Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

самантсенче (тĕпĕ: самант) more information about the word form can be found here.
Хӗрсе кайнӑ самантсенче яланах ҫавӑн пек вӑл.

В разгоряченные моменты всегда так.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Репродуктор сывлӑшалла пӗр виҫ-тӑватӑ сӑмах кӑларса ярса кӑшт чарӑннӑ пек пулнӑ самантсенче Умрихин кама та пулин ҫанӑран ярса илсе, пит хаваслӑн куҫ хӗсе-хӗсе илет те, е хӑйӗнчен пӗр-пӗр сӑмах хушса калать е тепӗр хут ыйтать:

В моменты, когда репродуктор, выдохнув три-четыре слова, как будто чуть-чуть остановливался, Умрихин, схватив кого-нибудь за рукав, очень радостно прищуривал глаза и либо добавлял свое слово, либо переспрашивал:

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах юлташӗсем епле утнине куркаланӑ самантсенче вӑл хай те туять: хӑйӗн чунӗнче те ҫав ҫилех, ҫав хӗл пуҫланас умӗнхи ҫилех уласа шӑхӑрать…

Но в те секунды, когда он видел, как брели товарищи, он чувствовал, что в его душе свистит и воет такой же вот предзимний ветер…

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь те вара Ванюш, екки янӑ самантсенче, французла сӑмахсем перкелешсе илнӗ тата ун чухне яланах айванлӑн кулнӑ.

И теперь Ванюша, в минуты хорошего расположения духа, отпускал французские слова и при этом всегда глупо смеялся.

X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ку вӑл, тен, пӗр-пӗринпе ансӑртран ҫыхӑннӑ, анчах пурте пӗрле кичем ӗҫсӗрлӗхпе шухӑшсӑр-тӑрлавсӑр тискерлӗх ӑшне путнӑ ҫынсем сасартӑк пӗр-пӗрин куҫӗсенче, лере, таҫта шалта, арпашӑнчӑк та муритленнӗ ӑстӑнра, хӑрушлӑхӑн, салхулӑхӑн тата ӑссӑрлӑхӑн темӗскерле вӑрттӑн хӗлхемне курса-туйса илнӗ паттӑрла самантсенче пулатчӗ пӳлӗ.

Может быть, это случалось в те странные моменты, когда люди, случайно между собой связанные, но все вместе осужденные на скучную бездеятельность и бессмысленную жестокость, вдруг прозревали в глазах друг у друга, там, далеко, в запутанном и угнетенном сознании, какую-то таинственную искру ужаса, тоски и безумия.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ калама ҫук хытӑ савӑнтӑм, ҫавӑнпа та малтанхи самантсенче капитана пӗр сӑмах та калаймарӑм, вӑл мана тытса тӑман пулсан, эпӗ ҫавӑнтах ӳкнӗ пулӑттӑм.

Я до того обрадовался, что в первое мгновенье не мог ответить капитану ни слова и упал бы на землю, если бы он не поддержал меня.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Суккӑр ҫын тесен, вӑл ӗмӗрӗпех тӗттӗмре ҫӳрет, ӑна ҫакӑн пек самантсенче кӑна, ярӑм ҫутӑ пек, пӗртен пӗр хаваслӑх хӗлхемӗ кӑна ялкӑшса ҫутатать.

Но слепой, как и всегда, блуждал в океане тьмы, куда в эти минуты проникал лишь один светлый луч, где сияла лишь одна радость.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах пуҫӗпе пӗрле ҫеҫ, ун валли вӑл хӑйӗн пуҫне те шеллемен пулӗччӗ, ҫавӑн пекех тата аллине те тӑсса пама ӳркенмӗччӗ; урӑхла каласан, питӗ кирлӗ вӑхӑтсенче, нушаллӑ самантсенче ун алли Кирсановӑнни пекех хатӗр те шанчӑклӑ, — ҫакна вӑл авланса, выҫлӑха кӗрсе ӳкессинчен хӑраса тӑмасӑр, Вера Павловна пирки хӑйӗн ҫавӑн чухнехи пӗтӗм юратнӑ ӗмӗчӗсене — ученӑй пулас ӗмӗчӗсене пӑрахса питӗ лайӑх кӑтартса пачӗ.

Но только вместе с головою, своей головы он не пожалел бы для нее, точно так же не поленился бы и протянуть руку; то есть в важных случаях, в критические моменты, его рука так же готова и так же надежна, как рука Кирсанова, — и он слишком хорошо доказал это своею женитьбою, когда пожертвовал для нее всеми любимыми тогдашними мыслями о своей ученой карьере и не побоялся рискнуть на голод.

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Кӗҫех сӗтел ҫи хатӗрлеҫҫӗ, каҫхи апат валли ӑшаланӑ пӑрҫа анчах — кӗлмӗҫсен апачӗ, — ванчӑк веерӗпе тенкел урине ҫапа-ҫапа мӑкӑртатать кинемей тарӑхнӑ самантсенче.

На ужин только рис да еще жареные бобы — Семью по миру пустить хотят!, — твердила старуха, сердито колотя сломанным веером из банановых листьев по ножке скамейки.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Унашкал самантсенче Яков Лукич унран тата ытларах хӑрама, ҫавӑнпа пӗрлех ӑна ирӗксӗрех ытларах хисеплеме пуҫлать.

В такие минуты Яков Лукич испытывал к нему еще больший страх и невольное уважение.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ун пек самантсенче Половцев яланах чавсаланса, пӳрнисене сайралса пыракан вӑрӑм ӳссе кайнӑ шупка шурӑ ҫӳҫӗсем ӑшне чиксе ларать.

В такие минуты Половцев обычно сидел облокотясь, сунув пальцы в редеющие отросшие космы белесых волос.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӗрӳ ҫапӑҫусенче, каннӑ самантсенче миҫе хутчен кӑна асне илмен-ши вӑл ҫав ачасене!

Сколько раз в пылу сражений или в короткие минуты отдыха вспоминались ему эти детские лица!

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юрату пирки пирӗн ҫӑвартан пӗр сӑмах та тухман-ха, анчах пӗр-пӗринсӗр тӑма пултараяс ҫукки иксӗмӗршӗн те тахҫанах паллӑ ӗнтӗ, ку вӑл пирӗншӗн ҫӑкӑрпа пӗрех хаклӑ, ҫавӑнпах пулӗ-и, ним чӗнмесӗр тӑнӑ чух, пӗр-пӗрин ҫине ӑнсӑртран харӑсах пӑхса илнӗ самантсенче, Олеся куҫӗсем нӳрелнине тата ун тӑнлавӗнчи ҫинҫе кӑна кӑвак тымар мӗнлерех йӑлтлатса тапнине час-часах курнӑ эпӗ…

О любви между нами не было сказано еще ни слова, но быть вместе для нас уже сделалось потребностью, и часто в молчаливые минуты, когда наши взгляды нечаянно и одновременно встречались, я видел, как увлажнялись глаза Олеси и как билась тоненькая голубая жилка у нее на виске…

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Тепӗр чух, ӑна мӗн те пулин тӑнлантарса пама йывӑртарах вӑхӑтсенче, ман шутпа, унӑн ҫурма ютшӑнчӑк пуҫӗшӗн тавҫӑрса пӗтерме ҫукларах пек туйӑнакан самантсенче (хӑш чух вӗсем хамшӑн та пит паллах марччӗ-ха), вӑл ҫӑткӑнланса паракан ыйтусене хирӗҫлеме пӑхаттӑм эпӗ: «Куратӑн-и мӗнлерех… Каласа параймӑп эпӗ сана куна… Ӑнланса пӗтереймӗн эсӗ мана», — текелеттӗм.

Иногда, затрудняясь объяснить ей что-нибудь, слишком, по моему мнению, непонятное для ее полудикарской головы (а иной раз и самому мне не совсем ясное), я возражал на ее жадные вопросы: «Видишь ли… Я не сумею тебе этого рассказать… Ты не поймешь меня».

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ахаль халӑхран тухнӑ француз тухатмӑшӗсем кунашкал самантсенче шӑп та шай Полесьери чипер кӑна ӑрӑмҫӑ мелӗпе хӑтланнине пӗлсен, пите те хытӑ тӗлӗнтӗм вара.

И я был очень удивлен, узнав, что французские колдуньи из простонародья прибегали в подобных случаях совершенно к той же сноровке, какую пускала в ход хорошенькая полесская ведьма.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Иккӗш вӑрттӑн тӗл пулнӑ самантсенче вӗсем тем ҫинчен те калаҫма ӗлкӗрчӗҫ ӗнтӗ.

Во время тайных встреч, которые им удавалось устраивать, они успели уже переговорить о многом.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пӳрт тӑрринче тӑнӑ самантсенче те кун пек чӗрене чикен чиктерекен шиклӗхе курман эп.

Ни разу на крыше не испытывала я такого колющего сердца страха, какой испытала сейчас.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ вара ҫавӑн пек самантсенче вӑл куҫне хупса юрланине куратӑп.

Тогда я видел, что она поёт с закрытыми глазами.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та хӑшпӗр самантсенче, пер вӑхӑтрах урамра автомобильсем, пӑлансем, лашасем, ҫунана кӳлӗннӗ йытӑсем пӗр-пӗрне хӑваласа ирте-ирте каяҫҫӗ.

Хотя случается, что по улице одновременно двигаются, перегоняя друг друга, автомобили, олени, лошади и собачьи упряжки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унта иккен хӗрарӑмсем чи хӑрушӑ самантсенче те арҫынсенчен юлса кайман, хӑюллӑрах та пулнӑ.

Там женщины вели себя в опасных случаях не хуже мужчин и даже ещё смелее.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed