Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗлетки (тĕпĕ: кӗлетке) more information about the word form can be found here.

Анчах вӑл урӑххине — Алексей Михайловича унӑн пӗчӗкҫӗ кӗлетки, унӑн майӗ ҫинчи шурӑрах ҫӳҫӗн пайӑрки, хыткан хул калаккисем, хӑраса е телейлӗн те хавхаланса тапакан чӗри ун чухне епле кирлӗ пулнине — Лёня пӗлмест.
Но Лёня не может знать, как нужно было тогда Алексею Михайловичу его щуплое тельце с белесой косицей волос на тонкой шейке, с острыми лопатками, с быстро тукающим от страха или восхищения сердцем.

Иккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Унӑн яштак кӗлетки, сюртукпа тӑп кӑна тыттарнӑскер, пысӑк хырӑмлӑ самӑр ӳтсем хушшинче ыррӑн уйрӑлса тӑнӑ.
Стройная фигура его, обтянутая сюртуком, выгодно выделялась из кучи жирных тел с толстыми животами.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан ӑна Тарасӑн лӑпкӑ тимлӗхлӗ пичӗ аса килнӗ, Тараспа ҫуммӑн тетӗшӗ патнелле пӗтӗм кӑмӑлпа туртӑнса ӑвӑнакан Любовь кӗлетки тӑнӑ.
Потом ему вспомнилось спокойное, серьезное лицо Тараса и рядом с ним напряженно стремящаяся к нему фигура Любы.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сака Будда кӗлетки чылаях улшӑнчӗ.
И вскоре Будду так измяли, что он потерял всякое сходство со своим первоначальным образом.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫакӑншӑн помещик хӑй патӗнче конюхра ӗҫлекен Суня айӑпларӗ, ҫылӑхне каҫарттарас тесе, ҫак Будда кӗлетки умне чӗркуҫлентерсе лартрӗ.
Помещик обвинил в происшедшем Суня, служившего в ту пору у него конюхом, и в наказание заставил старика стать перед этим Буддой на колени и замаливать свой грех.

Будда кӗлетки ҫине пӑхнӑ май, Сунь хӑй пурнӑҫӗнчи пӗр кичем вӑхӑта аса илчӗ.
Взглянув на изображение Будды, возчик вспомнил один из печальных случаев своей жизни.

Ку — Будда Матреин бронзӑран тунӑ кӗлетки пулчӗ..
Это была бронзовая фигура Будды Матреи,

Хӗрарӑм, ку ытам ӑшшине чылайранпа кӗтсе ӗшеннӗскер, ютшӑннӑ хӳтте лекнӗ-лекмен ним аваннипе аванмаррине те ӑнкарма-тӑнкарма ӗлкӗреймерӗ-ха, самантран тин, ҫурма хӑюлланнӑ тута хӑй тути таврашӗнче сӗмсӗррӗн йӑшӑлтатма тапратсан, темле кӑрт-карттӑн, сисӗнчӗклӗн ҫӳҫенсе илчӗ те — кӗлетки сулӑмӗпе кӑлт! тӗкрӗ вӗтеленчӗк этеме кӑкӑрӗнчен; лешӗ, унашкал-кунашкал тӗв туманскер, лӗпсӗр-р анса ларчӗ вут-шанкӑ купи ҫине.
Help to translate

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Паян, ҫак самантра, пурӑнса ирттернӗ ҫак вунҫичӗ ҫул тӑршшинче патварланать те ӗнтӗ хӗрӗн ӑстӑнӗ, кӗлетки, ҫулӑмланать те ӗнтӗ чӗри, ӗмӗчӗ.
Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

(ара, кунтах, куҫ умӗнчех, пӳртрехчӗ вӗт-ха амӑшӗн сӑнӗ-пичӗ, кӗлетки; тути ҫинчӗн вӑҫерӗннӗ юлашки сыпкӑм сывлӑшӗ те куҫкӗскине тарлаттармалӑхах ҫывӑх-ҫывӑхчӗ, чун таврашӗнчехчӗ) — халӗ, ак, кӗчӗ те, хупӑнчӗ те Дина ҫурма сӗмлӗхе тӑр-пӗччен — унӑн пуҫӗ тӑрне сасартӑк ту чӑнкӑшӗнчен кӗрлесе; ҫӗмӗрӗлсе анакан юр катрамӑсем евӗр темӗн хӑрушши те темӗн сӑмсӗрри хыттӑн-хыттӑн тӑкӑнма, кӳпкеме-кӳплетме тытӑнчӗ.
Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫакна каланӑ хыҫҫӑн Фома аллисене ҫирӗппӗн те лӑпкӑн брюки кӗсйисене шаларах чиксе янӑ, кӑкӑрне хӑпартса карӑнтарнӑ, — ҫакна пула, унӑн пӗтӗм кӗлетки халь-халь сиксе ларас пек пулса тӑнӑ…
И, проговорив это твердо и спокойно, Фома сунул руки глубоко в карманы брюк, а грудь выпятил вперед, отчего вся его фигура сразу приняла явно вызывающий вид…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, ҫакӑн пек чух, унӑн яланах илемлӗн тумланнӑ, чечек пек тутлӑ шӑршӑ сарса тӑракан, хӗр пек ҫепӗҫ те пӗчӗк кӗлетки ҫине пӑхса, нимӗн чӗнмесӗр ирттернӗ.
Он молчал, глядя на ее маленькую фигурку, всегда как-то особенно красиво одетую, всегда благоухающую, как цветок, и девически нежную.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан ӑна Медынская йӑваш куҫӗсем, унӑн пӗчӗкҫӗ те яштак кӗлетки аса килнӗ.
Потом вспомнились ему кроткие глаза Медынской, ее маленькая, стройная фигурка.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗвел ҫути, йывӑҫ турачӗсем витӗр ҫинҫе хӑюсем пулса, каҫхи кӗпе-йӗмпе ларакан старикӗн шурӑ кӗлетки ҫине ӳкнӗ.
Солнечный свет падал сквозь ветви дерева тонкими лентами на белую фигуру старика в ночном белье.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн ачалла кӗлетки, темӗнле тӗксӗм пусмапа чӗркеннӗскер, креслӑн йӑм хӗрлӗ пуставӗпе пӗрешкел курӑннӑ, ҫавӑнпа та ылтӑн кӑтра ҫӳҫӗсем тата шурӑ пичӗ тӗксӗм фон ҫинче йӑлтӑртатса тӑнӑнах туйӑннӑ.
Ее детская фигура, окутанная в какую-то темную ткань, почти сливалась с малиновой материей кресла, отчего волнистые золотые волосы и бледное лицо точно светились на темном фоне.

Вӑл ура ҫине сиксе тӑнӑ — анчах рубка алӑкӗ уҫӑлса ӗлкӗрнӗ, алкумӗнче ҫӳллӗ хӗрарӑм кӗлетки курӑнса кайнӑ, унтан, алӑка сассӑр хупса, хӗрарӑм: — Ай-юй, мӗнле тӗттӗм! Кам та пулсан чӗрӗ ҫын пур-и кунта? — тесе ҫурма сасӑпа ыйтнӑ.
Он уже встал — но дверь в рубку отворилась, фигура высокой женщины встала на пороге и, бесшумно притворив за собою дверь, негромко проговорила: — Батюшки, темно как! Есть тут живой-то кто-нибудь?

Ҫавӑн пекех, ачан выҫӑ сӑнлӑ шурӑхнӑ пичӗ те, унтан-кунтан тӑраткаланса тӑракан шакӑр шӑмӑллӑ пӗчӗк кӗлетки те чухӑнлӑх ҫинчен пӗлтернӗ.
У мальчика было бледное, голодное лиц, маленькая, угловатая и костлявая фигура, всё это говорило о бедности.

Ӗҫ акӑ мӗнреччӗ: ун кӳчи крокодил е темле асамлӑ калта кӗлетки евӗрччӗ, ҫав ним мар япала вара пирӗн ача куҫӗсенче пӑшала темле ӑрасна, вӑрттӑнла пӗлтерӗш паратчӗ.
Дело в том, что ложе у него было сделано в форме крокодила или какой-то фантастической ящерицы, и это ничтожное обстоятельство придавало ружью в наших детских глазах какой-то особенный, таинственный смысл.

I // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Кирек мӗн тӑхӑнсан та, Федорка ҫи-пуҫӗ хӑйӗн ҫамрӑк тӑн-тӑн кӗлетки ҫине ҫӗлесе хунӑ евӗр тирпейлӗ пулнӑ.
Всякая тряпка сидела на Федорке так, точно она была пришита к ее сбитому, крепкому, молодому телу.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Унта вӑрӑм ураллӑ страус тӑрать иккен, урисем унӑн темӗн тӑршшӗ, кӗлетки те пысӑк, ҫӳлелле вара мӑйӗ тӑсӑлса тӑрать.
А там стоял на длинных ногах страус. У него снизу длинные ноги, а потом он сам, а потом наверх идёт шея.

Чи пысӑк кайӑк // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics