Corpus of the Chuvash language

Пӗри йӑмра ҫине хӑпарса кайса ун турачӗсене хуҫса аннӑ.

Один взлез на лозину, с нее же наломал сучьев.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр ҫуркунне ачасем йӑмра патне лашасем ҫитерме кайнӑ.

Собрались раз ребята рано весной стеречь лошадей под лозину.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йӑмра ҫеҫенхирте пӗрмаях ӳснӗ.

А лозина все росла на чистом поле.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унӑн аслӑ ывӑлӗ икӗ хутчен йӑмра турачӗсене касса кӑмака хутнӑ.

Старший сын два раза срубал с нее сучья и топил ими.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йӑмра ӳссе сарӑлнӑҫем сарӑлса пынӑ.

Лозина все росла.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Арҫынсем те, хӗрарӑмсем те час-часах вӑл йӑмра айӗнче апат туса канма выртнӑ.

Бабы и мужики часто завтракали и спали под лозиной.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пуртӑ илнӗ те, пӗр вунӑ тӗп йӑмра касса, килне илсе таврӑннӑ.

Взял топор, нарубил десяток лозиннику.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрманта йӑмра кӑчӑкисем сарӑла пуҫланӑ.

В лесу на лозине уже надулись почки.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла ватӑ йӑмра час-часах хӑвӑл пулать.

Как это бывает у старых лозин.

Улма йывӑҫҫи // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йӑмра ытла сарӑлса ӳсет ҫав.

Уж больно раскидисто растет ветла.

Песковатски — йӑмраллӑ ял // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/content/5429-%D0%9F% ... D0%BB.html

— Санӑн костюмна эпӗ, чемодана чиксе, йӑмра айне, ҫӗр ӑшне, варса хутӑм.

— Твой костюм я в чемодане под ветлой зарыла.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Лутра та кӑтра йӑмра тимӗрпе витнӗ пӳрт ҫивиттине пӗтӗмпех хупласа тӑрать.

Кудрявая приземистая ветла прикрывала пологую железную крышу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӳлте, йӑмра вулли икӗ еннелле туратланнӑ тӗлте, ҫӑра та симӗс ҫулҫӑсен хӳттинче, ятарласа тунӑ йӑвара, Витюшка наблюдатель ларать.

В развилке ветвей, за густой зеленой листвой, невидимый для постороннего взгляда, в специальном гнезде сидел наблюдатель, чаще всего Витюшка.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫурт ҫывӑхӗнчи йӑмра ҫине сӑнамалли пункт турӗҫ.

Вблизи дома, на ветле, оборудовали наблюдательный пункт.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Аслашшӗсен пӳрчӗ умӗнчи ватӑ йӑмра ҫывӑхра ларнӑ пекех туйӑнать.

До старой ветлы у дедушкиного дома, кажется, рукой подать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Урам варринчи йӑмра тӗлӗнче кӑна канӑҫа пӗлмен кураксен йышлӑ ушкӑнӗ кӑранклатса ҫаврӑнать.

Только в самом центре деревни над ветлами кружат бессонные и шумные вороны.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӑмра тӑрринчи кураксен йышлӑ ушкӑнӗ ун хыҫҫӑн хыттӑн та харӑс-харӑссӑн кранклатрӗ.

Грачиная стая шумно каркала ему вслед.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хирӗҫлисен пахчинчи лапсӑркка йӑмра тӗлне пулнӑ уйӑх хушӑран шупкан курӑнать те пытанать, курӑнать те пытанать.

Из-за раскидистой ветлы, что растет напротив дома через улицу, выглядывает и снова прячется бледная луна.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтах пӗчӗк йӑмра кати сырса илнӗ.

И потому ивовый подрост выглядит болезненным и хилым.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пусӑ варринче ларакан пысӑк йӑмра тавра ҫӗрулми купала-купала хунӑ, пӗр йӑмра турачӗ ҫинче шкулта вӗренекен Тамара учетчица ларать.

В центре поля высились картофельные горы, а над ними на ветке большой ветлы сидела учетчица, школьница Тамара.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.