Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳтне (тĕпĕ: ӳт) more information about the word form can be found here.
Кондор чӗрнисемпе Роберт Грант ӳтне тытса пырать.

Кондор держал в когтях тело Роберта Гранта.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах та хӑй ӳтне туясси ҫаврӑнса килчӗ, пӳрнисем ӗнтӗ тӑсӑлма та, хутланма та пултараҫҫӗ.

Но вернулось ощущение тела, и уже сжимались и разжимались пальцы рук.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Улӑм ҫыххи ҫинче ӳпне выртнӑ телейсӗр мужик вилес пекех пулнӑ, унӑн ӳтне пӑнчӑсем хупласа илнӗ, тахҫанах тӑнне ҫухатнӑ.

Лежа ничком на связке соломы, несчастный умирал; темные пятна покрывали его тело, он давно потерял сознание.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пӗр юнлӑ варвиттипе — ку вӗҫен пек каласан, пирӗн пек каласан — дизентерипе килнӗ хӗрарӑм ӳтне, — эпӗ… лайӑхрах мӗнле калас-ши сире… эпӗ опиум ятӑм; тепринне шӑлне кӑлартӑм.

Одной бабе, которая жаловалась на гнетку — это по-ихнему, а по-нашему — дизентерию, я… как бы выразиться лучше… я вливал опиум; а другой я зуб вырвал.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Катя унӑн урисем айне тенкел лартса пачӗ, карчӑк ӑна тав тумарӗ, пӑхмарӗ те, пӗтӗм хыткан ӳтне витсе тӑракан сарӑ пысӑк тутӑр ӑшӗнчи аллине кӑна хускатса илчӗ.

Катя поставила ей скамейку под ноги: старуха не поблагодарила ее, даже не взглянула на нее, только пошевелила руками под желтою шалью, покрывавшею почти все ее тщедушное тело.

XVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫынсем алӑк патне пырса нумай вӑхӑт ӑна ятран чӗнчӗҫ, анчах никам та хирӗҫ ответлемерӗ; вара алӑка ҫӗмӗрсе кӗрсе унӑн ӳтне тупрӗҫ: вӑл сывламасть, пырне касса татнӑ.

Бросились к дверям, начали звать его, но никакого не было ответа; наконец выломали дверь и нашли бездыханный труп его с перерезанным горлом.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Унӑн пит шӑммисем тӗлӗнчи хӑмӑртарах ӳтне йӑлтӑркка хӗрлӗ тӗс ҫапрӗ, куҫӗсенче ҫутӑ кӗрен шевлеллӗ хӗмсем йӑлкӑшса илсе сӳнчӗҫ.

На смуглых скулах ее заиграл румянец, в глазах вспыхнули и погасли рыжеватые искорки.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильиничнӑпа пӗр ҫулсенчи хӗрарӑмсем унӑн ӳтне ҫурӗҫ, тумлантарса курницӑри сӗтел ҫине вырттарчӗҫ.

Сверстницы Ильиничны обмыли ее тело, обрядили в смертное, положили на стол в горнице.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗнер вӑл коридора тухнӑ, унта Егорыча курнӑ… кӗскен каласан, унӑн ӳтне

Он вышел вчера в коридор и встретил там Егорыча… словом, тело его…

16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Ӗнер Таня Кузнецов умне тӑнӑ та Сергей валли лартма хӑй ӳтне касса илме йӗрес пекех тархаслать.

— Стоит вчера Таня перед Кузнецовым и упрашивает взять у нее лоскуты кожи для пересадки Сергею.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сӗтел патне иртнӗ чух Григорий тыткӑна лекнӗ командир, ҫара ӳтне витме тӑрӑшса, купарча тӗлӗнче татӑлса-ҫурӑлса пӗтнӗ шӑлаварне аллипе именчӗклӗн майласа тытнине асӑрхарӗ.

Проходя к столу, Григорий заметил, как пленный коротким, смущенным движением поправил разорванные на ягодицах шаровары, стараясь прикрыть оголенное тело.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий унӑн черченӗн кӗренленекен мамӑклӑрах хӑлхи вӗҫӗпе ӗнси патӗнчи сайра ҫӳҫ пайӑркисем хушшинчи сарӑрах ӳтне курчӗ те ыйтрӗ:

Григорий увидел нежно розовеющую, покрытую пушком мочку уха и в просветах между — прядями волос желтоватую кожу на затылке, спросил:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куҫне хупрӗ те, питшӑммисем тӗлӗнчи кӗре ӳтне кӑшт палӑрмалла шупка хӗрлӗ тӗс ҫапрӗ, ҫинҫешке те хыткан мӑйӗ ҫинчи кӑвак юн тымарӗ хӑвӑрттӑн талтлатса тапма пуҫларӗ.

Он закрыл глаза, и чуть заметный румянец проступил на его смуглых скулах, на тонкой худой шее напряженно запульсировала голубая жилка.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӑрахса кайиччен малтан унӑн хай ачи ӳтне хӑйӗн тупӑк ҫине хурасси килнӗ, хӑйӗн унӑн кӳҫӗсене хупласси килнӗ, хайӗн тупӑка масар ҫине ҫӗклесе каясси килнӗ, унӑн тӑпри ҫинче юлашки хут ларса хуйхӑрасси, йӗресси килнӗ.

Ей хотелось самой положить его в гробик, закрыть ему глаза, самой отнести на погост, под березки, повыть и поплакать над ним.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Ашшӗпе Григорий — Петрон пӗр варта выртнӑ шӑллӗ — унӑн паянтан пуҫласа пачах хӑйӗн мар, ют пулса тӑнӑ, ҫаппа-ҫарамас выртнӑшӑн намӑсланма пӗлмен ӳтне ҫӑвӗҫ.

Григорий — брат его однокровник — и отец обмоют отныне не принадлежащее ему, не стыдящееся за свою наготу тело.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫурма сотньӑшӑн ку ҫапӑҫу пӗр лаша ҫухатнипе тата тепӗр казакӑн ӳтне кӑштах пуля шӑйӑрса кӑйнипе вӗҫленчӗ.

Полусотня отделалась убитой лошадью да пустяковой царапиной на теле одного из казаков.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗм тӳмисене вӗҫерсе, тӗреклӗ, илемлӗ ӳтне мӑшкӑлласа ирсӗрлетрӗҫ.

Расстегнули штаны и надругались, испоганили большое, мужественное, красивое тело.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро чиркӳ ҫывӑхӗнче, ҫарта чух ашшӗпе пӗр полкра пулнӑ казак патӗнче чарӑнчӗ, хӑтин ӳтне чавса кӑларма пулӑшу ыйтрӗ.

Остановился Петро возле новой церкви у отцовского полчанина, попросил его помочь вырыть труп свата.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вешенскинче палланӑ казак патне кӗрсе, вӑл пулӑшнипе, Мирон Григорьевич ӳтне мӗнле те пулин илсе тухма шутларӗ.

Решил заехать в Вешенской к знакомому казаку и при его помощи попытаться выручить труп Мирона Григорьевича.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳлӗхҫӗ ячӗпе тархасласа калатӑп, чунӑм: турӑ пул, Вешенскине кай, ӳтне те пулин хурса кил унӑнне! —

Ради создателя, родимушка, съезди ты в Вешки, привези нам его хучь мертвого! —

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed