Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ултӑ тупӑллӑ батарея урам кукринелле пӑрӑнса ҫухалчӗ те, Копылов, тута хӗррисене ҫырткаласа, утне Григорий патне ҫывӑхах уттарҫа пычӗ:
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Мишаткӑн та тута хӗррисем чӗтрерӗҫ, анчах — ҫук, вӑл макӑрмарӗ.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий куҫӗсенче куҫҫуль тулса тӗтреленчӗ, мӑйӑхӗ айӗнче тута хӗррисем чӗтрерӗҫ…Глаза Григория застилала туманная дымка слез, под усами дрожали губы…
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ксени Коробина хӑй куҫӗ умне илсе тухрӗ: халӗ вӑл ҫамкине пӗркелентернӗ, сулахай аллине трубкӑ тытнӑ, сылтӑм аллипе пӗр-пӗр хут татки ҫине ҫыркалать, тута кӗтессисене усӑнтарнӑ, куҫӗсемпе ҫутӑ ҫине хӗссе пӑхать.
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ҫав кулла мӗншӗн ытармалла маррине калама та йывӑр, анчах амӑшӗ кулнӑ чухне унӑн куҫӗсем, тута хӗррисем темскерле ҫамрӑкӑнни пек айванӑн та вӑтанчӑклӑн курӑнаҫҫӗ, ҫавӑн пек кӑмӑла каякан кулӑ урӑх никамӑн та ҫук.
9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Хӑйне обком секретарӗн куҫӗсем туртса илнӗ пек, Корней тӳрленсе тӑчӗ, тута ҫине килнӗ куллине чараймасӑр, ҫывӑхарах пычӗ, алӑ пачӗ.
7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
«Чӗнсе янӑ Вешкине, пӗрле пулатпӑр тесе шантарнӑ, хӑй ҫӳрет ав таҫта мурӗнче!» — тарӑхса шухӑшларӗ вӑл курницӑри арча ҫинче выртнӑ чух, шупкалма пуҫланӑ хӗрлӗ тута хӗррисене ҫырткаласа.
LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Анчах вӑл шӑл кӑна йӗрет: «Санран та хӑвӑртрах ӗлкӗретӗп ак! Мана мӗн вӗрентетӗн эсӗ, симӗс тута?» — тет.Но он оскаляется: «Ишо скорей тебя управлюсь! Ты чего меня, кужонок зеленый, учишь?»
LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Юн тӗслӗрех ҫутӑ хӗрлӗ, лайӑх хырӑнӑ кӗре сӑн-пит, ҫӑт чӑмӑртанӑ ҫирӗп те ҫӳхе тута; хӑй — ҫӳллӗ, анчах кӑвакарчӑн пек йӑрӑс та тӑпӑл-тӑпӑл; пушӑ аллине ним сулламан пек утса пырать, питне-куҫне темӗн ыратнӑ пек пӗркелентернӗ, куҫ хӗррисенче — ватӑ ҫын пӗркеленчӗкӗсен каркаланчӑкӗ.
XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Мишкӑн вӑрӑм та авӑнчӑк куҫ тӗкӗсем вӗттӗн сиккелесе хускалчӗҫ, сивчир хыҫҫӑн кӗсенленсе пӗтнӗ ҫӳлти тачка тута хӗрри ҫӳлелле шуса хӑпарчӗ.
XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Петро сасартӑк кӑвакарса кайрӗ, тута хӗррисем мӑйӑхӗ айӗнче шуррӑн кӑпӑкланса йӗпенчӗҫ.
XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Лихачев кӳпчем папкасене ҫӑвара тата-тата хыпрӗ, чӑмларӗ вӗсене, хӗл сиввинчен ҫӑлӑнса ҫуталнӑ йывӑҫсем ҫине тӗтреленнӗ куҫӗсемпе пӑхрӗ, хырнӑ тута хӗррипе кулчӗ.
XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Юн кӗвелсе ларнӑ тута хӗррисем ҫурхаланчӗҫ, сӑнӗ сарӑхса кайрӗ, куҫ шуррисем кӑвакарса тухрӗҫ.Запекшиеся кровью губы его растрескались, лицо пожелтело, белки подернулись голубой эмалью.
XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Унӑн ҫирӗп тута шанса туртӑнчӗ, хӑй, мухтаннӑ пек, Христоньӑна хулпуҫҫийӗнчен лӑпкаса илчӗ.Твердые губы его ежились, и он не без похвальбы хлопнул Христоню по плечу.
XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Хӗрлӗармеец сарлака сӑмса шӑтӑкӗсемпе сывлӑша нӑшӑклаттарса ҫӑтрӗ, кӑвак тухиччен хырнӑ тута кӗтессисем аялалла усӑнчӗҫ.Широкие ноздри красноармейца хватнули воздуха, углы тонких, выбритых досиня губ сползли вниз.
XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Халӗ аминь кала Дон ҫарне! — терӗ вӑл, хырнӑ тута хӗрринчи тар пӗрчисене хӗрлӗ шӗвӗр чӗлхипе ҫулласа илсе.— Теперь аминь Донской армии! — говорил он, слизывая пот с бритой губы острым и красным языком.
X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Хӗрлӗармеецӑн ванчӑк тута хӗррисем айӑплӑ кулӑпа туртӑнса илчӗҫ.— Разбитые губы красноармейца поежились в виноватой усмешке.
VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Пӗр тӗлӗнмелле контраст кӑна куҫа ярт курӑнса каять: унӑнни пек ҫӳхе те хӑмӑртарах хӗрлӗ вӗри тута ытларах чухне кӑнтӑр енчи хура ҫӳҫлӗ хӗрарӑмсен пулать; питҫӑмартисем урӑхларах, шупкарах хӗрлӗн ҫуталаҫҫӗ, куҫ харшисем вара тӗксӗм сарӑ тӗслӗ.
V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Типсе кайнӑ тута кӗтессисем ун хурлӑхлӑн усӑннӑ; ҫинҫешке юн тымарӗсемпе каркаланнӑ кӑвак куҫ хупанкисем тӑртанса тухнӑ, йывӑррӑн ҫӗкленеҫҫӗ.Излучины сухого рта трагически опущены, голубые, иссеченные прожилками веки припухлы и тяжки.
IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Вӑл, утнӑ ҫӗртех шӑрпӑк ҫутса, хӗрлӗ тута хӗррисемпе хӗстерсе ҫыртнӑ пирусне чӗртсе ячӗ.Он на ходу зажег спичку, закурил, стиснув папиросу углом розовых твердых губ.
XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.