Шырав

Шырав ĕçĕ:

улма the word is in our database.

улма (тĕпĕ: улма) more information about the word form can be found here.

Анчах пӗр улма йывӑҫҫин ҫыххине салтса пӑхрӑм та курах кайрӑм: ҫӗр ҫумӗпе унӑн хуппине йывӑҫне ҫитех хырса ҫавӑрӑннӑ, шурӑ ункӑ пек тӑрать.
Но когда я развернул первую яблоню, я увидал, что внизу, над самой землею, кора яблони обгрызена кругом по самую древесину, как белое кольцо.

Улма йывӑҫҫи // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑваттӑмӗш ҫул, юр кайсан, эпӗ улма йывӑҫҫисене пӑхма кайрӑм.
На четвертый год, когда сошел снег, я пошел смотреть свои яблони.

Ҫапла эпӗ улма йывӑҫҫисене виҫ ҫулччен пӑхрӑм.
И три года я за ними ухаживал.

Пӗрре эпӗ пахчана икҫӗр тӗп ҫамрӑк улма йывӑҫҫи лартрӑм.
Я посадил двести молодых яблонь.

Ҫӗрте грушӑсем сапаланса выртаҫҫӗ, турачӗсем хуҫӑлкаланӑ улмуҫҫисен тӑррисенче ик-виҫӗ улма тӑрса юлнӑ.
Груши-дички валялись на земле; яблони с поломанными ветками кое-где на самом верху хранили для хозяев одно-два яблока.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пиҫнӗ улма тата шур ҫырли кӑна ҫикелесе юр тӑрӑх эрне ытла пынӑ хыҫҫӑн, ҫӑмӑл пулеметсем те питӗ йывӑррӑн, туйӑнаҫҫӗ.
Тяжесть легких пулеметов, когда идешь по снегу больше недели и питаешься пропеченной картошкой и брусникой, тоже достаточно велика.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Пирӗн мӗнпур апат-шур ҫырлипе пӗҫернӗ улма тата аш татки кӑна.
Брусника, несколько картофелин и кусок вареного мяса — вот наша еда.

Бульона (улма ямасӑр какай пӗҫернӗ шыва) е яшка-нимӗре авӑрла курка ҫине ярса параҫҫӗ, десерт кашӑкӗпе ӑсса ҫиеҫҫӗ.
Бульон и суп-пюре сервируют, главным образом, в чашке и едят обычно десертной ложкой, причем левой рукой держат ручку чашки.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Улма йӑта-йӑта, хул-ҫурӑм юлмарӗ.
Картошку таскал, аж спина ничего не чует.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пахчара улма кӑларатпӑр.
Картошку в огороде мы копали.

Валашкана каҫхи апат пӗҫерме кӑларнӑ улма тултарнӑ.
В которой лежала картошка для ужина.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Иртне кӗркунне атьсем улма пахчинче ӗҫлерӗҫ.
Прошлой осенью ребята трудились в саду.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Улма пахчинчи лутра пӳрт тӑрринче атьсем юр хыраҫҫӗ.
В яблоневом саду мальчишки скидывают снег с крыши приземистого домика-сторожки.

Унпа пӗрле ыттисем те чей ӗҫме пикенчӗҫ, — Чейпе улма пирӗншӗн ҫывӑх апат-ха.
Остальные тоже последовали его примеру, — Для нас чай с картошкой — родная еда.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ чей те, улма та сивӗне пуҫларӗ.
Уже давно остыли и чай, и картошка.

Хӗрӗм, улма пӗҫерсеттӗм те…
Дочка, а может, картошки вам сварить?

— Юрӗ, — терӗ вӑл йӗкӗлтенӗ майлӑрах, — эс ӗнтӗ пӗр-пӗр чаплӑ трахтирте пуян улпут пек апатланса тухнӑччӗ пуль-ха, кунта ак сивӗннӗ улма та ҫӑкӑр, ҫиес килмест тетӗн.
— Ну, конечно, ты как знатный барин пообедал в богатом трактире, а тут холодная картошка, разве ж ты будешь ее есть?

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрарӑм сӗтел ҫине пиҫнӗ улма лартрӗ, типнӗ ҫӑкӑр кӑларса хучӗ, Тимрука ларма сӗнчӗ.
Женщина поставила на стол вареную картошку, черствый хлеб, пригласила Тимрука.

Сарлака улма йывӑҫ турачӗсем пӳрт ҫамкине тӗреннӗ, шултра панулмийӗсем пуса сӗртӗнес пек ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Развесистые яблони склонились прямо над входом в избу, яблоки того и гляди заденут за макушку входящего.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Инкӗшӗ картишӗнче улма ҫӑватчӗ.
Тетушка была во дворе — мыла картошку.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics