тӗссӗрлетнӗ.

С изъеденными газом, разжиженными глазами.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Есаул Калмыков, усӑк мӑйӑхне пӗтӗркеленӗ май, монголсенни пек хӗсӗк те йӑлтӑркка куҫӗсене ҫивӗччӗн ҫутӑлтарса ларчӗ.

Есаул Калмыков сидел, обминая вислые усы, остро поблескивая горячими монгольскими глазами.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫемен йӑл кулса илчӗ, кӑмӑлӗ ҫитнипе ҫырӑ куҫӗсене хӗсрӗ.

Семен приветливо улыбнулся, из-за хорошего настроения прищурил карие глаза.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вут куҫӗсене шыв сапса сӳнтернӗ.

Давно потухли залитые водой костры.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сарлака хулпуҫҫиллӗ вӑл, сарлака кӑкӑрлӑ, ура ҫинче ҫирӗп тӑрать, пӗрене пуҫне ҫӑмӑл кӑна ҫӗклет те, йӑлтӑркка куҫӗсене вылятса, ача пек ахӑлтатса кулать.

Плечистый, с хорошо развитой грудью, крепкий на ногах, он подымал конец бревна, а когда выпрямлялся, то заливался смехом.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ой, Сеня, ытла тинкерсе пӑхатӑн эсӗ! — терӗ те вӑл, куҫҫулӗ тулнӑ куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, савӑнӑҫлӑн ахӑлтатса кулса ячӗ.

— Ой, Сеня, какой же ты серьезный! — сказала она и со слезами на глазах засмеялась.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ӑҫтан ӑста эпӗ, Прохор пичче? — савӑнӑҫлӑ куҫӗсене вылятса каларӗ Дмитрий.

— Да какой я мастер, дядя Прохор? — играя веселыми глазами, сказал Дмитрий.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Кондратьев Сергей ҫине тинкерсе пӑхрӗ: «Мӗншӗн эсӗ пӗтӗмпех каламастӑн?.. Ан пытар, ан пытар, эпӗ пурне те пӗлетӗп…» — тенӗ пек вӑл куҫӗсене хӗсрӗ.

— Кондратьев посмотрел на Сергея, и его чуточку прищуренные глаза точно говорили: «А почему ж ты мне не все сказал?.. Не скрывай, не скрывай, я все знаю…»

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Урам енчи чӳречерен лампӑн вӑйлӑ ҫутинчен куҫӗсене хӗскелесе хӗрсем пӑхкаланӑ.

С улицы, в просветы окон, заглядывали девушки, жмуря глаза от света лампы.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрача хыпӑнса ӳксех ун патнелле куҫӗсене вылятса чупса килнине курсан, Сергей хӗпӗртерӗ.

И Сергей был рад, когда дежурная снова подбежала к нему, блестя взволнованными глазами.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Йӑмӑкӑм, — терӗ вӑл куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, — манӑн чуна пӗлесчӗ сан, юратнӑ йӑмӑкӑм!

— Сестренка, — сказал он, блестя глазами, — сестренка, милая, если бы знала, что у меня на сердце.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергее курсан, ачасем лӑпланчӗҫ, Савва питшӑлли илсе вӗсен йӗпеннӗ куҫӗсене, пичӗсене, сӑмси айӗсене те шӑлса тасатрӗ, вара иккӗшне те сӗтел хушшине лартрӗ, унта аслисем сӗтлӗ пӑтӑ ҫисе ларнӑ.

Увидев Сергея, мальчики тотчас умолкли, Савва взял полотенце и вытер мокрые глазенки и щеки ребятишек, навел порядок и под их носами, а потом усадил за стол, где старшие сыновья ели молочную кашу.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed