Шырав

Шырав ĕçĕ:

туратсем (тĕпĕ: турат) more information about the word form can be found here.

Типӗ туратсем ҫуннипе явӑнса тӑракан вут ҫулӑмне курсанах вӑл хӑй тӗллӗн темӗскер мӑкӑртатса кулкаласа ларнӑ.
Освещенный ползавшими по сухим ветвям языками пламени, он что-то мурлыкал про себя и улыбался.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Шӑнса кӳтнӗ ҫынсем самантрах туратсем касма тытӑннӑ; вут ҫути те курӑнса кайнӑ.
Окоченевшие люди бросились торопливо срезать ветви; вспыхнул первый огонь.

Ҫывӑхри вут куҫӗ патне сиктерсе ҫитсе вӑл сӑннипе хӑрӑк туратсем сирпӗнсе каймаллах хытӑ ҫапса илнӗ.
Подъехав к ближайшему костру, он ударил копьем по пылавшему валежнику так, что искры разлетелись в разные стороны.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Таҫта ҫӳлте, туратсем ҫинче, кайӑк-кӗшӗк юрланӑ.
Где-то высоко в ветвях перекликались дрозды.

Матроссем хыпса илнӗ вут ҫине туратсем пӑрахнӑ, вӗрсе тӑнӑ.
Матросы подбрасывали в пламя хворост и дули на пламя.

Штормра // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Йӗпеннӗ туратсем чӗрӗлесшӗн пулман.
Мокрые сучья медленно разгорались.

Штормра // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Каҫхи тӗттӗм хушшинче ултӑ ҫын васкавлӑн хӑрӑк туратсем пухма пуҫланӑ.
Все шестеро торопливо начали собирать в темноте сучья.

Штормра // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Йӗри-таврах снарядсем ҫурӑлнӑ, йывӑҫсем шатӑртатнӑ, хӑрӑк туратсем ҫуна пуҫланӑ.
Кругом рвались снаряды, трещали деревья, загорался сушняк.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Малта пульӑсем тивнипе хуҫӑлнӑ туратсем татӑла-татӑла аннӑ.
Впереди падали срезанные пулями ветки деревьев.

Таҫта, инҫе те мар вӑрманта ура айӗнчи хӑрӑк туратсем шатӑртатни илтӗннӗ.
Где-то недалеко в лесу затрещал сушняк.

Явӑна-явӑна илекен ҫулӑм чӗлхисем туратсем тӑрӑх сикеҫҫӗ.
Колеблющиеся языки пламени прыгали по веткам.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Ҫулҫӑсем, курӑксемпе туратсем ҫутӑ шар иртсе пынӑ май шупкан ҫуталса, хумханса юлаҫҫӗ.
Листья, трава и ветви деревьев, мимо которых близко проходил шар, тускло освещались его бледным светом и шевелились.

Шар евӗрлӗ ҫиҫӗм // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 132–134 с.

Сывлӑшра пӗчӗк туратсем, йывӑҫ хупписемпе типӗ курӑк пӗрчисем явӑнкаласа вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ.
По воздуху летели мелкие сучья, корье и клочки сухой травы.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Лапсӑркка пысӑк туратсем, шурӑ тумне хывса, турачӗсене ҫӑмӑллатаҫҫӗ, силленме тытӑнаҫҫӗ, вӗлтӗрти юр пӗрчисем хӗвел ҫинче алмаз катӑкӗсем пек пиншерӗн ялкӑшаҫҫӗ.
Большие, размашистые ветви, сбросив с себя белые капюшоны, сразу распрямлялись и начинали качаться, осыпая все дерево сверху донизу снежной пылью, играющей на солнце тысячами алмазных огней.

Кабаргапа росомаха // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 71–74 с.

Хӑш-пӗр чух пуҫ тӑрне юр чӑмӑрккисем персе анаҫҫӗ: ӳкнӗ чухне вӗсем туратсем ҫине пырса ҫапӑнаҫҫӗ те вара пӗтӗм йывӑҫне чун кӗнӗ пек пулать, юр сапма тытӑнать.
Иногда случалось, что с верхнего сучка срывался небольшой ком снега, при падении он задевал за другие сучки, и тогда все дерево вдруг оживало.

Ҫак сасӑ вӗҫленсен, эпир пӑши тунсӑхлӑн нӑйкӑшнине, тахӑшӗ хӑрлатса илнине, туратсем хуҫӑлнӑ сасӑ аяккалла та аяккалла кайса пынине илтсе юлтӑмӑр.
И сквозь отголосок эха мы ясно услышали тоскливый крик оленя, чей-то яростный храп и удаляющийся треск сучьев.

Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.

Туратсем хушшипе ҫӑлтӑрсем курӑнаҫҫӗ, ҫурла уйӑх майӗпен шӑвӑнать.
Между ветвями деревьев виднелись звезды и острые рога полумесяца.

Таҫтан хӑяматран-ҫке тупӑнаҫҫӗ ун пек чухне тумтире ҫаклатакан тӗрлӗрен туратсем, картуса хыва-хыва юлакан, пите-куҫа чӑрмалакан, урана явӑнакан ӳсен-тӑрансем.
Откуда-то берутся сучья и цепляются за одежду, ползучие растения срывают фуражку с головы, тянутся к лицу, опутывают ноги.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Ҫав вӑхӑтрах типӗ туратсем ҫатӑртатса ҫунма пуҫларӗҫ те типӗ ҫапӑсене те вут хыпрӗ, ҫулӑм ҫӳлелле ҫӗкленсе, пӑч тӗттӗм ҫӗре ҫутатрӗ.
Тотчас послушно вспыхнули тонкие сухие ветки, по черному ломкому хворосту с неуловимой быстротой поползли огненные змейки — и вдруг, далеко отбрасывая обнимавшую нас темноту, вскинулось вверх ослепительно-яркое пламя.

«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл типӗ туратсем ҫӗклет, купалать, хӑш-пӗр туратсене илме ансатрах пултӑр тесе, ҫывӑхрах хурать.
Он таскал сучья, укладывал, готовил запас, чтоб был под рукой.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics