Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пӗрре, июлӗн пуҫламӑшӗнче, эпир ӗҫленӗ ҫӗре пӗр халтӑркка пролетка вӗҫтерсе ҫитрӗ; ларчӑкӗ ҫинче сухаллӑ, ӳсер извозчик ҫӗлӗксӗр-мӗнсӗр, ҫапса суранланнӑ туталлӑскер, салхуллӑн ларатчӗ; пролетка ҫине ӳсӗр Григорий Шишкин сарӑлса кӗрсе ларнӑ, улӑм шлепкеллӗ, хӗрлӗ питлӗ, мӑнтӑр хӗр ӑна алли айӗнчен тытса ларатчӗ, хӑй хӗрлӗ бантлӑ мӑйне чие ҫырли пек ялтӑркка шӑрса ҫакнӑччӗ, аллине зонтик тытнӑччӗ, ҫара ури ҫине резина калуш тӑхӑнса янӑччӗ.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хуҫа тӗреклӗ алӑсене пӑчӑртаса, вӗсемпе шавлӑн та савӑнӑҫлӑн сывпуллашатчӗ, малти кӗтесе ларатчӗ.Хозяин шумно и весело здоровался с ними, пожимая крепкие руки, садился в передний угол.
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Тепӗр кунне каҫхи чей ӗҫнӗ хушӑра вӑл сӗтел ҫинчен тата чӗркуҫҫийӗсем ҫинчен ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсене ӑраснах тӑрӑшса пуҫтарса ларатчӗ, хӑй патӗнчен темскере курӑнманскере хӑваласа яратчӗ, ватӑ хуҫа арӑмӗ ун ҫине куҫхарши айӗн пӑхса, кинне шӑппӑн каларӗ:
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хӑш чухне вӑл пӗр сӑмах та каламасӑр, ӳсӗркелесе те татти-сыпписӗр тӗтӗм мӑкӑрлантарса, нумайччен манпала ларатчӗ.Иногда он долго сидел со мною, не говоря ни слова, только покашливая и непрерывно исходя дымом.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Аҫаҫури, чӗлхесӗр-хӑлхасӑр ҫын пек, нимне палӑртмасӑр, никам ҫине те пӑхмасӑр чӑмласа ларатчӗ.Вотчим невозмутимо, как глухонемой, жевал мясо, ни на кого не глядя.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл ҫӳхе кӑвак пальтопаччӗ, аллисене брюки кӗсъисене чикнӗччӗ, шӑлӗсем хушшинче пирусчӗ, шӗлепки ӗнсе ҫинче ларатчӗ; унӑн кӑмӑла каякан сӑнӗ-пичӗ мана йӑл кулса пӑхатчӗ.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл час-часах пӗр хуҫа патӗнчен тепӗр хуҫа патне куҫса, сарлакан мастерскойсем тӑрӑх ӗҫлесе ҫӳретчӗ, ӗҫлемен хушӑра кукамайӑн мӑйӗ ҫинче, вӑл ҫӗнӗ вырӑн тупса парассине канлӗнех кӗтсе ларатчӗ.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Казак мӑшкӑланисене Ситанов чӗнмесӗр, кӳренмесӗр итлесе ларатчӗ, хӑшпӗр чухне тата хӑй те Капендюхинпа пӗрле кулатчӗҫ.Ситанов слушал издевки казака молча, безобидно, а иногда даже сам смеялся вместе с Капен-дюхиным.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ситанов тӑрӑшса ӗҫлесе е Лермонтов стихӗсене тетрадь ҫине ҫырса, чӗнмесӗр лапкӑн ларатчӗ, вӑл хӑйӗн пӗтӗм пушӑ вӑхӑтне ҫав ҫыра-ҫыра илессипе ирттеретчӗ, эпӗ ӑна: «Сирӗн укҫа пур вӗт, кӗнекине илмеллеччӗ сирӗн», тесессӗн, вӑл ответлерӗ:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫакӑн пек минутсенче унӑн кӑмӑллӑ шӗвӗр пичӗ пӗркеленсе, ватӑлса каятчӗ, вӑл чӗркуҫҫисене ыталаса, вырӑн ҫине урайне ларатчӗ те чӳречесен кӑвак тӑваткӑлӗсем витӗр, юр кӗрчӗсем хӗссе хунӑ сарай тӑрринелле, хӗллехи пӗлӗтри ҫӑлтӑрсем ҫинелле ну майччен пӑхса ларатчӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вара ӗсӗклесе макӑрса, чӗтрекен ватӑ сассипе: — Ю-у-у… — тесе тӑсса ларатчӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хуҫа майри пӗчченскерччӗ тата хӗрхенсе каймаллах мӗскӗнӗн туйӑнатчӗ вӑл; тутлӑ эрехсем ӗҫсе кӳпетчӗ те чӳрече умӗнче юрласа ларатчӗ:Хозяйка была одинока и трогательно жалка; бывало, напьется сладких наливок, сядет у окна и поет:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Поэма мана шутсӑрах хумхантаратчӗ, лайӑх туйӑннипе сасӑ та ҫӗте-ҫӗте ларатчӗ, эпӗ стихсен строкисене лайӑххӑнах кураймастӑм, куҫҫуль тухса каятчӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Кӳршӗрех пурӑннипе, вӑл час-часах ман пата агрокабинета кӗретчӗ те, хаҫат вуласа, ним чӗнмесӗр ларатчӗ, мана ӗҫлеме нихҫан та кансӗрлеместчӗ, хӑш чух кӑна: — Ҫаплах ҫыратӑн эсӗ, Акимыч, — тетчӗ.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Тепӗр чух вӑл, кайӑк хур картисене ӑсатса, пушар сарайӗ умӗнче сехечӗ-сехечӗпе ларатчӗ те, шӑппӑн кӑна: — Эх, хур кайӑксем, хур кайӑксем! Маттур эсир, хур кайӑксем! — тетчӗ.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Йӑкӑнат малтанхи пекех, халӗ те шухӑша кайса ларатчӗ, унӑн урисем кӑна пичке ҫийӗпе ик еннелле сарӑлса кайнӑччӗ.Игнат сидел, задумавшись, в том же положении, только ноги чуть разъехались на бочке.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Вӑл ӗмӗлте, пушар пички ҫинче, аллине балалайка тытса, хутран-ситрен шӑнасене хӑвалакаласа ларатчӗ.Он сидел на пожарной бочке в холодке с балалайкой в руках и изредка отмахивался от мух.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Вӑл сӗтел хушшинче Недошлепкинпа пӗрле ларатчӗ.
3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Евсеич хӑй пулӑ тытмалли шак ҫыхса, хуллен кӑна юрласа ларатчӗ, Петя, хӑйӗн сӗтелӗ хушшинче ҫырса ларса, старике канӑҫ памарӗ.
3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Вӑл хӑйӗн кабинетӗнче темле хут пӑхкаласа, ун ҫине пӗрре хӗрлӗ кӑранташпа, тепре хура кӑранташпа паллӑсем туса ларатчӗ.
Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.